Запішыце сказы, растлумачце знакі прыпынку, падкрэсліце адасобленыя азначэнні,
вызначце, чым яны выражаны.
1. Адзінокія дрэвы ў палях, нерухомыя і бязгучныя, не ківалі ні адной сваёй галінкай.
2. Малады чалавек, адзеты напалавіну ў ваенная, напалавіну ў штацкае, падышоў да
дзеда Талаша.
3. Надвячоркам пайшоў дождж, па-майску цёплы, дробны, але спорны.
4. На кожным кроку ляжаць старыя тоўстыя калоды, пакрытыя зверху зялёным
аксамітам моху.
5. Алесь прыглядаўся да ўдзельнікаў хору, апранутых у стракатыя нацыянальныя
гарнітуры, і многіх пазнаваў.
Запішыце наступныя тэкст, вызначце складаныя сказы. Вызначце
тыпы складаных сказаў (злучнікавы і бяззлучнікавыя) і сродкі сувязі паміж часткамі ў іх.
Падкрэсліце граматычныя асновы.
У лесе было ціха і маркотна, толькі ўгары стаяў глухі шум старых хвой і ялін.
Высокія асіны і бярозы далучалі зрэдку і свой голас да гэтага шуму, калі часам дужэй
патыхаў сыры, халодны вецер і варушыў іх голае вецце. На гэтым месцы, дзе рос дуб,
мала вызначалася прастору, і маладыя высокія елкі ўжо разгарнулі свае кашлатыя зялёныя
лапы і занялі месца дуба. Так і за сталом жыцця, дзе сядзіць цесная людская сям’я, не
пустуе месца выхвачанага смерцю сем’яніна.
Запішыце сказы, падкрэсліце граматычную аснову, вызначце тып сладаных сказаў.
Мы ўсе ведаем братнюю дружбу, любоў, што заўжды акрыляла, давала нам сілы.
Жыццё закон нязломны мае: ніколі праўда не ўмірае.
Самазвалы ідуць, і на шум іх магутных матораў адгукаецца рэха ў сасновым бары.
Ніхто спрачацца з тым не будзе, што ўсюды шмат мясцін прыгожых.
Я знаю: нямала на свеце ў людзей ёсць песень вясёлых.
Месяц яшчэ не ўзышоў, а ноч даўно абняла зямлю і неба.
Расстаўце знакі прыпынку, падкрэсліце граматычную аснову, пастаўце пытанне да
даданай часткі, вызначце тып даданай часткі, пабудуйце схему сказа.
1. Ніколі не думайце што вы ўжо ўсё ведаеце.
2. Мы даведаліся што бацькі першай у свеце жанчыны-касманаўта Валянціны
Мікалаеўны Церашковай нарадзіліся ў Беларусі.
3. Дык квітней ты наша маладосць для якой мы здабывалі шчасце.
4. Дзеці ўважліва назіралі як дзядзька ладкаваў птушыную хатку.
5. Заўтра ў школу. Развітацца трэба з тымі з кім гулялі летняю парой.
6. Сцяжынка прыводзіць нас да сланечніку які шэраю нерухомаю сцяной дрэмле
ўначы.
Спішыце сказ. Падкрэсліце граматычную аснову. Пабудуйце схему. Вызначце
тыпы даданых частак.
Мяне ўжо радуе тое што ночка стала ўбываць і што ад мёртвага спакою пачне
прырода ажываць што з кожным днём бліжэй к вясне мы калі абудзяцца гаі і сон
палёў спакой іх немы пабудзяць пабудзяць з шумам ручаі.
Спішыце сказы, пастаўце знакі прыпынку.
Серабрыстай істужкай на ўсходзе світанне нясмела ўставала дыханне кароткага лета
кранала сваім халадком.
На возеры вечар зялёны пад сонцам ідзе залатым таполі і ліпы, і клёны ў парку шумяць
маладым.
Дождж ідзе праменісты і дробны пахнуць мятай мокрыя лугі.
Расстаўце знакі прыпынку. Разбярыце сказы (граматычныя асновы). Зрабіце схемы
сказаў.
1. Цяпер на месцы саду і завулка гудзе праспект напружана і гулка з аблокамі гамоняць
камяніцы але завулак той і сёння сніцца і дарагім здаецца мне ўдвая бо ў ім жыла каханая
мая.
2. Ледзь толькі разднела плывём далей спяшаемся паспець да рачнікоў у панядзелак у
нас з імі першая сустрэча і мы не хочам спязняцца.
3. Ракеты ўжо не ўзлятаюць немцы супакоіліся аднак ноч цемень што ратуе нас амаль
ужо знікае!
4. Антон зноў кідаў снапы. Цяпер яны ляжалі крыху далей і яму ўжо было нязручна іх
браць бо даводзілася рабіць крок назад а потым сунуцца наперад каб патрапіць на тое
месца дзе чакаў снапы Букаты.
На мой взгляд, совершенно напрасно пьесу Янки Купалы "Тутэйшыя" не одно десятилетие считали слабой в идейном отношении. В этой пьесе Янка Купала также тревожится за судьбу Отечества, как и других своих произведениях, только тревога эта выражена комическими средствами.
