1. адзначце радкі, у якіх выразы з’яўляюцца словазлучэннямі: блакітны небакрай; самы цікавы; сонца ўзышло; няхай прыязджае; некалькі слоў. 2. адзначце словазлучэнні, у якіх дапушчаны памылкі ў кіраванні: больш пяці кілаграмаў; дом на тры паверхі; захварэць на грып; чуць сваімі вушамі; сумаваць па маці. 3. адзначце словазлучэнні, у якіх галоўнае слова кіруе залежным: халодны дзень; вучыцца добра; глядзець тэлевізар; хатка бабра; жаданне . 4. адзначце неразвітыя сказы: у хаце цёпла. заспявалі птушкі. вечар надышоў хутка. дзень цёплы. чалавек ціхі і спакойны. 5. адзначце сказы, у якіх дзейнік выражаны назоўнікам у назоўным склоне: i ўсё навокал ажыло і павесялела. нішто жывое не траціць цяпер дарэмна гэтых апошніх залатых дзянькоў. шумяць бярозы, груша пад паветкай . бабіна лета настала. надарылася і навальніца з бурным, імклівым дажджом, доўгім старэчым кашлем грому і белымі пісягамі маланак. 6. адзначце радкі, у якіх на месцы пропускаў абавязкова ставіцца працяжнік: 1) найлепшае сведчанне таму _ праца самога якуба коласа. 2) талент _ гэта не толькі праца, а і мужнасць. 3) на круглым маленькім лісточку ззяе бліскучая кропелька-іскрынка, ды кропелька _ не вадзяная. 4) легендарнае возера свіцязь! ты _ беларускае мора, невялічкае, але такое ж чыстае, светлае, прыветлівае. 5) сосны _ нібы воіны на варце цішыні і адвечнага спакою. 7. адзначце сказы, у якіх правільна падкрэслены галоўныя члены: у паветры было ціха. настаўнік спыніўся з вучнямі на сухім месцы ў лесе. некаторыя з пачаткоўцаў ледзь-ледзь бліснулі ў друку і неўзабаве зніклі. мне часта даводзілася бачыць янку купалу на розных сходах, мітынгах, пасяджэннях. ноч была халодная і цёмная. 8. адзначце сказы з недапасаванымі азначэннямі: веснавая цёплая ноч толькі што апранула зямлю і раскідала свае таемныя дальнія хвойнікі былі зацягнуты шызай смугой. пракоп не мог не паддацца жаданню прысесці на гладка спілаваным пні. гукі песні смела ўразаліся ў цішыню ночы і бойка плылі за рэчку. па вузкім травяністым беразе вузенькая сцежачка вяла да прымкнутага чоўна. 9. вызначце від выказніка ў сказе: вяртаючыся дадому, таксама стараліся ісці разам. просты дзеяслоўны; састаўны дзеяслоўны; састаўны іменны. 10. адзначце сказы, у якіх выказнік ужыты ў правільнай форме: розная драбяза, накшталт мухаловак, сітавак, ляціць групкамі. за дзесяць гадоў большасць дрэў паспяваюць вырасці і даваць плады. мінулі пяць стагоддзяў. трое байцоў стаяла пры абозе. васіль з ганнай гаварылі, не хаваючы сваёй трывогі. 11. адзначце двухсастаўныя сказы: гэта было добра вядома і без гадзінніка. але навальніцы ўлетку імклівыя і кароткія. дзень быў ясны, блакітны. легендарнае возера свіцязь! а авёс зжалі нядаўна. 12. устанавіце адпаведнасць паміж аднасастаўнымі сказамі ў першым слупку і іх віі ў другім: пацягнула вільгаццю. а. абагульнена-асабовы. дыхаю і не магу надыхацца. б. назыўны. ад крадзенага не пасыцееш. в. няпэўна-асабовы. апоўдні падагналі аўтобус. г. пэўна-асабовы. ноч. д. безасабовы. 13. адзначце сказы, у якіх аднародныя члены выдзелены (або не выдзелены) коскамі правільна: бруіцца сярод зыбкіх тарфяных берагоў блізкая рака, ціхая, але вяртлявая. бялявыя, зімовыя хмары нізка навіслі над змярцвелаю зямлёю. хадзіла ў вёскі, на хутары несла моладзі жывое слова праўды. юлька падкінула асколак у руках, нібы ўзважвала яго вартасці, і ціха прамові бярыце кветкі ды ідзіце да абеліска. 14. адзначце сказы, у якіх правільна вызначана сінтаксічная роля выдзеленых слоў: на палессе хутка насоўваўся зацяты ў сваёй маўклівасці вечар, засцілаючы цьмянай посцілкай лес, дальнія і сухое поле (аднародныя дапаўненні). крыштальныя крыніцы, быстрацечныя рэчкі і жвавыя ручаі жывяць-поўняць тваю неўгамонную сілу (аднародныя дзейнікі). кожная пара года

