Прачытайце сказы. назавищу у кожнай галоуную и даданую частку. вызначэце вид даданай частки . пакажыце пры дапамозе яких сродкау могут звязацца галоуныя частки складаназалежных сказау з дадаными дапауняльными частками: 1. аграном растлумачыу што трэба уличываць пры выбары культуры для пасеву.
2 мне цикава было ци здолею я вытрамаць таки строги рэжым.
3. марынка параила каб я паглядзела яе любимы фильм.
4.варта добра падумаць як найлепш и найхутшэй выканаць эта заданне.
5.трэба абавязкова успомниць дзе знаходзицца той гадкавы будынак.
6. хлопцы запыталися адкуль я прыехау.

Радзіма - гэта месца дзе мы нарадзіліся, там дзе жывуць нашы дзядулі і бабулі, мамы і таты. Кожны чалавек любіць радзіму па свойму. Радзіма гэта самае дарагое табе месца на Зямлі. Дзе б ты не быў, хоць у Італіі, цябе цягне назад на радзіму. Для кожнага чалавека рдина займае які той месца ў яго душы.
На Зямлі жыве шмат людзей з розных краін. І для кожнага з іх радзіма свая.
Я люблю радзіму за яе прыгожае цяперашні, за прыгожую прыроду, за тое, што яна ёсць. У апошні час некаторыя людзі зусім забыліся пра радзіму. Ім зусім абыякава якая яна зараз і якая яна будзе. І я звяртаюся да ўсіх "Беражыце і не забывайце пра радзіму. Бо ў нас яна адна!".Кожны чалавек, з'яўляючыся ў гэтым вялікім і, залішне складаным свеце набывае жыццё, маму і тату, сяброў, грамадскі статус і многае іншае. Адным з самых галоўных набыткаў ў жыцці чалавека з'яўляецца Радзіма.
Існуе такі выраз: «У кожнага свая радзіма.» І сапраўды, кожны мерае сваю радзіму па-свойму. Для каго-то радзіма - гэта маленькі свет, які ўзводзяць вакол яго бацькі, для каго-то радзіма - гэта горад, у якім ён жыве і вучыцца, для каго-то радзіма - гэта цэлая краіна, і, можа быць, нават увесь свет . Як бы не мералі радзіму, у кожнага яна адзіная і выдатная! Вішнёвы сад у двары бацькавай хаты, родная школа, у якой ты праводзіш шмат часу атрымліваючы веды і сустракаючыся са сваімі сябрамі і сяброўкамі, лес, у якім ты адпачываеш ў сямейным коле, твая краіна - усё гэта так вабіць і прыцягвае да сябе, нібы нябачны магніт, нараджаючы ў галаве самыя светлыя думкі і пачуцці. Радзіму любяць і ўхваляюць, пра яе пішуць вершы і спяваюць песні, а, знаходзячыся далёка ад яе - тужаць па ёй і чакаюць з ёй сустрэчы. Для кожнага чалавека вельмі важна прысутнасць у яго жыцця радзімы, бо гэта тое самае месца, дзе ён адчувае сябе абароненым і патрэбным, а гэта гуляе немалаважную ролю ў жыцці і станаўленні чалавека, развіцці яго асобы і інтэлектуальных здольнасцяў. Як бы добра ні было чалавеку на чужыне, яму заўсёды абуджае сніцца дом, дзе ён нарадзіўся і вырас, бацькі і сябры. Радзіма заўсёды будзе дзесьці побач, у сэрцы. Калі і існуе рай на зямлі, то ён абавязкова будзе размешчаны там, куды з неймаверным трапятаннем рвецца сэрца, там, дзе прайшлі самыя светлыя і незабыўныя гады - гады дзяцінства. Любоў да радзімы не ўзнікае спантанна, гэта нічым не вытлумачальная пачуццё, якое узгадоўваецца ў нашых сэрцах нашымі бацькамі і намі самімі пачынаючы з самага ранняга дзяцінства.

Мы вядзем прамую трансляцыю центральнага матча тура. Вось гучыць свісток галоўнага суддзі матча, і гульня пачалася. І адразу ж каманда накіроўвае мяч у бок варот суперніка. Небяспечны момант... Усё, можна выдыхнуць - забіць мяч у вароты не атрымалася, бо цудоўна згуляў варатар. Вось ён уводзіць мяч у гульню. З мячом вельмі ўдала сустракаецца паўабаронца, аддае перадачу на ход нападаючаму, той "цягне" мяч па левым флангу, змяшчаецца ў цэнтр штрафной, абыгрывае абаронцу суперніка і б'е па варотах. Шкада, што пасля такой выдатна праведзенай камбінацыі, мяч усё ж такі размінуўся са створам варот. Так, прайшло яшчэ зусім мала часу ад пачатку гульні, а мы ўжо з Вамі сталі сведкамі дзвюх вельмі "вострых" атак футбалістаў гуляючых каманд. Значыць, цікавая гульня чакае сёння нас з Вамі ..."