Калі дзеяслоў мае націскны канчатак - то па канчатку трэцяй асобы множнага ліку (-уць, -юць - 1 спр.; -аць, -яць - 2 спр.) Напрыклад, дзеяслоў несці ў 3 ас. мн. л. будзе (яны) нясуць, значыць гэты дзеяслоў - 1-га спражэння. Дзеяслоў ляжаць у 3 ас. мн.л. будзе (яны) ляжаць, значыць гэты дзеяслоў - 2 спр.
Калі дзеяслоў мае ненаціскны канчатак, то спражэнне можна вызначыць па інфінітыве. Да 2 спражэння адносяцца дзеясловы на -іць/-ыць (акрамя аднаскладовых), некалькі дзеясловаў на -аць (гнаць, належаць, залежаць), некалькі дзеясловаў на -ець (вярцець, цярпець, ненавідзець). Астатнія дзеясловы адносяцца да 1 спражэння.
Таксама трэба памятаць дзеясловы, якія маюць канчаткі адразу абодвух спражэнняў: бегчы, даць, есцi.
Напрыклад, дзеяслоў несці ў 3 ас. мн. л. будзе (яны) нясуць, значыць гэты дзеяслоў - 1-га спражэння. Дзеяслоў ляжаць у 3 ас. мн.л. будзе (яны) ляжаць, значыць гэты дзеяслоў - 2 спр.
Калі дзеяслоў мае ненаціскны канчатак, то спражэнне можна вызначыць па інфінітыве.
Да 2 спражэння адносяцца дзеясловы на -іць/-ыць (акрамя аднаскладовых), некалькі дзеясловаў на -аць (гнаць, належаць, залежаць), некалькі дзеясловаў на -ець (вярцець, цярпець, ненавідзець).
Астатнія дзеясловы адносяцца да 1 спражэння.
Таксама трэба памятаць дзеясловы, якія маюць канчаткі адразу абодвух спражэнняў: бегчы, даць, есцi.