У спрадвечныя часы на багатай, урадлівай, квітнеючай зямлі жылі добрыя і моцныя людзі. Не ведалі яны ні патрэбы, ні гора. Але пасяліўся ў іх краях злы і прагны чарадзей. І былі ў яго вочы завидущие, загребущие рукі, а замест сэрца - камень. Страшны гэта быў чалавек - усе адбіраў у людзей, усе цягнуў да сябе. Але хоць і баяліся яго людзі, не схілілі перад ім галовы, вырашылі перамагчы чарадзея. Узялі яны косы ў рукі і пайшлі вайной на свайго крыўдзіцеля. Страшная гэта была бітва - моцны быў чарадзей. Аднак мацнейшыя духам апынуліся простыя сяляне. Не вытрымаў чарадзей гневу людскога і пайшоў глыбока пад зямлю, але перад гэтым забраў з сабой усе навакольныя незлічоныя багацці, спустошыў гэтыя краю. Пабяднелі з той пары тутэйшыя месцы, оскудели поля, людзям даводзілася галадаць. Шмат знаходзілася смелых, адважных волатаў, якія спрабавалі пранікнуць ва ўладанні чарадзея і вярнуць людзям скарбы, ды вярталіся ні з чым. Бясследна знік злыдзень, ніхто яго так і не знайшоў. А скарбы гэтыя ператварыліся ў соль каменную...
Прайшло шмат гадоў. Адзін смяльчак даведаўся ад мудрых старцаў аб гэтай легендзе і вырашыў адшукаць багацця людскія. Не верыў ніхто, што ен зможа знайсці іх. Але моцны малайчына быў духам. Дарма яны не верылі, знайшоў ен незлічоныя багацці ў нетрах зямлі, і вярнулася радасць на гэтыя землі, зноў сталі ўрадлівымі поля, людзі забыліся пра голад. І вырас на гэтым месцы горад, які назвалі Салігорск.
Верш Я.Янішчыц вельмі добры і просты. Аўтар пераде у ім сваі пачуцці, свае думкі. "Пачынаецца ўсё с зюбві, Нават самая простая ява." Гаворыць пра тое, што з любві ўсё пачынаецца і ёй ўсё заканчваецца. Без любві не было б нічога. Наша жыццё пачынаецца з любві, нашы дзеянні пабудаваны на любві, з любві пачынаемся мы самі. Усё ў гэтым свеце пабудавана на любві. Аўтар закликае нас любіць не гледзячы ні на што. Заклікае ісці за сваімі каханымі хоць на край свету.: "Ты пакліч мяне. Пазаві. Сто дарог за маімі плячыма." Так сама аўтар гаворыць пра тое, што і агіда пачынаецца ,і здрада, і нянавісць. Калі ты любіш чалавека, але чалавек гэтага не цэніць-з'яўляецца агіда, ты пачынаешь ненавідзець гэтага чалавека... "Пачынаецца ўсё зь любві — Нават ненавісьць і агіда.." Верш паказвае нам, што трэбы адносіцца да людзей так, як ты хочаш каб яны адносіліся да цябе. Мне спадабаўся гэты верш, таму што ён жыццёвы, паказвае тое, што наш мір не цэніць ніякія пачуцці. Аўтар у гэтым вершы хоча каб яго пачулі, хоча зрабіць гэты мір трохі лепей. І я так сама хачу сказаць, што трэба любіць і быць любімым, бо без гэтакга мір страціць сваё жыццё.
Прайшло шмат гадоў. Адзін смяльчак даведаўся ад мудрых старцаў аб гэтай легендзе і вырашыў адшукаць багацця людскія. Не верыў ніхто, што ен зможа знайсці іх. Але моцны малайчына быў духам. Дарма яны не верылі, знайшоў ен незлічоныя багацці ў нетрах зямлі, і вярнулася радасць на гэтыя землі, зноў сталі ўрадлівымі поля, людзі забыліся пра голад. І вырас на гэтым месцы горад, які назвалі Салігорск.
"Пачынаецца ўсё с зюбві,
Нават самая простая ява."
Гаворыць пра тое, што з любві ўсё пачынаецца і ёй ўсё заканчваецца. Без любві не было б нічога. Наша жыццё пачынаецца з любві, нашы дзеянні пабудаваны на любві, з любві пачынаемся мы самі. Усё ў гэтым свеце пабудавана на любві. Аўтар закликае нас любіць не гледзячы ні на што. Заклікае ісці за сваімі каханымі хоць на край свету.:
"Ты пакліч мяне. Пазаві.
Сто дарог за маімі плячыма."
Так сама аўтар гаворыць пра тое, што і агіда пачынаецца ,і здрада, і нянавісць. Калі ты любіш чалавека, але чалавек гэтага не цэніць-з'яўляецца агіда, ты пачынаешь ненавідзець гэтага чалавека...
"Пачынаецца ўсё зь любві —
Нават ненавісьць і агіда.."
Верш паказвае нам, што трэбы адносіцца да людзей так, як ты хочаш каб яны адносіліся да цябе.
Мне спадабаўся гэты верш, таму што ён жыццёвы, паказвае тое, што наш мір не цэніць ніякія пачуцці. Аўтар у гэтым вершы хоча каб яго пачулі, хоча зрабіць гэты мір трохі лепей. І я так сама хачу сказаць, што трэба любіць і быць любімым, бо без гэтакга мір страціць сваё жыццё.