2.
Пазнайце героя.
«...Перабраўся ў самы задні куток. Цяпер яму Кос
раздолле!»
«У новенькай форме, кірпаносая, чырванаш- 12ла и ори
чокая, з доўгай касой і на руцэ — гадзіннік».
kam)
«... Увесь дзень дома. Варыць, корміць карову,
свіней. Тупае то на двор, то з двара».
«...Прастудзіўся і захварэў на вушы».
«...Катаецца на каньках чалавек, апрануты
ў вязаны цёмна-сіні фізкультурны касцюм, на
галаве ў яго шарсцяны берэт. Ды як катаецца!»
1. Пыл быў такі густы, што можна было пазіраць на сонца, як праз зацемненае шкло. (складаназалежны сказ)
2. Той сумленна рассудзіць, хто сабе не даруе. (складаназалежны сказ)
3. Настане ноч - і ўсюды ціха. (складаназлучаны)
4. Сёння павінна адбыцца важная падзея: мы выходзім за межы сваёй краіны і ўступаем у Польшчу. (бяззлучнікавы)
5. Неба сеяла цяпло, цёплы дожджык церушыў, у думках радасна было, беглі песні ад душы. (бяззлучнікавы)
6. Каб успамін на хвіліну вярнуўся з крынічнай і зорнай маёй Беларусі, нарвіце валошак у аброшаным жыце, іх у пасылкі наверх палажыце. (складаназалежны)
7. Максім бачыў сны, дзе ён па-ранейшаму з сябрамі імчыцца на "трыццацьчацвёры".(складаназалежны сказ)
Складаназалежныя сказы-1 2 6 7Складаназлучаны-3 Бяззлучнікавыя-4 5
Проза — адзін з асноўных відаў літаратурна-мастацкай творчасці. Невершаваная літаратура, сваім зместам звернутая на пазнанне і адлюстраванне складаных жыццёвых з'яў, людскіх узаемадачыненняў, характараў. У празаічнай форме звычайна пішуцца эпічныя творы, але могуць быць і такія, як вершы ў прозе, свабодны верш
Эпас - (гр.рассказ, апавяданне) - адзін з трох родаў літаратуры, апавядальны род. Жанравыя разнавіднасці эпасу: казка, навэла, аповесць, апавяданне, нарыс, раман і г.д. Эпас як род літаратуры прайгравае знешнюю па адносінах да аўтара, аб'ектыўную рэчаіснасць у яе аб'ектыўнай сутнасці. Эпас выкарыстоўвае разнастайныя выкладу — апавяданне, апісанне, дыялог, маналог, аўтарскія адступленні.
Паэзія — адзін з асноўных відаў мастацтва слова. Вызначаецца вершаванай формай, шырокім ужываннем слоўных вобразаў (тропаў, фігур), настроенасцю на думкі і пачуцці яркія, узнёслыя, прыгожыя, гарманічна выказаныя, як у лірычных вершах.
Лірыка — заўсёды паэзія, але паэзія — не толькі лірыка, гэта і ліра-эпічныя творы, вершы ў прозе і інш.
Лірычная паэзія заўсёды раскрывае перад намі ўнутраны свет чалавека.
У адрозненне ад эпічнага, лірычны твор, як правіла, не мае сюжэта, не паказвае чалавечыя характары ў іх развіцці і разнастайных сувязях. Лірычны твор звычайна пішацца ў форме маналога. Ён невялікі па аб'ёме. Але затое кожнае слова, кожны гук у вершы маюць асаблівае значэнне, глыбокі сэнс.
Объяснение: