Эпителитальная главная функция эпителия - защита.особенность клеток - мало межклеточного пространства.клетки эпителиальной ткани быстро и часто делятся, высокая способность регенерировать. вот ещё мышечная ткань главная функция - движение в ответ на раздражение от нервной ткани. это может быть движение - перемещение в пространстве организма животного, могут быть движения (сокращения) органов внутри организма. клетки вытянутые, способны менять форму.имеют специальные органеллы - миофибриллы - именно они способность сокращаться. 3. нервная ткань эта ткань животных обеспечивает взаимодействие организма животных с внешней средой и внутреннюю регуляцию всех процессов. уникальные клетки - нейроны.основные свойства - возбудимость и проводимость. 4. соединительная ткань эта ткань животных не образует специализированные органы, но без нее нет внутренней среды организма — она связывает органы между собой.. основные функции - питание органов, защита и опорная функция. к соединительная тканям относятся: кровь и лимфа; костная и хрящевая ткань; жировая ткань подробнее - на -
Ғылыми деректер бойынша Күн жүйесіне жататын Жер ғаламшары бұдан 4,5—5 млрд жыл бұрын газды-шаңды тұманнан пайда болған. Мұндай газды- шаңды материя қазіргі кезде жұлдызаралық кеңістікте де кездеседі. Жер бетінде тіршіліктің пайда болуы үшін ғарыштық және ғаламшарлық кейбір алғышарттар қажет. Ол үшін ғаламшардың өзіне тән мөлшері болу шарт. Ғаламшардың мөлшері тым үлкен болса, табиғи радиоактивті заттардың атомдық ыдырауынан бөлінген энергияның әсерінен ғаламшар өте кызып кетуі мүмкін. Ғаламшардың тым қызып кетуі қоршаған ортаның радиоактивті заттармен ластануына жағдай жасайды. Ал ғаламшардың мөлшері тым кіші болса, ол өз айналасындағы атмосфераны ұстап тұра алмайды.
Ғылыми деректер бойынша Күн жүйесіне жататын Жер ғаламшары бұдан 4,5—5 млрд жыл бұрын газды-шаңды тұманнан пайда болған. Мұндай газды- шаңды материя қазіргі кезде жұлдызаралық кеңістікте де кездеседі. Жер бетінде тіршіліктің пайда болуы үшін ғарыштық және ғаламшарлық кейбір алғышарттар қажет. Ол үшін ғаламшардың өзіне тән мөлшері болу шарт. Ғаламшардың мөлшері тым үлкен болса, табиғи радиоактивті заттардың атомдық ыдырауынан бөлінген энергияның әсерінен ғаламшар өте кызып кетуі мүмкін. Ғаламшардың тым қызып кетуі қоршаған ортаның радиоактивті заттармен ластануына жағдай жасайды. Ал ғаламшардың мөлшері тым кіші болса, ол өз айналасындағы атмосфераны ұстап тұра алмайды.