Лета замірае, але я спадзяваюся, што яно прыйдзе хутка і будзе вельмі цеплым. Наступае залацістая восень - час, калі ўсё ў прыродзе паціху пачынае засыпаць. Палі заціхаюць і ў нашай вёсцы таксама, бо восень стала гаспадаром прыроды. Лісце жаўцее, бо ім ўжо не хапае сонечнага цяпла, да каранеў мінеральных рэчываў паступае ўсё меней. Паспелі яблыкі ў садзе і да зямлі схіліліся прыгожыя галіны з налітымі ад спеласці яблыкамі. Замаўкаюць птушкі пры сонечным зацьменні, але мяне гэта бударажыць і адначасова хвалюе. Адлятаюць жоравы - пакiдаюць наш край, адлятаюць на зiмоўку ў цеплыя краіны, але яны да нас вярнуцца. Вада халодная з'яўляецца моцным лячэбным сродкам і надае небывалую прыгажосць.
Цытатная характарыстыка Гарлахвацкага: "Вельмі твой дырэктар на двор углядаецца. У яго другім галава занята. Учора адвячоркам з Зіначкай за горад імчаў на таксі, дык аж пыл курэў". (Цёця Каця) "А ў таго Гарлахвацкага крукам носа не дастаць". (Нічыпар) "Мы з Чарнавусам касцямі не займаемся, гэта Гарлахвацкі іх перабірае". (Вера) "... а падпісвае паперкі вам Гарлахвацкі". (Цёця Каця) "Спрацаваўся, бедны!" (Цёця Каця) "А што яму - шкада казённых грошай? Не свае ж кішэні плаціць". (Нічыпар)
Цытатная характарыстыка Чарнавуса: "Ён чалавек дарма што сур'ёзны, а калі разгаворыцца, дык люба слухаць. Раскажа, і дзе некалі мора было, і чаму яго цяпер няма, і якія жывёлы былі мільёны год таму назад, і як яны елі адна другую. Так дакладна раскажа, нібы ён сам быў пры гэтым". (Нічыпар) "А ў таго Гарлахвацкага крукам носа не дастаць. Адзін Чарнавус яго не баіцца. Гэты сам разумее ў навуцы не менш за яго". (Нічыпар) "Чарнавуса таксама голымі рукамі не возьмеш. Моцна вучоны чалавек. Кніжкі друкуе свае, студэнтам лекцыі чытае, для піянераў у журнал піша. Напісаў, кажуць, нейкую кнігу важную, дык аж у Маскву паслаў. Гэта, брат, галава!" (Нічыпар) "Косці ў яго старыя, але душа маладая". (Вера)
Цытатная характарыстыка Тулягі: "І так страшна, і гэтак страшна. Заўсёды вам чаго-небудзь страшна, Мікіта Сымонавіч. Лепш не гаварыце, а то яшчэ больш будзеце баяцца". (Вера)
Наступае залацістая восень - час, калі ўсё ў прыродзе паціху пачынае засыпаць.
Палі заціхаюць і ў нашай вёсцы таксама, бо восень стала гаспадаром прыроды.
Лісце жаўцее, бо ім ўжо не хапае сонечнага цяпла, да каранеў мінеральных рэчываў паступае ўсё меней.
Паспелі яблыкі ў садзе і да зямлі схіліліся прыгожыя галіны з налітымі ад спеласці яблыкамі.
Замаўкаюць птушкі пры сонечным зацьменні, але мяне гэта бударажыць і адначасова хвалюе.
Адлятаюць жоравы - пакiдаюць наш край, адлятаюць на зiмоўку ў цеплыя краіны, але яны да нас вярнуцца.
Вада халодная з'яўляецца моцным лячэбным сродкам і надае небывалую прыгажосць.
"Вельмі твой дырэктар на двор углядаецца. У яго другім галава занята. Учора адвячоркам з Зіначкай за горад імчаў на таксі, дык аж пыл курэў". (Цёця Каця)
"А ў таго Гарлахвацкага крукам носа не дастаць". (Нічыпар)
"Мы з Чарнавусам касцямі не займаемся, гэта Гарлахвацкі іх перабірае". (Вера)
"... а падпісвае паперкі вам Гарлахвацкі". (Цёця Каця)
"Спрацаваўся, бедны!" (Цёця Каця)
"А што яму - шкада казённых грошай? Не свае ж кішэні плаціць". (Нічыпар)
Цытатная характарыстыка Чарнавуса:
"Ён чалавек дарма што сур'ёзны, а калі разгаворыцца, дык люба слухаць. Раскажа, і дзе некалі мора было, і чаму яго цяпер няма, і якія жывёлы былі мільёны год таму назад, і як яны елі адна другую. Так дакладна раскажа, нібы ён сам быў пры гэтым". (Нічыпар)
"А ў таго Гарлахвацкага крукам носа не дастаць. Адзін Чарнавус яго не баіцца. Гэты сам разумее ў навуцы не менш за яго". (Нічыпар)
"Чарнавуса таксама голымі рукамі не возьмеш. Моцна вучоны чалавек. Кніжкі друкуе свае, студэнтам лекцыі чытае, для піянераў у журнал піша. Напісаў, кажуць, нейкую кнігу важную, дык аж у Маскву паслаў. Гэта, брат, галава!" (Нічыпар)
"Косці ў яго старыя, але душа маладая". (Вера)
Цытатная характарыстыка Тулягі:
"І так страшна, і гэтак страшна. Заўсёды вам чаго-небудзь страшна, Мікіта Сымонавіч. Лепш не гаварыце, а то яшчэ больш будзеце баяцца". (Вера)