Нужно найти ошибки(если есть) и перевести до конца. жыў у высокім цераме князь, было дзяцей у яго шмат, ды ўсё дочкі, а сын адзін-адзінюткі быў. вельми любіў яго князь. багацце меў незлічонае, і пакінуць усё тое дз(е,я)ўчатам без працягу свайго княжескага кораня было для яго вялікай крыўдай. і таму князьку маладому з малых год (–? )было усе дазволена . а старэйшых дачок трымаў бацька ў строгасці і паслушэнстве. прызначыў ім вялікі пасаг кожнай, і ўсё. больш ні на якую ласку яны не маглі спадзявацца, таму што ўся бацькоўская любоў і ўвесь маёнтак былі маладому князю.абзац пачаў князёк падрастаць . як дубок, роўны, і шчокі ружовыя, валасы русыя, вочы блакітныя. быу ён цихи и паслухмяны. як падышла пара яго жаніць — надарыўся нечаканы выпадак. моцна закахаўся князёк у дачку карчмара сару, прыгажуню-яўрэйку. даведаўся пра гэта князь, раззлаваўся: – не будзе табе майго благаславення! абзац карчмара загадаў у падзямелле кінуць .але князёк таксама характар паказаў. быў у яго невялікі маёнтак, ад нябожчыцы-маці ў спадчыну дастаўся, золата каваны куфэрак. а каб ніхто не ведаў, што ён са сваёй мілай сустракаецца, пабудаваў патаемна ад бацькі, пасярод вялікага возера каменны церамок і пасяліў ў ім сваю каханую. хутка ён і сам на гэты астравок перабраўся, зіма стаяла, і на возеры санную дарогу праклалі. сара ў хрысціянскую веру перайшла, і павінна было быць вянчанне па ўсим законе. а зіма ў той год трымалася марозная, снежная. возера скавала ды снегам занесла. а як прыйшла вясна , вятры падзьмулі , сонца прыпякло, крануўся адразу усюды лёд. і на возеры ваду падняло, і пайшлі па ім гуляць тоўстыя крыгі. вось тут церамок і разнесла. князька ў той час там не было,. ён яшчэ па саннай дарожцы пакаціўся да папа ўляцца. абзац іўся і едзе па веснавой бездарожжы. пад’язджае да возера, а па ім толькі хвалі ды крыгі гуляюць. даведаўся ён , што ніхто з таго вострава і церамка жывы не выплыў. пастаяў, пастаяў князёк, пасля ўзышоў на высокі бераг, ды з разбегу ў возера і кінуўся.абзац дайшла пра тое вестка да старога князя. карчмару ён загадаў камень на шыю прывязаць, у возеры ўтапіць, а сам пасумаваў, пасумаваў ды неўзабаве памёр. і завецца з той пары возера князь-
ДзЯучатам,тюрэ( -) нету,