Калі мне ў школе задалі напісаць сачыненне пра мая любімую пару года, я вагаўся нядоўга. Так, мне падабаецца залатая восен , белая зіма. Я люблю таксама вясну, калі квітнеюць дрэвы. Але мая самая любімая пара года — гэта лета ! Асабліва я люблю прыход лета. Гэта пара, калі гарачыня яшчэ не пануе ў гарадах і вёскахі. Навокал шмат кветак. І нават белыя «свечачкі » яшчэ свецяцца на каштанах . Увечары цёпла, але дзьме свежы ветрык. Не сядзіцца дома, хочацца гуляць, весяліцца. І людзі вакол таксама адчуваюць нешта падобнае: ва ўсіх святочны, прыўзняты настрой. Падчас летніх вакацый можна ўволю парадавацца жыцця: падарожнічаць, купацца ў рэчцы, гуляць у футбол, баскетбол ці бадмінтон, катацца на веласіпедзе. Ёсць шмат часу чытаць кнігі — якія хочацца, а не толькі па школьнай праграме. Ёсць час свабодна пасядзець за камп’ютэрам, але гэтым не варта захапляцца, таму што стаіць выдатная пара года, нельга губляць ні хвіліны! Вядома, ўлетку часта бывае горача і душна , асабліва ў вялікім горадзе. Але мне ніяк не хочацца мяняць гэта цяпло на зімовыя халады! Нізавошта не хачу ўлазіць у кажух і боты! Лета мне падабаецца не толькі таму, што я адпачываю на вакацыях. У гэты час года прырода такая шчодрая на падарункі — гародніну, садавіну, ягады. Першая спее чарэшня. Затым — цёмная салодкая вішня , а потым чырванабокія яблычкі, вінаград, слівы ... Я люблю лета за тое, што яно самае шчодрае да нас!
Мой любімы фільм называецца «Кароль- Дроздабарод ». Гэта сучаснае нямецкае кіно, але яно знята па старадаўняй казцы братоў Грым. Увогуле, гэта вясёлая рамантычная камедыя пра каханне прынца і прынцэсы.
Сюжэт фільма заблытаны. Жыла – была выдатная бялявая прынцэса. Ні адзін жаніх не мог дагадзіць яе капрызам : і той нягодны, і той не падыходзіць. У аднаго прыгожага прынца яна высмеяла знешнасць і дала яму мянушку Дроздабарод .
Тады кароль – бацька раззлаваўся і пакляўся выдаць дачку за першага, хто ўвойдзе ў палац. Тады Дроздабарод пераапрануўся ў растрапаныя жабрака і прыйшоў у палац пад рогат ўсіх астатніх пакрыўджаных жаніхоў. Ён ажаніўся на прынцэсе і павёў яе ў бедную хаціну, у сваё каралеўства.
Туга прыйшлося ганарлівай прынцэсе! Бо зараз у яе не было ні слу , ні раскошных сукенак! Распешчаная прыгажуня не ўмела ні тапіць печ, ні рыхтаваць ежу. Яна нават не ведала, што на рынку ёй давядзецца плаціць грошы. Пасядзеўшы галоднай, прынцэса стала прывучацца да працы. Але яе далікатныя ручкі нічога не ўмелі і не прывыклі да грубай працы. Муж вучыў яе працаваць і цішком вытвараў розныя штук, каб жыццё не здавалася ёй лёгкай.
Прыгажуня горка шкадавала аб тым, што была такой пагардлівай і капрызнай. « Ах , калі б мне цяпер мая свабода, я стала б жонкай Дроздабарода ! » – Гаварыла яна.
Мне падабаецца, што фільм заканчваецца добра. Прынцэса стала добрай гаспадыняй, перастала капрызіць. Яна стала ветлая і дабра да простых людзей. Тады Дроздабарод адкрыў сваю таямніцу, і яны пажаніліся ў палацы. Яшчэ мне падабаецца, што гэта разумны фільм, і што ён апісвае сапраўднае вялікае каханне. А яшчэ ён вучыць шанаваць тое, што маеш.
Асабліва я люблю прыход лета. Гэта пара, калі гарачыня яшчэ не пануе ў гарадах і вёскахі. Навокал шмат кветак. І нават белыя «свечачкі » яшчэ свецяцца на каштанах . Увечары цёпла, але дзьме свежы ветрык. Не сядзіцца дома, хочацца гуляць, весяліцца. І людзі вакол таксама адчуваюць нешта падобнае: ва ўсіх святочны, прыўзняты настрой.
Падчас летніх вакацый можна ўволю парадавацца жыцця: падарожнічаць, купацца ў рэчцы, гуляць у футбол, баскетбол ці бадмінтон, катацца на веласіпедзе. Ёсць шмат часу чытаць кнігі — якія хочацца, а не толькі па школьнай праграме. Ёсць час свабодна пасядзець за камп’ютэрам, але гэтым не варта захапляцца, таму што стаіць выдатная пара года, нельга губляць ні хвіліны! Вядома, ўлетку часта бывае горача і душна , асабліва ў вялікім горадзе. Але мне ніяк не хочацца мяняць гэта цяпло на зімовыя халады! Нізавошта не хачу ўлазіць у кажух і боты!
Лета мне падабаецца не толькі таму, што я адпачываю на вакацыях. У гэты час года прырода такая шчодрая на падарункі — гародніну, садавіну, ягады. Першая спее чарэшня. Затым — цёмная салодкая вішня , а потым чырванабокія яблычкі, вінаград, слівы ... Я люблю лета за тое, што яно самае шчодрае да нас!
Сюжэт фільма заблытаны. Жыла – была выдатная бялявая прынцэса. Ні адзін жаніх не мог дагадзіць яе капрызам : і той нягодны, і той не падыходзіць. У аднаго прыгожага прынца яна высмеяла знешнасць і дала яму мянушку Дроздабарод .
Тады кароль – бацька раззлаваўся і пакляўся выдаць дачку за першага, хто ўвойдзе ў палац. Тады Дроздабарод пераапрануўся ў растрапаныя жабрака і прыйшоў у палац пад рогат ўсіх астатніх пакрыўджаных жаніхоў. Ён ажаніўся на прынцэсе і павёў яе ў бедную хаціну, у сваё каралеўства.
Туга прыйшлося ганарлівай прынцэсе! Бо зараз у яе не было ні слу , ні раскошных сукенак! Распешчаная прыгажуня не ўмела ні тапіць печ, ні рыхтаваць ежу. Яна нават не ведала, што на рынку ёй давядзецца плаціць грошы. Пасядзеўшы галоднай, прынцэса стала прывучацца да працы. Але яе далікатныя ручкі нічога не ўмелі і не прывыклі да грубай працы. Муж вучыў яе працаваць і цішком вытвараў розныя штук, каб жыццё не здавалася ёй лёгкай.
Прыгажуня горка шкадавала аб тым, што была такой пагардлівай і капрызнай. « Ах , калі б мне цяпер мая свабода, я стала б жонкай Дроздабарода ! » – Гаварыла яна.
Мне падабаецца, што фільм заканчваецца добра. Прынцэса стала добрай гаспадыняй, перастала капрызіць. Яна стала ветлая і дабра да простых людзей. Тады Дроздабарод адкрыў сваю таямніцу, і яны пажаніліся ў палацы. Яшчэ мне падабаецца, што гэта разумны фільм, і што ён апісвае сапраўднае вялікае каханне. А яшчэ ён вучыць шанаваць тое, што маеш.