Адзначце сказы, у якіх падпарадкавальныя злучнікі афармляюць адносіны ўмовы паміж часткамі: 1) Вясною, як зачынаў ажываць свет, выбілася з зямлі тоненькая, чырванаватая травінка; 2) Пастаяўшы колькі мінуцін, Андрэй пайшоў дадому. Раз пачаў, – трэба канчаць. Усё роўна не на карысць яму вырас гэты дубок; 3) Яго аж скаланула: цяпер, каб і золатам абсыпалі, не пайшоў бы туды; 4) Ды калі б у мяне коні былі такія, як у цябе, я і гаварыць бы не стала нічога; 5) Эх, здаецца, каб нічога гэтага не было, каб яно толькі прыснілася яму! Усё было б добра, каб не гэты дубок.

Падкрэсліце ў сказах парныя і састаўныя злучнікі: 1) Калі народ у стагоддзях выстаяў, захаваў сваё аблічча, сваю культуру і мову, сваю жывую душу, то зразумела ж, што не толькі дзякуючы цярпенню, колькі дзякуючы мужнасці і стойкасці ў барацьбе з прыгнятальнікамі; 2) Караткевіч з захапленнем гаворыць пра ўбачанае і адкрытае ў блізкіх і далёкіх краях таму, што бачыць у гэтым веліч чалавека, яго творчага духу; 3) І не толькі ў рамане І.Шамякіна бачым мы падобную пераклічку часоў – ваеннага і цяперашняга, але і ў іншых творах беларускіх празаікаў; 4) Калі вершы не дадуць мне зведаць пачуццё асалоды гэтым, не перапоўніць мяне радасцю і гордасцю за веліч і прыгажосць роднай мовы – дык хто ж дасць? 5) Правільна пісаў М.В.Гогаль: “Насмешкі баіцца нават той, хто ўжо нічога не баіцца ў свеце”. Гэта значыць, што страх быць асмяяным і высмеяным для чалавека мацнейшы за ўсякі вядомы страх.

Імя Анастасія - жаночая форма мужчынскага імя Анастасій. У перакладзе з грэцкай мовы азначае «вяртанне да жыцця», «уваскрашэнне», «ўваскрослая», «адроджаная», «несмяротная». Народная руская форма - Настасся.
Анастасія добрая майстрыха - умее яна і шыць, і вязаць, і добра рыхтуе. Пасталеўшы, яна будзе імкнуцца трымаць свой дом у чысціні, яна будзе строгая, але справядлівая ў гэтых адносінах і да мужа, і да дзяцей. Яна не любіць трымаць у хаце нічога лішняга. Усе, што ўжо стала непатрэбным, яна без шкадавання ці падорыць, калі гэта можна падарыць, ці ж выкіне. Насця любіць акружаць сваю ўтульнасць кветкамі, карцінамі, дыванамі. У яе хаце заўсёды можна знайсці і прыгожую скрыначку, і незвычайную цацанку. Але ў Настенька ўсе гэтыя рэчы будуць прыносіць карысць, служыць ёй у гаспадарцы. Насця чалавекалюбны, яна вельмі душэўны і спагадны чалавек, ёй не чужыя жаль і міласэрнасць. Многія прысвячаюць яе ў свае ўласныя таямніцы, яна ўмее захоўваць сакрэты. Часцей за ўсё, Анастасія выбірае тыя прафесіі, дзе яна можа дапамагаць людзям, можа аддаваць сваё цяпло, клапаціцца аб кім-то. Яна можа стаць медсястрой, выхавальнікам дзіцячага саду, псіхолагам. Таксама ў дарослым Анастасіі працягвае жыць фантазія, таму, здараецца, што Насці выбіраюць рамантычныя, аб часам і небяспечныя прафесіі. Яны могуць стаць артысткамі, цыркавымі артыстамі, ратавальнікамі, альпіністамі. Анастасія заўсёды гатовая ахвяраваць сваімі жаданнямі, сваім часам на карысць іншага чалавека.

Кожная пара года асаблива прыгожая, але вясна, мне так здаецца, найпрыгажэйшая. З прыходам вясны быццам зараждаецца новае жыцця. Рэчки вызваляюцца з-пад халоднага льду, што укрывау яе усю зиму. Дрэвы прачынаюцца ад сну и распускаюць новыя лисця. Птушки здалеку прылятаюць на родную зямлю и звонкими галасами прабуджаюць нават усю зямлю ад крэпкага сна. Сонейка так сама прачынаецца и пачынае з новай силай асветливаць, саграваць усю зямлю. Чалавек так сама становицца найвесялейшым, падаткавым. Зимняя халодная пагода змяняецца на цеплую, ласкавую, вясеннюю. Цяпер ужо людзи апранаюць больш легкае адзенне. Нават увесь мир усю зиму чакау вясны, каб зноу адчуць цеплыню, ласкавасць, прыажосць роднай прыроды. Вось за гюта я так кахаю вясну.