Троп (гр. tropos – айналым, тіл оралымы, иін, иірім, сөз қолданысы) немесе құбылту – атаудың немесе мағынаның ауыспалы түрде қолдану тәсілі. Сөздерді тура мағынасында емес, бұрма мағынасында қолдану, шындықты бейнелеп, кейде тіпті перделеп жеткізу тәсілі болып табылады. Әдеби тілдің әсемдігі ғана емес, әсерлігі үшін де орасан қажет.
Заттар мен құбылыстардың алуан түрлі өзгеріс-күйлері, қимыл қозғалыстары, реңктері болады. Троп солардың бәрін біршама дәл бейнелеуге қызмет етеді. Риторика мен стилистикада троп түрлері ежелден қарастырылып келеді. Квинтилиан оның 7 түрін атап көрсетсе, М.В. Ломоносов 11 үлгісін ұсынған, ал А.А. Потебня 3 түрі бар екенін айтады. А.Байтұрсынов троп түрлері туралы: “Тіл көрнекі болу үшін дерексіз нәрсе деректі нәрседей, жансыз нәрсе жанды нәрседей суреттеліп, адамның сана-саңлауына келіп түсерлік дәрежеге жетуі керек. Қалыпты түріндегі сөз ондай дәрежеге жету үшін түрлі әдістер істеледі. Ол әдістер негізгі түріне қарай үш топқа бөлінеді:
ответ:художественного творчества, который охватывает различные отрасли профессиональной деятельности, направленной на создание изделий, тем или иным образом совмещающих утилитарную, эстетическую и художественную функции. Собирательный термин, условно объединяет два обширных вида искусств: декоративное и прикладное. Иногда эту область вместе с дизайном именуют предметным творчеством. В отличие от произведений изобразительного, или изящного искусства, предназначенных для эстетического и художественного восприятия и относящихся к чистому искусству, многочисленные произведения декоративно-прикладного творчества могут иметь практическое употребление (прикладное искусство) или служить украшением в широком смысле этого слова (декоративное искусство). В первом случае ключевым понятием является утилитарность или утилитарная функция, во втором — декор. В искусстве ХХ века функции традиционного декоративно-прикладного искусства, народных промыслов и художественных ремесел (связанных с ручной обработкой материала — «рукомеслом») постепенно перенимал (но не замещал полностью) новый тип профессиональной творческой деятельности — дизайн.
Троп (гр. tropos – айналым, тіл оралымы, иін, иірім, сөз қолданысы) немесе құбылту – атаудың немесе мағынаның ауыспалы түрде қолдану тәсілі. Сөздерді тура мағынасында емес, бұрма мағынасында қолдану, шындықты бейнелеп, кейде тіпті перделеп жеткізу тәсілі болып табылады. Әдеби тілдің әсемдігі ғана емес, әсерлігі үшін де орасан қажет.
Заттар мен құбылыстардың алуан түрлі өзгеріс-күйлері, қимыл қозғалыстары, реңктері болады. Троп солардың бәрін біршама дәл бейнелеуге қызмет етеді. Риторика мен стилистикада троп түрлері ежелден қарастырылып келеді. Квинтилиан оның 7 түрін атап көрсетсе, М.В. Ломоносов 11 үлгісін ұсынған, ал А.А. Потебня 3 түрі бар екенін айтады. А.Байтұрсынов троп түрлері туралы: “Тіл көрнекі болу үшін дерексіз нәрсе деректі нәрседей, жансыз нәрсе жанды нәрседей суреттеліп, адамның сана-саңлауына келіп түсерлік дәрежеге жетуі керек. Қалыпты түріндегі сөз ондай дәрежеге жету үшін түрлі әдістер істеледі. Ол әдістер негізгі түріне қарай үш топқа бөлінеді:
көріктеу,
меңзеу,
әсерлеу дейді.
Объяснение:
ответ:художественного творчества, который охватывает различные отрасли профессиональной деятельности, направленной на создание изделий, тем или иным образом совмещающих утилитарную, эстетическую и художественную функции. Собирательный термин, условно объединяет два обширных вида искусств: декоративное и прикладное. Иногда эту область вместе с дизайном именуют предметным творчеством. В отличие от произведений изобразительного, или изящного искусства, предназначенных для эстетического и художественного восприятия и относящихся к чистому искусству, многочисленные произведения декоративно-прикладного творчества могут иметь практическое употребление (прикладное искусство) или служить украшением в широком смысле этого слова (декоративное искусство). В первом случае ключевым понятием является утилитарность или утилитарная функция, во втором — декор. В искусстве ХХ века функции традиционного декоративно-прикладного искусства, народных промыслов и художественных ремесел (связанных с ручной обработкой материала — «рукомеслом») постепенно перенимал (но не замещал полностью) новый тип профессиональной творческой деятельности — дизайн.
Объяснение: