Вулица выводзиць на рынак.Ён застауле.Н..ы вазами з паднятыми угору аглоблями.Шум и тлум стаиць навокал.Игнась глядзиць па бака.Х.. и дзивицца, як многа сабралася людзей.Вунь на возе сядзиць тоусты мужчына.Ён прымайстравау да аглобли вагу - стралу и гандлюе яблыками. Бацька увесь час трымае у руках лейцы и варочае беднага Гнядога и туды и сюды : гэта каб не зачапицца за чый-небудзь воз.А Гняды так стараецца дастаць канюшыну, або сена з чужога воза нибы не... ну тры дн.i.. Усю дарогу Алеся адольвали неспакойныя думки.Прывыкшы спаць у дарозе, ён заплюшчыу вочы, але яму усё мроилися дрэвы и сон зникау.Колы кацилися пациху, драбины рыпели пагражаючы, нибы вось- вось ра.сс..ыплюцца, и Алесем авалодала такая абыякавасць да усяго навакольнага,што ён нi.. разу н.е. падагнау каня. Адзинокия дрэвы у палях, нерухомыя и бязгучныя ,н.е.. кивали н..i. адной сваёй галинкай.Ноч насунулася знянацку. Алесь н.е. зауважыу як сцямнела.На захадзе як след ад сонца засталася тольки (жоута-чырвоная паласа и тая увачавидки ра...сплывалася у цемр.ы. Прыгадау даунину маладосць.Ды якую даунину! Хлопцам будучы таксама на заробки хадзиу,па Расе пл.ыты ганяу,вугаль палиу,лес рыхтавау. Працы перароблена не зличыць. А кольки пражыу? Глупства:только чацвёрты дз.е.сятак скончыуся,а старасць ужо сивизной у галаву ды бараду лезе.
На мой погляд, лета - найцудоўнейшы час года, паколькі вельмі цёпла, вакол усё прыгожа, і ў нас маецца выдатная магчымасць адпачыць. А яшчэ лета - гэта час канікул і адпачынкаў. Мы можам адправіцца куды заўгодна, выдатна правесці час каля вадаёма, у цені смарагдавай зеляніны, плёскацца ў цёплай вадзе. А можна адправіцца ў горы, насіцца на ровары або гуляць ў разнастайныя гульні. Я хачу падзяліцца ўражаннямі ад самага запамінальнага моманту за апошнія летнія вакацыі. У ліпені мы з маёй сям'ёй арганізавалі выезд у лес на шашлыкі. Быў разведзены вогнішча, прыгатавана мяса для смажання, і пастаўлена палатка. Пакуль мае бацькі рыхтавалі абед, я адправіўся ў лес, каб, як след, нагулять апетыт. Лес у гэты дзень быў цудоўны! У паветры стаяў водар кветак, мёду і суніцы. Усё вакол было зялёным, толькі ствалы дрэў яркімі плямамі вылучаліся на цёмна-зялёным фоне. Шчабяталі на сваёй мове птушкі, стукаў дзяцел. Раптам пачуліся падазроныя гукі ... Мне здалося, што хто-то прашыпеў побач са мной. Я павярнуўся і ўбачыў ... якая выгінаецца змяю! У мяне тут жа перахапіла дыханне. Я нават не запомніў, як яна выглядала, паколькі моцна спалохаўся. Я пачаў павольна адступаць, а затым рынуўся да нашага лагера. Я вырашыў не распавядаць аб усім, што здарылася маме, каб не хваляваць яе. Крыху пазней, паабедаўшы і ўдосталь павесяліліся, мы сабралі рэчы і паехалі дадому. Так ... Час ляціць вельмі хутка. Шкада, што немагчыма паўтарыць тыя моманты і адчуванні, якія былі перажыты табой за час канікул. Але я веру, што наступнае лета будзе незабыўным!
Бацька увесь час трымае у руках лейцы и варочае беднага Гнядога и туды и сюды : гэта каб не зачапицца за чый-небудзь воз.А Гняды так стараецца дастаць канюшыну, або сена з чужога воза нибы не... ну тры дн.i..
Усю дарогу Алеся адольвали неспакойныя думки.Прывыкшы спаць у дарозе, ён заплюшчыу вочы, але яму усё мроилися дрэвы и сон зникау.Колы кацилися пациху, драбины рыпели пагражаючы, нибы вось- вось ра.сс..ыплюцца, и Алесем авалодала такая абыякавасць да усяго навакольнага,што ён нi.. разу н.е. падагнау каня.
Адзинокия дрэвы у палях, нерухомыя и бязгучныя ,н.е.. кивали н..i. адной сваёй галинкай.Ноч насунулася знянацку. Алесь н.е. зауважыу як сцямнела.На захадзе як след ад сонца засталася тольки (жоута-чырвоная паласа и тая увачавидки ра...сплывалася у цемр.ы.
Прыгадау даунину маладосць.Ды якую даунину! Хлопцам будучы таксама на заробки хадзиу,па Расе пл.ыты ганяу,вугаль палиу,лес рыхтавау. Працы перароблена не зличыць. А кольки пражыу? Глупства:только чацвёрты дз.е.сятак скончыуся,а старасць ужо сивизной у галаву ды бараду лезе.
На мой погляд, лета - найцудоўнейшы час года, паколькі вельмі цёпла, вакол усё прыгожа, і ў нас маецца выдатная магчымасць адпачыць. А яшчэ лета - гэта час канікул і адпачынкаў. Мы можам адправіцца куды заўгодна, выдатна правесці час каля вадаёма, у цені смарагдавай зеляніны, плёскацца ў цёплай вадзе. А можна адправіцца ў горы, насіцца на ровары або гуляць ў разнастайныя гульні. Я хачу падзяліцца ўражаннямі ад самага запамінальнага моманту за апошнія летнія вакацыі. У ліпені мы з маёй сям'ёй арганізавалі выезд у лес на шашлыкі. Быў разведзены вогнішча, прыгатавана мяса для смажання, і пастаўлена палатка. Пакуль мае бацькі рыхтавалі абед, я адправіўся ў лес, каб, як след, нагулять апетыт. Лес у гэты дзень быў цудоўны! У паветры стаяў водар кветак, мёду і суніцы. Усё вакол было зялёным, толькі ствалы дрэў яркімі плямамі вылучаліся на цёмна-зялёным фоне. Шчабяталі на сваёй мове птушкі, стукаў дзяцел. Раптам пачуліся падазроныя гукі ... Мне здалося, што хто-то прашыпеў побач са мной. Я павярнуўся і ўбачыў ... якая выгінаецца змяю! У мяне тут жа перахапіла дыханне. Я нават не запомніў, як яна выглядала, паколькі моцна спалохаўся. Я пачаў павольна адступаць, а затым рынуўся да нашага лагера. Я вырашыў не распавядаць аб усім, што здарылася маме, каб не хваляваць яе. Крыху пазней, паабедаўшы і ўдосталь павесяліліся, мы сабралі рэчы і паехалі дадому. Так ... Час ляціць вельмі хутка. Шкада, што немагчыма паўтарыць тыя моманты і адчуванні, якія былі перажыты табой за час канікул. Але я веру, што наступнае лета будзе незабыўным!
Объяснение: