Пытанні па змесце рамана “Каласы пад сярпом тваім” Варыянт 1

1. Колькі год споўнілася Алесю, калі ён вярнуўся ў сваю сям’ю?

2. Люты прыгоннік, стрыечны брат маці галоўнага героя.

3. Мянушка дзеда галоўнага героя.

4. Хто на працягу 20 год не кідаў справу змагання з несправядлівасцю і быў няўлоўны для царскага ўрада?

5. Імя маці галоўнага героя.

6. Імя цесця галоўнага героя.

7. Кіраўнік сялянскіх мас, якога малы Алесь выратаваў ад расправы пана.

8. З якой нагоды ў творы згадваецца Полацк?

9. Падчас першай сумеснай вячэры з бацькамі ў Алеся зваліўся на зямлю хлеб. Як ён з ім абышоўся?

10. Які рытуал чакаў Алеся, калі той дасягнуў падлеткавага ўзросту?

……………………………………………………………………………………………………………

Варыянт 2

Хто пры першым знаёмстве кінуў чорную змяю пад ногі Алесю?

Якія шляхецкія захапленні меў бацька Алеся?

Куды адвёў бацька Алеся ў дзень пострыгу?

Чаму пад’ём у 7 гадзін раніцы не задавальняў маладога Загорскага ў палацы?

5. Славуты рускі пісьменнік, прылічаны да сваякоў галоўнага героя па лініі маці.

6. Што стала прычынай бунту сялян у Півошчах?

7. «Царственная» каханая прадзеда галоўнага героя.

8. Імя прадзеда галоўнага героя.

9. Чаму дзед Алеся адмовіўся ад сваёй старэйшай дачкі?

10. Як ацаніла Алеся пані Клейна пры першай сустрэчы і што ў ёй найбольш імпанавала хлопцу?

Показать ответ

Ответ:

bioboy

15.02.2022 11:01

Хлопчык ведаў, што зайца так, як птушаня ў гняздзе, не накрыеш. тут ужо трэба маладзецтва, небывалае здарэнне, - каб ён, такі імклівы, няўлоўны, ды апынуўся ў тваіх руках. але аднойчы такі цуд адбыўся. а што не з зайцам, а з маленькім зайчыкам, дык цуд ад гэтага быў ані крышку не меншы. іх тады, цэлы вывадак зайчанят, не проста знайшлі ў канюшыне, а выкасілі. як жа добра, што не падрэзалі касою! вялікія, хто касіў, кінулі косы і пачалі лавіць зайчанят, што сыпанулі ва ўсе бакі. і смешна так, як завадныя, і не вельмі хутка. цяжка сказаць, як гэта ён сам, той хлопчык, не дагнаў ніводнага. можа, таму, што хацеў палавіць усіх адразу. а аднаго яму далі. рука дарослага трымала зайчаня за вушкі, толькі пальцамі. а шарачок па-немаўлячы пацешна дрыгаў заднімі лапкамі, нібы ад радасці, нібы з усмешкай. хлопчыку сказалі, што зайца няможна браць за спіну, а толькі за вушы, і малы чалавек, з вялікай асцярожнасцю і трывогай, узяў малога зайца так, як трэба браць, адчуў у пальцах і цёплыя лапінкі вушэй, і дрыганне ножак, а потым, ужо без парады дарослых, палажыў яго ў шапку і, нібы ў гняздзе, панёс трушком ды подбегам дахаты

0,0(0 оценок)

Ответ:

василиска8

09.12.2021 20:31

назо́ўнік — часьціна мовы, якая абазначае прадмет і адказвае на пытаньні «хто? », «што? ». у сказах могуць зьяўляцца дзейнікам, дапаўненьнем, радзей — выказьнікам, акалічнасьцю ды азначэньнем. назоўнікі падзяляюцца на агульныя і ўласныя, адушаўлёныя і неадушаўлёныя, асабовыя і неасабовыя, канкрэтныя і абстрактныя, зборныя, рэчыўныя.

назоўнік у беларускай мове адрозьніваецца паводле роду (мужчынскі, жаночы, ніякі), ліку (адзіночны, множны) ды склону (назоўны, родны, давальны, вінавальны, творны, месны, дадаткова — клічны). дадаткова маюць тры скланеньні: першае, другое, трэцяе.

0,0(0 оценок)

Популярные вопросы: Беларуская мова