Памяць пра вайну ... Яе ня сотрёшь з гадамі ... Яна вечная. І пакуль мы памятаем якія пайшлі ад нас, яны побач, яны з намі. А значыць, жывая сувязь пакаленняў.. Вось і ў маёй сям'і ёсць удзельнікі Вялікай Айчыннай вайны. Гэта мае прадзядулі Балконский Федот Інакенцьевіч і Полуэктов Іван Іванавіч. На жаль, Іван Іванавіч загінуў на вайне, а Федот Інакенцьевіч да гэтага часу жывы. Апавяданні мамы і бабулі, успаміны ў кнігах - вось адкуль я даведаюся аб гераічныя старонкі яго біяграфіі. І памятаю пра яго. І ганаруся ім. Мой прадзед Іван загінуў у баі пад Курскам. Шкада, што я не ведаю за які подзьвіг Іван Іванавіч атрымаў ордэн Славы 3-яй ступені. За баявыя заслугі прадзядуля Федот быў ўдастоены звання падпалкоўніка і узнагароджаны шматлікімі ордэнамі і медалямі: ордэнам Айчыннай вайны I ступені, ордэнам Чырвонай Зоркі, ордэнам Славы 2-ой ступені, ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга, медалём "За Перамогу над Германіяй" і яшчэ дзевятнаццаць медалямі. Зараз Фядотаў Інакенцьевіч 92 гады. Памяць пра вайну ... Яе ня сотрёшь з гадамі ... Яна вечная. І я буду заўсёды памятаць і ганарыцца сваімі бясстрашнымі прадзед, і вучыцца ў іх любові да Радзімы, смеласці, упартасьці, працавітасці.
Мой прадзед Іван загінуў у баі пад Курскам. Шкада, што я не ведаю за які подзьвіг Іван Іванавіч атрымаў ордэн Славы 3-яй ступені.
За баявыя заслугі прадзядуля Федот быў ўдастоены звання падпалкоўніка і узнагароджаны шматлікімі ордэнамі і медалямі: ордэнам Айчыннай вайны I ступені, ордэнам Чырвонай Зоркі, ордэнам Славы 2-ой ступені, ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга, медалём "За Перамогу над Германіяй" і яшчэ дзевятнаццаць медалямі. Зараз Фядотаў Інакенцьевіч 92 гады.
Памяць пра вайну ... Яе ня сотрёшь з гадамі ... Яна вечная. І я буду заўсёды памятаць і ганарыцца сваімі бясстрашнымі прадзед, і вучыцца ў іх любові да Радзімы, смеласці, упартасьці, працавітасці.