1.”пінская шляхта” была напісана ў: 1) 1839 г.; 2) 1842 г.; 3) 1843 г.; 4) 1854 г.; 5) 1866 г. 2.у жанравых адносінах “пінская шляхта” – гэта: 1) памфлет; 2) пастараль; 3) фарс-вадэвіль; 4) трагікамедыя; 5) інтэрмедыя. 3.на старонках “пінскай шляхты” няма дзейнай асобы: 1) кручкова; 2) караля лятальскага; 3) цюхай-ліпскага; 4) ; 5) сакальніцкага. 4.галоўным героем п’есы з’яўляецца: 1) пратасавіцкі; 2) цюхай-ліпскі; 3) цэнтральны, галоўны вобраз адсутнічае; 4) кручкоў; 5) куторга 5.гаваркімі, ацэначнымі ў п’есе з’яўляюцца прозвішчы: 1) пратасавіцкі; 2) кручкоў; 3) пісулькін; 4) цюхай-ліпскі; 5) куторга. 6.словы “хрэн табе ў вочы”, “чортаў сын”, “сабака” не сходзяць з языка: 1) кручкова; 2) пратасавіцкага; 3) куторгі; 4) цюхай-ліпскага; 5) пісулькіна. 7.кручкоў у творы: 1) нахабны вымагальнік, закаранелы хабарнік, грубы чалавек, тыповы прадстаўнік царскай бюракратыі; 2) двудушны, абмежаваны чалавек, хітры, “злавесны тып”, глядзіць на дзяржаўную службу як на сродак уласнага абагачэння; 3) прагны; не ведае, колькі дзён у месяцы, блытае гады праўлення рускіх імператараў і імператрыц; эгаіст; 4) клапатлівы, шчыры, спагадлівы, справядлівы, рашучы ў пакаранні зла і абароне законнасці; сумленны; 5) непісьменны, неадукаваны ў прававых адносінах; не паважае шляхту, абдзірае яе; цынік. 8.прыехаўшы на разгляд справы, кручкоў цікавіцца ў асноўным тым: 1) хто вінаваты; 2) на чыім баку праўда; 3) ці многа ёсць сведак; 4) як “навесці” больш страху на пінскую ваколічную шляхту; 5) ці ёсць дываны для пакарання вінаватых. 9.атмасферу страху ў час суда (“разбірацельства”) кручкоў стварае пры дапамозе: 1) жэстаў; 2) мімікі; 3) мовы; 4) знешняга выгляду; 5) сродкаў пакарання. 10.асноўную рысу характару кручкова аўтар падкрэслівае: 1) праз партрэтную характарыстыку; 2) яго прозвішчам; 3) яго сацыяльным паходжаннем; 4) праз маналогі, самахарактарыстыку; 5) праз узаемаадносіны з іншымі галоўнымі героямі.
