Споры созревают в спорангиях. Созревшие споры выпадают из спорангиев и разносятся Выбор варианта При попадании в благоприятные условия из проросшей споры папоротника развивается
маленькая Пластинка — заросток. Он живет самостоятельно, прикрепляясь к почве
Выбор варианта На нижней стороне заростка развиваются мужские и женские гаметы, при слиянии
которых происходит ...
вствить пропущенные слова​

Наземні екосистемиРедагувати

тундра: арктична і альпійська;

бореальні хвойні ліси (тайга);

листопадні ліси помірної зони (широколистяні ліси);

степ помірної зони;

чапараль (райони з дощовою зимою і посушливим літом);

тропічні злаковники (грасленд) і савана;

пустеля: трав'яниста і чагарникова;

напіввічнозелений сезонний (листопадний) тропічний ліс (райони з вираженими вологим і сухим сезонами);

вічнозелений тропічний дощовий ліс.

Прісноводні екосистемиРедагувати

лентичні (стоячі води): озера, ставки, водосховища та ін.;

лотичні (текучі води): річки, струмки, джерела та ін.;

заболочені угіддя: болота, болотисті ліси, марші (приморські луки).

Морські екосистемиРедагувати

відкритий океан (пелагічна екосистема);

води континентального шельфу (прибережні води);

райони апвелінгу (родючі райони з продуктивним риболовством);

естуарії (прибережні бухти, протоки, гирла річок, лимани, солоні марші та ін).;

глибоководні рифтові зони.

Окрім основних типів природних екосистем (біомів) розрізняють перехідні типи — екотони. Наприклад, лісотундра, змішані ліси помірної зони, лісостеп, напівпустелі і ін.

Жоғары молекулалы қосылыстардың жалпы ортақ қасиеттері болады. Бірақ оны классикалық үлгідегі химия тұрғысынан түсіндіру қиын. Сондықтан полимерлердің қасиеттерін қарастыру үшін тиісті жаңа түсініктерді енгізуге тура келеді.

Полимерлердің молекулалық массасы әр түрлі және құрылымының айрықша сипаты болуына байланысты, олардың қасиеттерінің кіші молекулалы заттардың қасиеттерінен айтарлықтай өзгешелігі болады. Кіші молекулалы заттар, әдетте, өздеріне тән балқу, қайнау температураларымен және басқа да тұрақты шамалармен, яғни константалармен сипатталады.

Жоғары молекулалы қосылыстардың бірінші ерекшелігі — мүлде жаңа орташа молекулалық масса түсінігінің болуы. Кіші молекулалы заттар қасиеттерінің тұрақты болуы, олардың молекулалық массаларының тұрақтылығында, ал жоғары молекулалы қосылыстардың молекулалық массасы құрылым буындарының санына байланысты өзгеріп отырады. Осыған сәйкес қасиеттері де елеулі түрде өзгереді. Ұзындықтары әр түрлі, бірақ бірдей химиялық буындардан тұратын макромолекулалар полимергомологтар деп аталады.

Жоғары молекулалы қосылыстардың молекулалық массалары үлкен болған сайын әр түрлі полимерлердің қасиеттеріндегі айырмашылықтар да азая береді, тіпті жеке зат ретінде айырмасы болмай қалады. Сондықтан полимергомологтарды жеке химиялық зат ретінде бөлу әдісі жоқ деуге болады. Полимергомологтардың қо молекулалық массалары бір-біріне жуық шамадағы фракцияларға бөліп қарастырады.