2.1. Укажите тип симметрии животного. 2.2. Укажите среду обитания животного.
2.3. Установите последовательность расположения систематических групп изображённого
животного, начиная с наименьшей. Используйте слова и словосочетания из предложенного
перечня. Запишите в таблицу цифры, под которыми они указаны
Список слов и словосочетаний:
1) Грызуны
2) Животные
3) Бобр речной
4) Млекопитающие
5) Хордовые
Вид
Отряд
Класс
Тип
Царство
ответ.
2.4. Укажите экологическое значение бобров в природе.
Бейорганикалық тыңайтқыштар синтетикалық тыңайтқыштар ретінде де белгілі және олар өсімдіктерде қолдануға дайын. Бұл синтетикалық тыңайтқыштар бір қоректік немесе көп қоректік формулаларда болады. Өсімдіктің өсуіне қажетті деп саналатын 16 қоректік элемент бар. Олар екі категорияға бөлінеді; бастапқы элементтер және екінші реттік элементтер. Заманауи химиялық тыңайтқыштардың құрамына азот, фосфор және калий кіретін маңызды бастапқы элементтер кіреді. Қосалқы маңызды элементтер - бұл күкірт, магний және кальций. Бейорганикалық тыңайтқыштарды қолданған кезде оның концентрациясы туралы ойланған жөн, өйткені жоғары қоректік заттар өсімдікті күйдіру қаупін арттырады. Бейорганикалық тыңайтқыштың тағы бір кемшілігі - топырақ пен суға терең енетін элементтердің тез шығарылуы, бірақ өсімдіктер оларға қол жеткізе алмайды. Бейорганикалық тыңайтқыштың кейбір артықшылықтары қысқа мерзімді перспективада арзанырақ және ұзақ мерзімді перспективада жерге аз түседі. Сонымен қатар, оны пайдалану және дайындау оңайырақ.
Табличку можно определить как физически прочный, надёжный носитель письменной информации, относительно удобный в повседневном использовании и транспортировке. Пишущим средством в этом случае, как правило, выступало стило. Можно выделить два основных типа табличек: глиняные (например, у населения долины между Тигром и Евфратом), которые часто использовались для письма клинописью[4], и восковые. Последние представляли собой дощечки, покрытые слоем воска, в то время как глиняные полностью состояли из глины и после нанесения надписей часто обжигались для придания им дополнительной прочности. После этой процедуры, соответственно, изменить текст было уже невозможно; напротив, записи на восковых табличках можно было стереть и использовать носитель повторно. В Древнем Риме дощечки часто скрепляли друг с другом. Известно, что существовали «диптихи», «триптихи» и «полиптихи» (соответственно две, три и много дощечек)[5], образуя тем самым своеобразный прототип современной книги — кодекс