Тёркин предвкушает свой возврат с фронта. Как он будет себя вести, когда вернётся с войны? ​

Хлопчык ведаў, што зайца так, як птушаня ў гняздзе, не накрыеш. тут ужо трэба маладзецтва, небывалае здарэнне, - каб ён, такі імклівы, няўлоўны, ды апынуўся ў тваіх руках. але аднойчы такі цуд адбыўся. а што не з зайцам, а з маленькім зайчыкам, дык цуд ад гэтага быў ані крышку не меншы. іх тады, цэлы вывадак зайчанят, не проста знайшлі ў канюшыне, а выкасілі. як жа добра, што не падрэзалі касою! вялікія, хто касіў, кінулі косы і пачалі лавіць зайчанят, што сыпанулі ва ўсе бакі. і смешна так, як завадныя, і не вельмі хутка. цяжка сказаць, як гэта ён сам, той хлопчык, не дагнаў ніводнага. можа, таму, што хацеў палавіць усіх адразу. а аднаго яму далі. рука дарослага трымала зайчаня за вушкі, толькі пальцамі. а шарачок па-немаўлячы пацешна дрыгаў заднімі лапкамі, нібы ад радасці, нібы з усмешкай. хлопчыку сказалі, што зайца няможна браць за спіну, а толькі за вушы, і малы чалавек, з вялікай асцярожнасцю і трывогай, узяў малога зайца так, як трэба браць, адчуў у пальцах і цёплыя лапінкі вушэй, і дрыганне ножак, а потым, ужо без парады дарослых, палажыў яго ў шапку і, нібы ў гняздзе, панёс трушком ды подбегам дахаты

У мяне ёсць сябар. Яго клічуць Лёша. Ён вучыцца са мной у адным класе. Пасля школы мы ходзім гуляць. Часам мы гуляем у маім двары, у нас там ёсць спартыўныя трэнажоры. Яшчэ мы любім гуляць у футбол. Недалёка ад дома майго сябра ёсць добрае футбольнае поле. Там на варотах нават сетка ёсць. Мы там граем некалькі раз у тыдзень.  

Улетку мы з Лёшам бачымся ў жніўні, таму што астатнія месяцы летніх вакацый мой сябар праводзіць у вёсцы. Ён вельмі добры сябар. Я ведаю, што ён ніколі мяне не здрадзіць. Лёша сапраўдны сябар.

ну допустим так, вместо имени "Лёша" можешь подставить другое если хочешь

Объяснение: