Нясвіжскі замак – палацава-замкавы комплекс, змешчаны ў паўночна-усходняй частцы горада Нясвіжа Мінскай вобласці Беларусі. У XVI-XIX стагоддзях – цэнтр Нясвіжскай ардынацыі і рэзідэнцыя яе ўладальнікаў з роду Радзівілаў.
У пачатку XVI стагоддзя ранейшыя уладальнікі Нясвіжа Кішкі пабудавалі драўляны замак на месцы Старога парку, паўночней сучаснага замка. Пасля пераходу Нясвіжа пад уладу Радзівілаў замак быў перабудаваны. Як мяркуецца, гэта адбылося ў 1547 годзе па ініцыятыве Мікалая Радзівіла Чорнага і па праектах галандскіх ваенных інжынераў. На гравюры Нясвіжа Томаша Макоўскага пачатку 1600-х гадоў драўляны замак яшчэ існуе, але называецца ён «домам старасты» ; да сеённяшняга дня гэта збудаванне не захавалася. 7 мая 1583 года Мікалай Радзівіл Сіротка заклаў каменны замак на поўдзень ад драўлянага. Менавіта гэты дзень традыцыйна лічыцца датай заснавання замка.
Падчас вайны 1654-1667 гг. замак вытрымаў дзве аблогі рускіх войскаў у 1654 і 1659 г.
Падчас першага ўзяцця горада расейскія войскі і штурмавалі замак, але бе Тым не менш, палацава-замкавага комплексу быў нанесены вялікі ўрон. Яшчэ ў 1658 годзе многія пакоі на верхніх паверхах палаца заставаліся пашкоджанымі, а на аднаўленне замкавых валоў Радзівіламі вылучаліся буйныя сумы. Неўзабаве, аднак, расійскія войскі зноў захапілі горад, і штурмавалі замак, але зноў не змаглі яго ўзяць У 1706 г. падчас Паўночнай вайны горад і замак сталі мэтай Карла XII, які меў намер знішчыць валодання ўсіх магнатаў, ппадтрымаўшых Аўгуста II. Для захопу Нясвіжа былі пасланыя тры батальёна драгун пад камандаваннем падпалкоўніка Юхана Траутветэра і маэра Спэнса. Перад гэтым атрад Траутветэра заняў Нягневічы, Карэлічы і Мір. У горадзе ў гэты час стаялі 2000 казакоў палкоўніка Міхаіла Міклашэўскага. Штурм горада пачаўся 14 сакавіка. Пасля таго, як драгуны Траутветера ўварваліся ў горад, завязаліся вулічныя баі, і шведы прымусілі тых, хто сабраўся на рынкавай плошчы казакоў адступіць У 1921 годзе ў замак вярнуўся 16-й нясвіжскі ардынат Альбрэхт Антоні Радзівіл, які спрабаваў аднавіць былы статус.
Новыя тэхналогіі трывала ўваходзяць у нашае жыццё. Тэлебачанне і Інтэрнет сталі даступнымі для ўсіх і вельмі зручнымі сродкамі атрымання інфармацыі. Здаецца, папяровыя кнігі ды журналы аджываюць свой век і хутка стануць зусім непатрэбнымі.
Аднак, мне падаецца, што гэта не зусім так. Па-першае, кніга заўсёды была для чалавека не проста крыніцай ведаў, але духоўным спадарожнікам. Чытанне – гэта асалода, задавальненне. Кніга дае чалавеку магчымасць думаць самому, фантазіраваць, уяўляць герояў і падзеі на свой лад. Гэтай магчымасці не могуць даць нам ні тэлебачанне, ні камп’ютар. Таму, я думаю, што эстэтычная асалода ад папяровых тэкстаў яшчэ доўга не будзе мець сабе замены сярод высокатэхналагічных прыладаў.
Па-другое, што датычыцца камп’ютара або тэлевізара, іх нельга назваць надзейнымі носьбітамі інфармацыі. Любыя электронныя прылады залежаць ад электрычнасці. І раптам, калі не будзе святла, маніторы і экраны будуць проста грудай жалеза, ні на што не прыдатнай. Кніга ж, або любыя запісы на паперы, заўсёды застануцца даступнымі, што с электрычнасцю, што без. І там, дзе электраправадоў няма ўвогуле, толькі кніга і можа выратаваць чалавека ад суму і данесці веды.
Такім чынам, у век высокіх тэхналогіяў нам нельга забывацца пра тое, што кніга – неабходны і пакуль што незаменны носьбіт інфармацыі, а таксама крыніца думак, ведаў, разважанняў.
