Аднасастаўныя:1)На вуліцы пахаладзела.2)На вуліцы веяла холадам.3)У хаце паставілі ёлку.4)Многа страў гатовяць на Новы Год.5)Цяжкую кантрольную пісаць запланіравалі ў класе.6)Не трэба сумаваць,а трэба только ўсміхацца.7) На Новы год трэба рабіць падарункі і чакаць Снягурачку.Двухсастаўныя1) Мы былі у бабулі летам.2) Я зрабіла ўсе урокі і пайду гуляць на вуліцу.3) Я і мая сяброўка ідзем ў школу разам.4 Мая мама купіла мне вялікую цукерку5) Мая сястра сільна мяне любіць.6) Птушка кахае свайго птушаня, як маці свайго дзіцяці7) Мы пайшлі у лес і назбіралі многа ягад.
ЭТОЯна для мяне адзіная. Не спяшайцеся абвяргаць мяне, выстаўляючы свае высновы. Хлопец пака хаў дзяўчыну, далёка не самую прыгожую на све це. Але яна для яго адзіная. Каханне такое, нічога не зробіш. Бачыў я Волгу, Енісей, Об. Здзіўляўся і захапляўся іх веліччу і прыгажосцю. Але яны былі толькі здзіўленнем і захапленнем і не зрабіліся част каю душы маёй.
Бяроза ў мяне адна, як адна вёска, дзе я нарадзіў ся, як адна маці, якая дала мне жыццё. На Бярозе я ўпершыню ўбачыў сапраўдны мост, які злучаў два берагі, трымаючыся на высокіх нагахапорах. I па Бярозе на маленькім параходзе я ўпершыню ехаў у горад, каб атрымаць вышэйшую адукацыю.
Першая лодка, першы плёскат рыбіны, першыя заходы і ўсходы сонца над шырокім лугам, залі тым густой сінню разнатраўя, першы крыгаход і першы разліў вады ад краю да краю — гэта ты, Бяроза.
Мы падняліся ўгору па ёй кіламетраў на сем, прычалілі да пакатага берага. Мы нічога з сабой не бралі. Ні вудаў, ні іншых прылад, якімі ловяць рыбу. Мы ехалі адпачыць на ўлонні прыроды, па бавіць час. (169)
Бяроза ў мяне адна, як адна вёска, дзе я нарадзіў ся, як адна маці, якая дала мне жыццё. На Бярозе я ўпершыню ўбачыў сапраўдны мост, які злучаў два берагі, трымаючыся на высокіх нагахапорах. I па Бярозе на маленькім параходзе я ўпершыню ехаў у горад, каб атрымаць вышэйшую адукацыю.
Першая лодка, першы плёскат рыбіны, першыя заходы і ўсходы сонца над шырокім лугам, залі тым густой сінню разнатраўя, першы крыгаход і першы разліў вады ад краю да краю — гэта ты, Бяроза.
Мы падняліся ўгору па ёй кіламетраў на сем, прычалілі да пакатага берага. Мы нічога з сабой не бралі. Ні вудаў, ні іншых прылад, якімі ловяць рыбу. Мы ехалі адпачыць на ўлонні прыроды, па бавіць час. (169)