Семирамида аспалы бағы — Вавилонның патша сарайындағы алып құрылыс, Әлемнің жеті кереметінің бірі. Бұл сәулет туындысы ежелгі дәуірде билік жүргізген патша Навуходоносор ІІ-нің бұйрығымен өзі тұратын сәулетті сарайдың кең ауласында тұрғызылған. Тарихи деректерге қарағанда, Навуходоносор б.з.б 605-562 жылдар аралығында патшалық етіп, Вавилон империясын құрып, кейін Вавилон қаласының атағын шығарған. Табаны төртбұрышты, төрт қабатты алып құрылыс тепкішектері жоғары көтерілген сайын қусырылып биіктей береді. Семирамида аспалы бағының әрбір террасалы тепкішектері үстіне қалың құнарлы топырақ төгіледі, әрі соның бетіне Вавилонияның, Мидияның және басқа елдерден арнайы алдырған алуан түрлі жеміс ағаштары мен көк желекті бұталар отырғызылады. Шөлді, ауа-райы ыстық Вавилония елінде көкке шаншыла, жапырақтары жайқалып өскен ағаштардың саясынан ескен салқын самалды аспалы бақ жергілікті тұрғындарды таң-тамаша қалдырады. Сол дәуірдің куәгерлері қалдырған деректерге қарағанда, осындай таңғажайып тамаша аспалы бақ дүние жүзінің ешбір елінде болмағанға ұқсайды. Сонысымен ол “әлемнің жеті кереметінің” біріне айналса керек. Бұны Бағдадтың оңт. жағынан 88 км қашықтықтағы Вавилон қаласының орнына жүргізілген археологиялық қазбалар кезінде бақ террасаларын суаруға арналған алып конструкциялы құрылыстардың табылуы да дәлелдей түседі.
Я недавно посмотрела фильм «выше радуги» и задумалась над фразой *вся жизнь это бег… и прыжки!*. А ведь это правда, мы постоянно бежим от кого-то и к кому-то, отчего-то и к чему-то, для себя и для других, насильно и по собственному желанию. И прыгаем мы тоже по жизни. Через проблемы, неудачи и другие препятствия. А иногда препятствия бывают чувством. И прыгать приходиться внезапно. Не знаю как другие, а вот я, например, если надо перепрыгнуть через высокое чувство, сразу спотыкаюсь и падаю. Некоторые идут медленно. Поэтому они могут легко все препятствия перепрыгнуть. Некоторые с разбега начинают жить и когда падают, могут даже упасть так, что умрут. Я не бегу и не иду. Я стараюсь не падать и падаю в 2 раза больнее. Очень неприятно. Среди моих одноклассников, некоторые бегут, некоторые идут, а точнее плетутся. Но все равно в детстве все падают, потом опять встают и идут или бегут. Но синяки заживают, хотя и позже тем обычные, они же душевные.
Семирамида аспалы бағы — Вавилонның патша сарайындағы алып құрылыс, Әлемнің жеті кереметінің бірі. Бұл сәулет туындысы ежелгі дәуірде билік жүргізген патша Навуходоносор ІІ-нің бұйрығымен өзі тұратын сәулетті сарайдың кең ауласында тұрғызылған. Тарихи деректерге қарағанда, Навуходоносор б.з.б 605-562 жылдар аралығында патшалық етіп, Вавилон империясын құрып, кейін Вавилон қаласының атағын шығарған. Табаны төртбұрышты, төрт қабатты алып құрылыс тепкішектері жоғары көтерілген сайын қусырылып биіктей береді. Семирамида аспалы бағының әрбір террасалы тепкішектері үстіне қалың құнарлы топырақ төгіледі, әрі соның бетіне Вавилонияның, Мидияның және басқа елдерден арнайы алдырған алуан түрлі жеміс ағаштары мен көк желекті бұталар отырғызылады. Шөлді, ауа-райы ыстық Вавилония елінде көкке шаншыла, жапырақтары жайқалып өскен ағаштардың саясынан ескен салқын самалды аспалы бақ жергілікті тұрғындарды таң-тамаша қалдырады. Сол дәуірдің куәгерлері қалдырған деректерге қарағанда, осындай таңғажайып тамаша аспалы бақ дүние жүзінің ешбір елінде болмағанға ұқсайды. Сонысымен ол “әлемнің жеті кереметінің” біріне айналса керек. Бұны Бағдадтың оңт. жағынан 88 км қашықтықтағы Вавилон қаласының орнына жүргізілген археологиялық қазбалар кезінде бақ террасаларын суаруға арналған алып конструкциялы құрылыстардың табылуы да дәлелдей түседі.
Я недавно посмотрела фильм «выше радуги» и задумалась над фразой *вся жизнь это бег… и прыжки!*. А ведь это правда, мы постоянно бежим от кого-то и к кому-то, отчего-то и к чему-то, для себя и для других, насильно и по собственному желанию. И прыгаем мы тоже по жизни. Через проблемы, неудачи и другие препятствия. А иногда препятствия бывают чувством. И прыгать приходиться внезапно. Не знаю как другие, а вот я, например, если надо перепрыгнуть через высокое чувство, сразу спотыкаюсь и падаю. Некоторые идут медленно. Поэтому они могут легко все препятствия перепрыгнуть. Некоторые с разбега начинают жить и когда падают, могут даже упасть так, что умрут. Я не бегу и не иду. Я стараюсь не падать и падаю в 2 раза больнее. Очень неприятно. Среди моих одноклассников, некоторые бегут, некоторые идут, а точнее плетутся. Но все равно в детстве все падают, потом опять встают и идут или бегут. Но синяки заживают, хотя и позже тем обычные, они же душевные.