1)АДЗНАЧЦЕ ДЗЕЯСЛОВЫ, ЯКІЯ СТАЯЦЬ У ПАЧАТКОВАЙ ФОРМЕ: 1) СТУПАЮ; 2) ІСЦІ; 3) КІВАЛІ; 4) СЕКЧЫ; 5) СПАЦЬ. 2. АДЗНАЧЦЕ ДЗЕЯСЛОВЫ ЗАКОНЧАНАГА ТРЫВАННЯ: 1) МАЙСТРАВАЦЬ; 2) АСЛАБЕЦЬ; 3) ПАДЗЯКАВАЦЬ; 4) МАЛАЧУ; 5) ПРАСПАЦЬ.
3. АДЗНАЧЦЕ ДЗЕЯСЛОВЫ, ЯКІЯ СТАЯЦЬ У АБВЕСНЫМ ЛАДЗЕ: 1) ЗАШПІЛЬВАЮ; 2) ГАВАРЫЦЬ БЫ; 3) ІДЗІ; 4) ПЕРАПІСАЛІ; 5) БУДУ ВЫДЗЯЛЯЦЬ.
4. АДЗНАЧЦЕ ЗВАРОТНЫЯ ДЗЕЯСЛОВЫ: 1) БУКСУЕ; 2) АПРАНУЦЦА; 3) ГАТУЕЦЦА; 4) ПАДРЫХТАВАЦЦА; 5) ПЕРАКІНУЦЬ.
5. АДЗНАЧЦЕ ХАРАКТАРЫСТЫКІ, ЯКІЯ АДПАВЯДАЮЦЬ ДЗЕЯСЛОВУ Ў СКАЗЕ: ГАННА РАПТАМ ЗАСМЯЯЛАСЯ: 1) НЕЗАКОНЧАНАЕ ТРЫВАННЕ; 2) АБВЕСНЫ ЛАД; 3) ЗВАРОТНЫ; 4) І СПРАЖЭННЕ; 5) УЖЫТЫ Ў ФОРМЕ 2-Й АСОБЫ АДЗІНОЧНАГА ЛІКУ.
ответ: разьлічаны на зрокавае ўспрыманьне верш, у якім пачатковыя літары вершаваных радкоў, прачытаныя зьверху ўніз, утвараюць якое-небудзь слова: прозьвішча або імя паэта ці таго, каму верш адрасуецца, нейкае прызнаньне, пажаданьне, адказ на пастаўленае пытаньне і г. д. Акравершы ёсьць у М. Багдановіча, У. Дубоўкі, А. Салаўя, Р. Барадуліна, Н. Гілевіча і некаторых іншых беларускіх паэтаў. Часам у паэзіі сустракаюцца тэлевершы, у якіх пэўнае слова ці выраз утвараюць апошнія літары вершаваных радкоў. У мезавершах слова ці выраз шыфруюцца ў сярэдзіне вершаваных радкоў і складаюцца ці з асобных літараў, што чытаюцца па вэртыкалі, ці з асобных частак суседніх словаў або аднаго слова. М. Багдановіч напісаў надзвычай арыгінальны, першы ва ўсходнеславянскай паэзіі «Чацьвярны акраверш», што абядноўвае прыметы акраверша, тэлеверша і мезаверша
Объяснение:
Сенька ніколі не любіў вучыцца. Вучоба, вядома ж, не мёд, таму хлопец на занятках кляваў носам, аніякае рады на яго не было. Настаўнікі толькі ўздыхалі і прадказвалі, што калі-небудзь Сеня на сваё нарвецца. Сеня ж толькі рагатаў у адказ.
Але на яго ліха прыйшоў час экзаменаў. Толькі пачало на дзень займацца, а Сеня ўжо стаяў пад кабінетам ні жывы, ні мёртвы і не сваім голасам прасіў у аднакласнікаў шпаргалкі.
Але выкарыстаць іх яму не давялося. Экзаменатары не спускалі вачэй з гультая, бо на свае вочы бачылі, на свае вушы чулі, як Сеня ўвесь час вучыўся.
Нарэшце выклікалі Сеню адказваць. Пайшоў ён, не сабраўшы розуму. Адказ на языку круціцца, а сфармуляваць аніяк не ўдаецца. Навёрз Сеня сем карабоў, што на думку прыйшло. Здаецца, нішто сабе атрымалася. Але экзаменатары вырашылі інакш: адправілі хлопца на перасдачу. Вось і знайшоў лодар прыгоду на сваю галаву.