КАНТРОЛЬНЫЯ ПЫТАННІ І ЗАДАННІ 1. Што называецца дзеепрыслоўем?
2. Якія агульныя граматычныя прыметы маюць дзеепрыслоўі і дзея-
словы, дзеепрыслоўі і прыслоўі?
3. Як пішацца не з дзеепрыслоўямі?
4. Як утвараюцца дзеепрыслоўі незакончанага і закончанага трывання?
5. Што называецца дзеепрыслоўным зваротам?
6. Якімі членамі сказа з'яўляюцца дзеепрыслоўі і дзеепрыслоўныя
звароты? Як яны выдзяляюцца ў вусным маўленні і на пісьме?
7. Дакажыце, што выкарыстанне дзеепрыслоўяў робіць выказванне
больш дакладным, дынамічным і выразным.
8. Што маюць агульнага і чым адрозніваюцца дзеепрыметнік і дзее-
прыслоўе, дзеепрыметнікавы і дзеепрыслоўны звароты?
9. Утварыце адпаведныя дзеепрыслоўі ад дзеясловаў завязаць, цягнуць,
хмурыцца, слухаць, разабрацца, правяраць, дрыжаць. Запішыце іх.

Хатiкa: Самы лепшы сябар.

Прафесар універсітэта Паркер Уілсан знаходзіць на вакзале шчанюка , адпраўленага з Японіі ў Амерыку . Так як ніхто за ім не з'яўляецца , Паркеру даводзіцца пакінуць шчанюка ў сябе. За той час , што сабака жыве ў прафесара , паміж імі ўзнікае моцнае сяброўства. Паркер вельмі моцна прывязваецца да свайго новага прыяцеля . Кожны дзень Хатiка праводзіць гаспадара да вакзала , калі той адпраўляецца на працу , а ўвечары прыходзіць да вакзала , каб сустрэць яго . У адзін з дзён прафесар раптоўна памірае на лекцыі ў універсітэце ад сардэчнага прыступу . Не дачакаўшыся гаспадара , Хатико працягваў прыходзіць на станцыю , не прапускаючы ні дня. Нягледзячы на тое , што сабаку спрабавалі забраць сваякі прафесара, ён нязменна працягваў вяртацца на станцыю . Мясцовыя гандляры і чыгуначнікі падкормлівалі Хатiка , захапляючыся яго упартасцю і адданасцю. Неўзабаве аб незвычайным сабаку даведаюцца газетчыкі , і Хатiка становіцца героем прэсы. Да канца сваіх дзён Хатiка штодня прыходзіць на станцыю да прыбыцця цягніка , і чакае да самага вечара , што вось-вось яго гаспадар выйдзе з чарговага цягніка. Ён так і не прыходзіць , але Хатiка - верны сабака - не пакідае свайго месца. На той станцыі адданы сабака і памёр, не дачакаўшыся гаспадара.

Пошел снег.Сначала очень мелкий, а потом как повалил крупными хлопьями.Я выбежала на улицу.Подняла вверх голову посмотреть как падает снег.О,это чудо!Высоко-высоко в небе снежинки кружат хоровод. Снег состоит из красивых снежинок.Которые все разные.Даже по "Дискавери" говорили,что каждая снежинка уникальна.И одинаковых не бывает.Снежинки легко парят в воздухе, а потом тихо ложатся на землю, на крыши домов,на ладошки.Я протянула перед собой руки ладошками вверх.И тут одна из снежинок изящно и грациозно приземлилась на мою ладонь.Едва-едва коснулась варежки.Она, действительно ,необыкновенно красива!Такая острая и симметричная,по кругу повторяется многогранный узор.Конечно,природа постаралась,когда придумывала снежинки!