Тест непауторная вясна
1. Дзе пазнаёміліся галоўныя героі твора *
у Гомелі
у Мінску
у Рэчыцы
2. Якую навучальную ўстанову закончыў Пятро:
будаўнічы тэхнікум;
медвучылішча;
педінстытут
БДУ
3. Колькі кіламетраў прайшоў Пятро, каб сустрэцца з Сашай: *
5
10
20
30
40
4. Кім працуе Саша: *
аграномам
прадаўцом
настаўніцай
фельчарам
бухгалтарам
5. Як звалі гаспадыню, у якой кватаравала Саша: *
Маруся
Люба
Аня
Таня
6. Якія пачуцці ўзніклі ў душы Пятра,калі ён наблізіўся да вёскі,дзе жыла Саша *
юнацкая задзірыстаць
страх
няўпэўненасць
боязь
спалоханасць
трывога
радасць
7. За каго выдала Пятра Саша перад гаспадыняй: *
за мужа
за знаёмага
за аднакурсніка
за брата
за сваяка
8. Якую каштоўную рэч носіць Пятро ў партфелі: *
кнігу
дзённік
скарбонку
фатаграфію
пісьмо
9. Як завуць дзяўчыну, з якой сустракаецца Пятро пасля разлукі з Сашай: *
Іра
Маруся
Аня
Люба
10. За каго выдае сябе Саша, калі прыязджае ў бальніцу да Пятра: *
за сястру;
за сяброўку
за аднакурсніца
за сваячку
за жонку;
11. У творы «Непаўторная вясна» адлюстроўваецца: *
змены ў грамадскім жыцці ў пачатку 1940-х гадоў
сучаснае жыццё горада і вёскі
змаганне народа ў час вайны;
даваеннае жыццё моладзі;
успрыманне жыцця маладымі героямі пасля ваенных выпрабаванняў.
12. Галоўная тэма аповесці «Непаўторная вясна» *
выпрабаванні, праз якія прайшло тагачаснае пакаленне, якое ўступіла на дарогу самастойнай творчай працы
дабрыня,міласэрнасць,маральная адказнасць кожнага перад суайчыннікамі
змаганне насельніцтва Заходняй Беларусі супраць польскіх акупантаў
шчырае і трапяткое каханне
роднага краю
13. Якія рысы характару належаць Пятру: *
летуценнасць
самаўпэўненасць
упартасць
Ідэалізм
глядзіць на свет шырока адкрытымі вачамі
ганарыстасць
сарамлівасць
практыцызм
шчырасць
14. Чым Люба закранула адну з тых тоненькіх струн душы Пятра, якую вельмі нялёгка знайсці, але, знайшоўшы, даволі лёгка зайграць на ёй. (у канцы адказу кропку не ставім, адказ запісваем з маленькай літары) *
15. На што скардзілася Люба Пятру пры іх першай сустрэчы? (у канцы адказу кропку не ставім, адказ запісваем з маленькай літары ) *
16. Ці можа быць твор, напісаны ў канцы 50-х гадоў мінулага стагоддзя, цікавым і актуальным для сучаснага пакалення? (так, не так) . Калі так,то ў чым актуальнасць? (Адказ запісваем праз коску без прабела,коратка) *
Среди друзей зашёл разговор о том, что «для личного совершенствования необходимо прежде изменить условия, среди которых живут люди». Всеми уважаемый Иван Васильевич рассказал историю, которая в корне изменила его жизнь.
Тогда он был молод и сильно влюблён в восемнадцатилетнюю Вареньку, красивую, высокую и грациозную девушку. Это было во времена, когда рассказчик учился в провинциальном университете, и главное его удовольствие составляли балы и вечера.В последний день масленицы бал давал губернский предводитель. Иван Васильевич «был пьян любовью» и танцевал только с Варенькой. Там же был и её отец, полковник Пётр Владиславич — «красивый, статный и свежий старик». После обеда хозяйка уговорила его пройтись один тур мазурки в паре с дочерью. Весь зал был в восторге от этой пары, а Иван Васильевич проникся к варенькиному отцу восторженно-нежным чувством.
В ту ночь Ивану Васильевичу не спалось, и он пошёл бродить по городу. Ноги сами принесли его к дому Вареньки. В конце поля, где стоял её дом, он увидел какую-то толпу, но, подойдя ближе, увидел, что это прогоняли сквозь строй татарина-дезертира. Пётр Владиславич шёл рядом и бдительно следил, чтобы солдаты как следует опускали палку на красную спину наказываемого, а увидев Ивана Васильевича, сделал вид, что они не знакомы.
Рассказчик никак не мог понять, хорошо или дурно то, что он видел: «Если это делалось с такой уверенностью и признавалось всеми необходимым, стало быть, они знали что-то такое, чего я не знал». Но так и не узнав этого, он не мог поступить ни на военную, ни на какую бы ни было другую службу.
С тех пор каждый раз при виде хорошенького личика Вареньки ему вспоминалось то утро, и «любовь так и сошла на нет».
Сюжэт фільма заблытаны. Жыла – была выдатная бялявая прынцэса. Ні адзін жаніх не мог дагадзіць яе капрызам : і той нягодны, і той не падыходзіць. У аднаго прыгожага прынца яна высмеяла знешнасць і дала яму мянушку Дроздабарод .
Тады кароль – бацька раззлаваўся і пакляўся выдаць дачку за першага, хто ўвойдзе ў палац. Тады Дроздабарод пераапрануўся ў растрапаныя жабрака і прыйшоў у палац пад рогат ўсіх астатніх пакрыўджаных жаніхоў. Ён ажаніўся на прынцэсе і павёў яе ў бедную хаціну, у сваё каралеўства.
Туга прыйшлося ганарлівай прынцэсе! Бо зараз у яе не было ні слу , ні раскошных сукенак! Распешчаная прыгажуня не ўмела ні тапіць печ, ні рыхтаваць ежу. Яна нават не ведала, што на рынку ёй давядзецца плаціць грошы. Пасядзеўшы галоднай, прынцэса стала прывучацца да працы. Але яе далікатныя ручкі нічога не ўмелі і не прывыклі да грубай працы. Муж вучыў яе працаваць і цішком вытвараў розныя штук, каб жыццё не здавалася ёй лёгкай.
Прыгажуня горка шкадавала аб тым, што была такой пагардлівай і капрызнай. « Ах , калі б мне цяпер мая свабода, я стала б жонкай Дроздабарода ! » – Гаварыла яна.
Мне падабаецца, што фільм заканчваецца добра. Прынцэса стала добрай гаспадыняй, перастала капрызіць. Яна стала ветлая і дабра да простых людзей. Тады Дроздабарод адкрыў сваю таямніцу, і яны пажаніліся ў палацы. Яшчэ мне падабаецца, што гэта разумны фільм, і што ён апісвае сапраўднае вялікае каханне. А яшчэ ён вучыць шанаваць тое, што маеш.