люмінесцэнтны грыб па праве можа займаць першае месца ў нашым спісе. Вы думалі, што неонавыя грыбы могуць расці хіба што на планеце Пандора з фільма «Аватар». На шчасце, іх незвычайным ззяннем можна атрымаць асалоду ад і на Зямлі. Праўда, для гэтага прыйдзецца адправіцца ў Японію або Бразілію. Менавіта там у сезон дажджоў з палаюць спрэчка з'яўляюцца на свет божы гэтыя дзіўныя зялёныя грыбы. Пра тое, ядомыя ці не гэтыя грыбы - невядома. Гэта і зразумела, мала хто адважыцца падаць да стала такое свеціцца страва. Калі ж усё-такі надумаеце іх шукаць - раім глядзець у падставы ствалоў дрэў, побач з паваленымі або ссечаныя галінкамі, кучамі сцягі або проста на сырой глебе. Не забудзьцеся дачакацца ночы і атрымлівайце асалоду ад самым прыгожым асвятленнем з калі-небудзь створаных Яе Вялікасцю Флорай.
Тое было недзе больш за месяц назад: пад адлiвам дома ластаўкi вырашылi зрабiць гняздо. Мабыць, маладая пара з першага сёлетняга вывадку. Чаму маладая пара? Бо нявопытныя: некалькi разоў спрабавалi тыя ластавачкi пачаць гняздо на чыстай, прычым пабеленай сцяне. Ну нiяк не атрымлiвалася: адклейвалiся першыя камячкi гразi, адвальвалiся.
Але неяк ранкам прыляцела некалькi ластавак. Падняўся рух, шчэбет. Колькi iх, нельга было палiчыць, бо яны снавалi сюды-туды, як чоўнiкi. Адны неслi ў дзюбках камячкi глею i прымацоўвалi iх, другiя падоўгу затрымлiвалiся, папраўлялi. Якую мiсiю хто выконваў, цяжка было зразумець. Але гняздо ладзiлася, фармiравалася. І толькi калi было збудавана паўгнязда, паляцелi. Стала цiха, спакойна. Яшчэ днi два-тры тут снавала пара гаспадароў, а ў хуткiм часе паказвалiся зусим рэдка
Люминесцентный гриб
люмінесцэнтны грыб па праве можа займаць першае месца ў нашым спісе. Вы думалі, што неонавыя грыбы могуць расці хіба што на планеце Пандора з фільма «Аватар». На шчасце, іх незвычайным ззяннем можна атрымаць асалоду ад і на Зямлі. Праўда, для гэтага прыйдзецца адправіцца ў Японію або Бразілію. Менавіта там у сезон дажджоў з палаюць спрэчка з'яўляюцца на свет божы гэтыя дзіўныя зялёныя грыбы. Пра тое, ядомыя ці не гэтыя грыбы - невядома. Гэта і зразумела, мала хто адважыцца падаць да стала такое свеціцца страва. Калі ж усё-такі надумаеце іх шукаць - раім глядзець у падставы ствалоў дрэў, побач з паваленымі або ссечаныя галінкамі, кучамі сцягі або проста на сырой глебе. Не забудзьцеся дачакацца ночы і атрымлівайце асалоду ад самым прыгожым асвятленнем з калі-небудзь створаных Яе Вялікасцю Флорай.
Тое было недзе больш за месяц назад: пад адлiвам дома ластаўкi вырашылi зрабiць гняздо. Мабыць, маладая пара з першага сёлетняга вывадку. Чаму маладая пара? Бо нявопытныя: некалькi разоў спрабавалi тыя ластавачкi пачаць гняздо на чыстай, прычым пабеленай сцяне. Ну нiяк не атрымлiвалася: адклейвалiся першыя камячкi гразi, адвальвалiся.
Але неяк ранкам прыляцела некалькi ластавак. Падняўся рух, шчэбет. Колькi iх, нельга было палiчыць, бо яны снавалi сюды-туды, як чоўнiкi. Адны неслi ў дзюбках камячкi глею i прымацоўвалi iх, другiя падоўгу затрымлiвалiся, папраўлялi. Якую мiсiю хто выконваў, цяжка было зразумець. Але гняздо ладзiлася, фармiравалася. І толькi калi было збудавана паўгнязда, паляцелi. Стала цiха, спакойна. Яшчэ днi два-тры тут снавала пара гаспадароў, а ў хуткiм часе паказвалiся зусим рэдка