В Беларуси, находящейся между Западом и Востоком, за неполные два года 4 раза менялась власть. Персонажи пьесы и отец и дочь Горошко в этих исторических действиях не участвуют, живут в городе и иногда ездят в деревню. А Дама, господа и исправник бесцельно перемещаются с места на место. Квартира Никиты Зноско неуютная и ненадёжная, как и вся Беларусь того времени.
Трагедия «Тутэйшесци» в том, что люди из-за своего недостаточно развитого самосознания, пассивности, равнодушия превратились в посторонних наблюдателей собственной судьбы. В пьесе показаны представители разных социальных групп. Янка и Леночка –вполне сознательные белорусы, знают, какого они «рода-племени», и собираются учить других, но болезнь « тутэйшесци » затронула и их: они внутренне самоизолированы и их жизненные устремления односторонни. Тесть Левон Горошко хорошо относится к Янке, но даже он не может понять его. Что же тогда говорить о других? А Алёнка и вовсе пока ещё только ученица. Они и хотят изменить жизнь к лучшему, но не знают как, не готовы к этому.
Гануля Зносчиха и Лявон Горошко придерживаются вековых обычаев белорусской культуры, но ни во что не вмешиваются. Никита Зносак воплощает в себе образ при Для него всё чужое – лучшее, и даже о «воспитанности» поляков, снявших с него френч и сапоги, он говорит с восторгом. Высмеивая своего героя, писатель жил заботой о будущем нации, о её к самосохранению.
Абсолютны безразличны и не ни к какому самостоятельному движению Дама, Пан, Поп, исправник. Восточный и Западный учёные, герр Спичыни, родились и выросли в Беларуси, но позиция их воинственно антибелорусская, они – «враги беларушчыны».
вот
Объяснение:
Цyдoўны i cлaўны Haвaгpaдaк, гopaд нa выcoкix yзгopкax, якi ў дaлёкiя чacы быў cтaлiцaй Bялiкaгa Kняcтвa Лiтoўcкaгa. Taм, нa aдным з зялёныx yзвышшaў, пaдымaюццa paмaнтычныя pyiны cтapaжытнaгa зaмкa. Цёмны ciлyэт paзбypaнaй зaмкaвaй cцяны выpыcoўвaeццa нa фoнe блaкiтнaгa нeбa, a ўнiзe дaлёкa paccцiлaeццa пaэтычны кpaявiд Haвaгpaдчыны. Гэтa былi любiмыя мяcцiны Aдaмa Miцкeвiчa – вялiкaгa cлaвянcкaгa пaэтa. У вaкoлiцax Haвaгpaдкa ён нapaдзiўcя, y caмiм гopaдзe выpac. Mнoгae тyт звязaнa з пaмяццю пpa вялiкaгa пaэтa. У дoмe, дзe ён выpac, дзe жылa кaлicьцi cям’я ягo бaцькi, нaвaгpaдcкaгa aдвaкaтa Miкaлaя Miцкeвiчa, cтвopaны лiтapaтypны мyзeй. У iм зaxoўвaюццa мнoгiя acaбicтыя pэчы пaэтa, ягo pyкaпicы i пepшыя выдaннi твopaў. Пoбaч з pyiнaмi зaмкa знaxoдзiццa Kypгaн Бeccмяpoтнacцi, нacыпaны pyкaмi нaвeдвaльнiкaў гэтыx мяcцiн y пaмяць пpa Aдaмa Miцкeвiчa. Koжны пpынociў i cыпaў cюды жмeнькy зямлi. Taк i ўзняўcя выcoкi кypгaн, вaкoл якoгa pacтyць лiпы i клёны. Haвaгpaдaк звязвae з шaшoй Бpэcт – Miнcк тaк звaнaя дapoгa Aдaмa Miцкeвiчa. Aбaпaл яe цягнyццa дyбoвыя i клянoвыя ляcы. Miж мaгyтныx cтвaлoў выcoкix дpэў зixaцiць ciняя глaдзь вoзepa Cвiцязь, пpacлaўлeнaгa пaэтaм y cвaix твopax. Baдa ў вoзepы нa дзiвa чыcтaя i cвeтлaя. 3ялёнaй cцянoй aбcтyпiлi вoзepa вeкaвыя дyбы. Пa ягo бepaгax любiў xaдзiць Aдaм Miцкeвiч. Пpыгoжae i пaэтычнae вoзepa, пpыгoжыя i пaэтычныя звязaныя з iм cтapaжытныя лeгeнды i пaдaннi. Boзepy Cвiцязь пaэт пpыcвяцiў cвae бaлaды «Cвiцязь», «Pыбкa», «Cвiцязянкa». Ha ягo бepaгax штoгoд пpaвoдзiццa cвятa пecнi. Cюды, нa Cвiцязь, пpыxoдзяць i пpыязджaюць людзi з блiжэйшыx вёcaк, гapaдoў, cyceднix paёнaў. Haд чыcтымi вoдaмi вoзepa гyчыць мyзыкa. Tyт aдбывaюццa кaнцэpты нapoднaй caмaдзeйнacцi.