Сенька ніколі не любіў вучыцца. Вучоба, вядома ж, не мёд, таму хлопец на занятках кляваў носам, аніякае рады на яго не было. Настаўнікі толькі ўздыхалі і прадказвалі, што калі-небудзь Сеня на сваё нарвецца. Сеня ж толькі рагатаў у адказ. Але на яго ліха прыйшоў час экзаменаў. Толькі пачало на дзень займацца, а Сеня ўжо стаяў пад кабінетам ні жывы, ні мёртвы і не сваім голасам прасіў у аднакласнікаў шпаргалкі. Але выкарыстаць іх яму не давялося. Экзаменатары не спускалі вачэй з гультая, бо на свае вочы бачылі, на свае вушы чулі, як Сеня ўвесь час вучыўся. Нарэшце выклікалі Сеню адказваць. Пайшоў ён, не сабраўшы розуму. Адказ на языку круціцца, а сфармуляваць аніяк не ўдаецца. Навёрз Сеня сем карабоў, што на думку прыйшло. Здаецца, нішто сабе атрымалася. Але экзаменатары вырашылі інакш: адправілі хлопца на перасдачу. Вось і знайшоў лодар прыгоду на сваю галаву.
Зарание извеняюсь, за букву "и", на клаве нету белорусской
Беларусь гэта вялики центр культуры, у яки уваходзяць звестки амаль усяго часу, што иснавала Беларусь. на Беларуси шмат памятникау, кожны мае сваю гисторыю и вызначнасць у культуры беларуси. Амаль у кожным горадзе есць памятник Якубу Коласу, Янке Купалу и другим дзеячам культуры. усе яны зроблены па-майстэрски з вяликай увагай да сваей працы. Гледзячы на памятниккакога нейбудь дзеяча, адразу уяуляешь сабе яго выгляд, яго твар. Гэта вельми важна для гисторыы и для маленькага пакалення, якое zix' тольки пачало знаемицца з багатай культырай беларускага народу. Мне вельми падобаюцца памятники на Беларси
Сенька ніколі не любіў вучыцца. Вучоба, вядома ж, не мёд, таму хлопец на занятках кляваў носам, аніякае рады на яго не было. Настаўнікі толькі ўздыхалі і прадказвалі, што калі-небудзь Сеня на сваё нарвецца. Сеня ж толькі рагатаў у адказ.
Але на яго ліха прыйшоў час экзаменаў. Толькі пачало на дзень займацца, а Сеня ўжо стаяў пад кабінетам ні жывы, ні мёртвы і не сваім голасам прасіў у аднакласнікаў шпаргалкі.
Але выкарыстаць іх яму не давялося. Экзаменатары не спускалі вачэй з гультая, бо на свае вочы бачылі, на свае вушы чулі, як Сеня ўвесь час вучыўся.
Нарэшце выклікалі Сеню адказваць. Пайшоў ён, не сабраўшы розуму. Адказ на языку круціцца, а сфармуляваць аніяк не ўдаецца. Навёрз Сеня сем карабоў, што на думку прыйшло. Здаецца, нішто сабе атрымалася. Але экзаменатары вырашылі інакш: адправілі хлопца на перасдачу. Вось і знайшоў лодар прыгоду на сваю галаву.
Зарание извеняюсь, за букву "и", на клаве нету белорусской
Беларусь гэта вялики центр культуры, у яки уваходзяць звестки амаль усяго часу, што иснавала Беларусь. на Беларуси шмат памятникау, кожны мае сваю гисторыю и вызначнасць у культуры беларуси. Амаль у кожным горадзе есць памятник Якубу Коласу, Янке Купалу и другим дзеячам культуры. усе яны зроблены па-майстэрски з вяликай увагай да сваей працы. Гледзячы на памятниккакога нейбудь дзеяча, адразу уяуляешь сабе яго выгляд, яго твар. Гэта вельми важна для гисторыы и для маленькага пакалення, якое zix' тольки пачало знаемицца з багатай культырай беларускага народу. Мне вельми падобаюцца памятники на Беларси