Нясвіжскі замак – палацава-замкавы комплекс, змешчаны ў паўночна-усходняй частцы горада Нясвіжа Мінскай вобласці Беларусі. У XVI-XIX стагоддзях – цэнтр Нясвіжскай ардынацыі і рэзідэнцыя яе ўладальнікаў з роду Радзівілаў.
У пачатку XVI стагоддзя ранейшыя уладальнікі Нясвіжа Кішкі пабудавалі драўляны замак на месцы Старога парку, паўночней сучаснага замка. Пасля пераходу Нясвіжа пад уладу Радзівілаў замак быў перабудаваны. Як мяркуецца, гэта адбылося ў 1547 годзе па ініцыятыве Мікалая Радзівіла Чорнага і па праектах галандскіх ваенных інжынераў. На гравюры Нясвіжа Томаша Макоўскага пачатку 1600-х гадоў драўляны замак яшчэ існуе, але называецца ён «домам старасты» ; да сеённяшняга дня гэта збудаванне не захавалася. 7 мая 1583 года Мікалай Радзівіл Сіротка заклаў каменны замак на поўдзень ад драўлянага. Менавіта гэты дзень традыцыйна лічыцца датай заснавання замка.
Падчас вайны 1654-1667 гг. замак вытрымаў дзве аблогі рускіх войскаў у 1654 і 1659 г.
Падчас першага ўзяцця горада расейскія войскі і штурмавалі замак, але бе Тым не менш, палацава-замкавага комплексу быў нанесены вялікі ўрон. Яшчэ ў 1658 годзе многія пакоі на верхніх паверхах палаца заставаліся пашкоджанымі, а на аднаўленне замкавых валоў Радзівіламі вылучаліся буйныя сумы. Неўзабаве, аднак, расійскія войскі зноў захапілі горад, і штурмавалі замак, але зноў не змаглі яго ўзяць
У 1706 г. падчас Паўночнай вайны горад і замак сталі мэтай Карла XII, які меў намер знішчыць валодання ўсіх магнатаў, ппадтрымаўшых Аўгуста II. Для захопу Нясвіжа былі пасланыя тры батальёна драгун пад камандаваннем падпалкоўніка Юхана Траутветэра і маэра Спэнса. Перад гэтым атрад Траутветэра заняў Нягневічы, Карэлічы і Мір. У горадзе ў гэты час стаялі 2000 казакоў палкоўніка Міхаіла Міклашэўскага. Штурм горада пачаўся 14 сакавіка. Пасля таго, як драгуны Траутветера ўварваліся ў горад, завязаліся вулічныя баі, і шведы прымусілі тых, хто сабраўся на рынкавай плошчы казакоў адступіць
У 1921 годзе ў замак вярнуўся 16-й нясвіжскі ардынат Альбрэхт Антоні Радзівіл, які спрабаваў аднавіць былы статус.
Ці патрэбна кніга ў век тэлебачання і камп’ютара?
Новыя тэхналогіі трывала ўваходзяць у нашае жыццё. Тэлебачанне і Інтэрнет сталі даступнымі для ўсіх і вельмі зручнымі сродкамі атрымання інфармацыі. Здаецца, папяровыя кнігі ды журналы аджываюць свой век і хутка стануць зусім непатрэбнымі.
Аднак, мне падаецца, што гэта не зусім так. Па-першае, кніга заўсёды была для чалавека не проста крыніцай ведаў, але духоўным спадарожнікам. Чытанне – гэта асалода, задавальненне. Кніга дае чалавеку магчымасць думаць самому, фантазіраваць, уяўляць герояў і падзеі на свой лад. Гэтай магчымасці не могуць даць нам ні тэлебачанне, ні камп’ютар. Таму, я думаю, што эстэтычная асалода ад папяровых тэкстаў яшчэ доўга не будзе мець сабе замены сярод высокатэхналагічных прыладаў.
Па-другое, што датычыцца камп’ютара або тэлевізара, іх нельга назваць надзейнымі носьбітамі інфармацыі. Любыя электронныя прылады залежаць ад электрычнасці. І раптам, калі не будзе святла, маніторы і экраны будуць проста грудай жалеза, ні на што не прыдатнай. Кніга ж, або любыя запісы на паперы, заўсёды застануцца даступнымі, што с электрычнасцю, што без. І там, дзе электраправадоў няма ўвогуле, толькі кніга і можа выратаваць чалавека ад суму і данесці веды.
Такім чынам, у век высокіх тэхналогіяў нам нельга забывацца пра тое, што кніга – неабходны і пакуль што незаменны носьбіт інфармацыі, а таксама крыніца думак, ведаў, разважанняў.