Адзначце складаназлучаныя сказы, у якіх правільна пастаўлены знакі прыпынку
паміж часткамі.
1. На кухні засвісцеў чайнік і мы перапынілі нашу размову.
2. Вясной тут прытарна пахла чаромхавым цветам, і аж заходзіліся салаўі.
3. У канцы чэрвеня прайшлі шчодрыя летнія дажджы, а потым зноў наладзілася надвор’е.
4. Я не мог напісаць аб усім і ўсіх, і хай яны мне прабачаць.
5. Вада сцякла ў нізкія месцы і стаяла там, і ў ёй адлюстравалася хмарыстае неба.
6. Адзначце прыказкі, якія па структуры адпавядаюць складаназалежным сказам.
1. Куды вецер вее, туды голле гнецца.
2. Надышоў пост—падагне і сабака хвост, бо ўжо косткі не абгрызе.
3. Прыйшла талака—лі па кубку малака.
4. Не вялікая бяда, што без рыбы серада.
5. Раскажаш пра вераб’я, а перакажуць пра жураўля.
7. Адзначце складаназалежныя сказы, у якіх даданая частка знаходзіцца ў
сярэдзіне галоўнай.
1. Таму, хто даў такія назвы пасёлкам, варта было і прэмію прысудзіць.
2. Аднойчы я заплыла далёка-далёка, у зацішны куточак возера, дзе ярка цвілі белыя
лілеі.
3. Таго, што было, не вернеш, не пераробіш.
4. Вучні, якія былі ўжо ў школе, здзіўлена паглядалі то на Міхаську, то на яго маці.
5. Калі ўважліва прыгледзецца, на абодвух баках птушынай дзюбы можна ўбачыць
ноздры.
8. Адзначце складаназалежныя сказы, часткі якіх звязаны падпарадкавальнымі
злучнікамі.
1. Вера заўважыла, што маці яе з гадамі рабілася ўсё больш набожнай.
2. На агародзе, дзе быў адведзены ўчастак пад новы дом, ляжалі кучы цэглы і пяску.
3. Як толькі цягнік спыніўся, усе пасажыры рушылі на перон.
4. Непадалёк ад Нарачы хаваецца ў густых лясах купка азёр, якія называюць Блакітнымі.
5. Асабліва прыгожа было, калі з двара свяціла ў хатку сонца.
9. Адзначце складаназалежныя сказы з даданымі параўнальнымі часткамі.
1. Цьмяная смуга засцілае нізіну, нібы нейкі вялізны цень паўзе па адхонах.
2. Сцяпан любіў глядзець на поле ўлетку, калі яно стаіць у калоссі.
3. Росы бываюць раніцаю такія халодныя, што аж дубеюць босыя ногі пастушкоў.
4. Потым зноў і зноў пачуўся гучны трэск, як быццам нехта прадзіраўся праз зараснік.
5. Перад грэбляй з вады вытыркаліся тры стажкі, нібы копы сена.
10. Адзначце складаназалежныя сказы з сузалежным неаднародным
падпарадкаваннем дад. част.
1. Я раскажу табе, як прыходзіць сюды вясна, як слаба і хвалююча пахнуць тады на дрэвах
пупышкі, як чарнее сад на вечаровай ружовасці неба.
2. Калі доўга назіраць за адным і тым жа ўчасткам неба, асабліва ў сярэдзіне жніўня,
лістапада або снежня, можна ўбачыць, як метэоры з’яўляюцца на небе адзін за адным,
веерам вылятаючы з аднаго месца.
3. Валера ўстае, каб зачыніць дзверы, а заадно і паглядзець, што там у лазні.
4. Даніла яшчэ трошкі пастаяў, правёў позіркам Тамаша, які хутка знік у густым алешніку,
і рушыў да чародак маладых бяроз, што бялелі наперадзе.
5. Праўда, ёсць адна аўтаручка, якая захоўваецца ў мяне ўжо дваццаць гадоў і якой я
цяпер пішу гэтыя радкі.
Сочинение Описание внешности человека 7 класс (Подруги, друга, мамы, бабушки)
В сочинении я расскажу о своей подруге Марине. С Мариной мы дружим с первого класса и даже сидим за одной партой.
У Марины красивое круглое лицо. Небольшой, немного выпуклый лоб. Кожа светлая, а на щеках у нее румянец. Брови темные, ровным полукругом.
Нос небольшой, прямой, немного вздернутый кверху. Когда Марина смеется – она морщит нос, и это забавно смотрится.
Глаза большие, серо – голубые, с длинными густыми ресницами. Выражение глаз всегда приветливое и доброе. Но иногда, когда Марина злится, ее глаза становятся темными и зелеными. А когда не злится – они лучистые. Если Марина задумывается, то прищуривает немного глаза и отводит их в сторону.
Губы розовые и ровные. Зубы белые. Когда Марина улыбается, у нее на щеках появляются забавные ямочки. Смеется она часто и с удовольствием. Смех звонкий и веселый.
Уши маленькие и прижаты к голове. В мочках ушей у нее серебряные сережки в виде сердечек.
Волосы у моей подруги темные и волнистые, ровно подстриженные. Длиной – чуть ниже плеч. На лбу у нее ровная челочка. Чаще всего она собирает волосы в хвост на затылке. Но иногда заплетает две косички и закрепляет их красивыми резинками. На праздники Марина распускает волосы и собирает их под ободок.
Рост у Марины средний. Она стройная. Осанка прямая, плечи чуть откинуты назад. Марина никогда не сутулится, сидит или стоит всегда ровно. У нее длинная стройная шея. Особенно это видно, когда она делает хвостик на голове, и шея открыта.
У Марины очень красивые, ровные длинные пальцы, наверное, это потому, что она занимается игрой на фортепиано.
При разговоре Марина не очень сильно жестикулирует и не размахивает руками. Но когда хочет выделить какой - то момент в речи, поднимает вверх указательный палец.
Одевается подружка опрятно и красиво. Особенно любит наряжаться в юбки и блузки. Иногда надевает джинсы и свитера, они ей тоже идут. На руке носит красивые часики или пластмассовый браслет.
Мне очень нравится дружить с Мариной. Нравится ее привлекательная внешность и ее добрый, отзывчивый характер.
Источник: Сочинение Описание внешности человека 7 класс (Подруги, друга, мамы, бабушки)
Назоўнік — часьціна мовы, абазначае ймя альбо назву прадмета, адказвае на пытаньні: хто? што?
Адушаўлёныя назоўнікі — абазначаюць жывыя істоты: людзей і жывёл. Адказваюць на пытаньне хто?: вандроўца, музыка, мядзьведзь.
Неадушаўлёныя назоўнікі — абазначаюць расьліны і нежывыя аб’екты: рэчы, зьявы. Адказваюць на пытаньне што?: партфэль, гумка, навальніца.
род лік
адзіночны множны
мужчынскi род (ён)
жаночы род (яна)
нiякi род (яно) пакой (гэты, мой, той)
кватэра (гэта, мая, тая)
мястэчка (гэта, маё, тое) пакоi (гэтыя, мае, тыя)
кватэры (гэтыя, мае, тыя)
мястэчкі (гэтыя, мае, тыя)
Агульны род — маюць назоўнікі, якія могуць належаць асобам рознага полу. Прыкладам: знаўца, вандроўца, матавіла, маруда, гарэза, Жэня ды іншыя.
! У беларускай і рускай мовах не заўсёды супадае род і лік назоўнікаў. Прыкладам, у беларускай мове дзiця — ніякага роду; боль, мазоль, мэдаль, надпiс, палын, пыл, росьпiс, рукапiс, сабака, фальш, шынэль — мужчынскага роду. Словы грудзi, дзьверы, крупы, а таксама ўсе назвы ягад: журавіны, маліны, суніцы, чарніцы і інш. — маюць толькі множны лік. Род і лік назоўнікаў неабходна правяраць і вучыць па слоўніку.