Скончыўшы школу, чалавек павінен зрабіць самы адказны ў сваім жыцці крок - выбраць прафесію. Прафесія - гэта свядома абранае рэчышча, у якое ты будзеш укладваць шмат сіл і часу. Вельмі важна, каб здольнасці і рысы характару адпавядалі твайму віду дзейнасці. Ёсць цікавае выказванне: «Знайдзі тое, што табе падабаецца рабіць, і ўсё жыццё не працуй». З яго вынікае, што праца, прафесія і прызванне павінны быць адным і тым жа, у адваротным выпадку, ні адно з іх не будзе прыносіць ні радасці, ні матэрыяльнага дастатку.
Драма Янкі Купалы “Раскіданае гняздо” распавядае гісторыю адной беларускай сям’і, у якой адабралі зямлю. Спачатку бацька, а потым сын судзяцца з панам, змагаюцца за свой кавалачак.
Такіх гісторыяў было шмат на беларускіх землях. Сваім творам Янка Купала адлюстраваў роспач цэлага народу, які шукае праўды і справядлівасці, і не знаходзіць. Адсюль і назва твору – “Раскіданае гняздо”. Гняздо тут – гэта не толькі сям’я і дом Зяблікаў. Дарэчы, прозвішча Зяблікі – таксама сімвалічнае ў творы. Быццам яны птушкі, гняздо якіх разбурылі, растапталі жорстка і бесчалавечна. Але, праз гэтую асабістую гісторыю раскіданым гняздом Янка Купала называе ўсю Беларусь, абагульняе лёсы цэлага народу.
У творах Янкі Купалы нацыянальнае адраджэнне заўсёды займае цэнтральную пазіцыю. Ён шчыра перажывае за лёс беларусаў, якім выпадае адно выпрабаванне за другім на шляху да простага чалавечага шчасця – працаваць на сваёй зямлі і жыць спакойна. Менавіта шчасце і з’яўляецца галоўнай філасофскай праблемай твора “Раскіданае гняздо”. Кожны з герояў драмы марыць пра шчасце, але кожны бачыць яго па-свойму. У выніку мы бачым канфлікт, знешні і ўнутраны, паміж героямі і паміж рэчаіснасцю, якая руйнуе, топча надзеі і “раскідвае” ушчэнт птушынае гняздо.
Ёсць цікавае выказванне: «Знайдзі тое, што табе падабаецца рабіць, і ўсё жыццё не працуй». З яго вынікае, што праца, прафесія і прызванне павінны быць адным і тым жа, у адваротным выпадку, ні адно з іх не будзе прыносіць ні радасці, ні матэрыяльнага дастатку.
Драма Янкі Купалы “Раскіданае гняздо” распавядае гісторыю адной беларускай сям’і, у якой адабралі зямлю. Спачатку бацька, а потым сын судзяцца з панам, змагаюцца за свой кавалачак.
Такіх гісторыяў было шмат на беларускіх землях. Сваім творам Янка Купала адлюстраваў роспач цэлага народу, які шукае праўды і справядлівасці, і не знаходзіць. Адсюль і назва твору – “Раскіданае гняздо”. Гняздо тут – гэта не толькі сям’я і дом Зяблікаў. Дарэчы, прозвішча Зяблікі – таксама сімвалічнае ў творы. Быццам яны птушкі, гняздо якіх разбурылі, растапталі жорстка і бесчалавечна. Але, праз гэтую асабістую гісторыю раскіданым гняздом Янка Купала называе ўсю Беларусь, абагульняе лёсы цэлага народу.
У творах Янкі Купалы нацыянальнае адраджэнне заўсёды займае цэнтральную пазіцыю. Ён шчыра перажывае за лёс беларусаў, якім выпадае адно выпрабаванне за другім на шляху да простага чалавечага шчасця – працаваць на сваёй зямлі і жыць спакойна. Менавіта шчасце і з’яўляецца галоўнай філасофскай праблемай твора “Раскіданае гняздо”. Кожны з герояў драмы марыць пра шчасце, але кожны бачыць яго па-свойму. У выніку мы бачым канфлікт, знешні і ўнутраны, паміж героямі і паміж рэчаіснасцю, якая руйнуе, топча надзеі і “раскідвае” ушчэнт птушынае гняздо.