Показать ответ

Ответ:

romab07

07.01.2020 06:00

Объяснение:

Народная легенда стала только отправной точкой для создания произведения и автор взял только канву сюжета и народные представлении о Машеке как о богатыре с большим ростом и силой. Образ Машеки получил у Купалы принципиально отличную от фольклорной интерпретацию. Автор изменил мотивы, по которым возлюбленная Машеки уходит от него к пану, вследствие чего образ Машеки подается не как народного защитника, которые ймстит пану за народную обиду, а как разбойника, ослепленного личной обидой, который одинаково враждебен в своей мести и обществу и пану. Основная идея поэмы — осуждение противопоставления личности и народа, осуждение эгоизма, слепого индивидуализма, неразвитости общественного самосознания.[1]

Образ возлюбленной Машеки Натальки в поэме является противоречивым. С одной стороны, она — героиня, которая поднимает справедливый карающий меч, выполняя народную волю и приговор разбойнику Машеке. Но, с другой стороны, она выступает предательницей, которая стала причиной бешенства и разбоя Машеки, его жизненной драмы. Образы Натальки, и Машеки являются необыкновенными, глубоко романтическими. Поэма об их любви является романтическим произведением и не содержит реалистичного раскрытия состоянию души героев и мотивации поступков. Поэт романтически трактует любовь как загадку, как наваждение. Страдания любви, однако, оказались ничем по сравнению со страданиями измены. Измена Натальки в поэме подается не как её вина, а как жертва «людской хитрости», «домогательств», панских ухаживаний. В своим единении с родной замлей и обществом Наталька становится героиней. Народная память о ней прощает, что она, ослепленная панскими хоромами, когда-то оставила свою деревню.[1]

Кровавая развязка любовной коллизии в поэме — как предупреждение от Купалы об опасности быть оторванным от своего народа. Личная обида разбойника Машеки перарастает у Купалы в проблему национальной обиды в целом, в утверждение, что «обида целого общества» является правомерной, вдохновляющей, гуманистической силой. В поэме Янки Купалы «Могила льва» рассказывается трагическая история жизни богатыря Машеки. Он был очень сильным и молодым, много работал. Машека влюбляется в Натальку, девушку из своей деревни, и чтобы заработать денег на свадьбу, он уезжает на заработки. Наталька предает его и, вернувшись, Машека от горя дичает, уходит в лес и начинает убивать людей.

Автор показывает нам, насколько личная обида одного человека может быть сильной и превратить в кошмар жизнь остальных. Вместо того, чтобы работать на благо своих земляков, Машека становится чудовищем, которого все боятся. В конце справедливость восторжествует и Машека будет убит рукой своей же возлюбленной. Наталька придет к нему и отомстит за все покалеченные Машекой жизни. Тем не менее, эта трагедия навсегда останется в памяти народа и превратится в легенду.

Эта поэма написана Янкой Купалой на основании фольклорного предания. Могилой льва назвали люди могилу убитого Машеки. Сейчас на этом месте в Беларуси стоит город Могилёв. Необычность поэмы состоит в том, что обычно в народном творчестве богатыри играют роль положительных героев. Здесь же, наоборот, богатырь Машека воплотил в себе устрашающий, ужасный образ. У меня осталось сильное впечатление от произведения, оно очень эмоциональное и философское.

0,0(0 оценок)

Ответ: