Сачыненне на тэмы каханне у сучаснай беларускай паэзии (аутары любы з гэтых василь зауёнак.янка сипакоу,анатоль вярцински, мар'ян дукса,раиса баравикова,алесь разанау,генадзь пашкоу)
Прафесар універсітэта Паркер Уілсан знаходзіць на вакзале шчанюка , адпраўленага з Японіі ў Амерыку . Так як ніхто за ім не з'яўляецца , Паркеру даводзіцца пакінуць шчанюка ў сябе. За той час , што сабака жыве ў прафесара , паміж імі ўзнікае моцнае сяброўства. Паркер вельмі моцна прывязваецца да свайго новага прыяцеля . Кожны дзень Хатiка праводзіць гаспадара да вакзала , калі той адпраўляецца на працу , а ўвечары прыходзіць да вакзала , каб сустрэць яго . У адзін з дзён прафесар раптоўна памірае на лекцыі ў універсітэце ад сардэчнага прыступу . Не дачакаўшыся гаспадара , Хатико працягваў прыходзіць на станцыю , не прапускаючы ні дня. Нягледзячы на тое , што сабаку спрабавалі забраць сваякі прафесара, ён нязменна працягваў вяртацца на станцыю . Мясцовыя гандляры і чыгуначнікі падкормлівалі Хатiка , захапляючыся яго упартасцю і адданасцю. Неўзабаве аб незвычайным сабаку даведаюцца газетчыкі , і Хатiка становіцца героем прэсы. Да канца сваіх дзён Хатiка штодня прыходзіць на станцыю да прыбыцця цягніка , і чакае да самага вечара , што вось-вось яго гаспадар выйдзе з чарговага цягніка. Ён так і не прыходзіць , але Хатiка - верны сабака - не пакідае свайго месца. На той станцыі адданы сабака і памёр, не дачакаўшыся гаспадара.
Прафесар універсітэта Паркер Уілсан знаходзіць на вакзале шчанюка , адпраўленага з Японіі ў Амерыку . Так як ніхто за ім не з'яўляецца , Паркеру даводзіцца пакінуць шчанюка ў сябе. За той час , што сабака жыве ў прафесара , паміж імі ўзнікае моцнае сяброўства. Паркер вельмі моцна прывязваецца да свайго новага прыяцеля . Кожны дзень Хатiка праводзіць гаспадара да вакзала , калі той адпраўляецца на працу , а ўвечары прыходзіць да вакзала , каб сустрэць яго . У адзін з дзён прафесар раптоўна памірае на лекцыі ў універсітэце ад сардэчнага прыступу . Не дачакаўшыся гаспадара , Хатико працягваў прыходзіць на станцыю , не прапускаючы ні дня. Нягледзячы на тое , што сабаку спрабавалі забраць сваякі прафесара, ён нязменна працягваў вяртацца на станцыю . Мясцовыя гандляры і чыгуначнікі падкормлівалі Хатiка , захапляючыся яго упартасцю і адданасцю. Неўзабаве аб незвычайным сабаку даведаюцца газетчыкі , і Хатiка становіцца героем прэсы. Да канца сваіх дзён Хатiка штодня прыходзіць на станцыю да прыбыцця цягніка , і чакае да самага вечара , што вось-вось яго гаспадар выйдзе з чарговага цягніка. Ён так і не прыходзіць , але Хатiка - верны сабака - не пакідае свайго месца. На той станцыі адданы сабака і памёр, не дачакаўшыся гаспадара.
Н. Восемсот семдзесят тры
Р. Восемсот сямідзесяці трох
Д. Восемсот сямідзесяці тром
В. Восемсот семдзесят тры
Т. Восемсот сямідзесяццю трыма
М. Восемсот сямідзесяці трох
Н. Пяцьсот шесцьдзясят дзевяць
Р. Пяцьсот шасцідзесяці дзевяці
Д. Пяцьсот шасцідзесяці дзевяці
В. Пяцьсот шесцьдзясят дзевяць
Т. Пяцьсот шасцідзесяццю дзевяццю
М. Пяцьсот шасцідзесяці дзевяці
Н. Дзвесце дваццаць два
Р. Дзвесце дваццаці двух
Д. Дзвесце дваццаці двум
В. Дзвесце дваццаць два
Т. Дзвюмастамі дваццаццю двума
М. Дзвесце дваццаці двух
Н. Шэсцьсот пяцьдзясят чатыры
Р. Шэсцьсот пяцьдзясят чатырох
Д. Шэсцьсот пядзясят чатыром
В. Шэсцьсот пядзясят чатыры
Т. Шэсцьсот пядзясят чатырма
М. Шэсцьсот пядзясят чатырох
Фууух, надеюсь правильно