Храм построен по указанию Давыда Ростиславича, князя Смоленского во время его правления в 1180—1197 годы. Входил в архитектурный комплекс загородного княжеского двора.
До закрытия в первой половине XX века в храме находилась белокаменная гробница князя Давида. Некоторое время при храме существовал монастырь. В 1611 году православный приход был преобразован в католический. Для православного богослужения восстановлен в первом десятилетии XVIII века при митрополите Сильвестре (Крайском).
В конце XIX века внутри имелось четыре престола: главный — в честь Архангела Михаила.
В 1990 году храм передан Смоленской и Вяземской епархии. Начата реставрация интерьера, который, согласно проекту, обретёт облик интерьера XII века.
Богослужение возобновлено в 1991 году. Ведутся реставрационные работы. Белокаменный резной иконостас и престол храма митрополит Кирилл освятил 21 ноября 1999 года.
Көлемі ЗО жол. Бұл шығармада тұтас халыққа арнап айтылған терең де күрделі ойлар шерлі жүректен шамырқанып, толқып шыққан. Үлкен адамгершілік, қайраткерлік, оқымыстылық биікке көтерілген ақын үні бірде айбарлы, бірде кекті, бірде мұңлы. Қазақ халқын бөлмей-жармай, түгел қамтып, тұтас шолып, баршасына бағыштап айтылған өлеңнің әлеуметтік салмағы орасан зор. Ақын алдымен көз алдыңызға мұрты аузына түскен, бір ұрты май, бір ұрты қан, алғашқыда шырайы сартша жылтырап тұрған қазақтың кескінін алып келеді. Осыдан кейін барып оның ішкі әлемін, мінез ерекшеліктерін айқындап аша бастайды.
Храм построен по указанию Давыда Ростиславича, князя Смоленского во время его правления в 1180—1197 годы. Входил в архитектурный комплекс загородного княжеского двора.
До закрытия в первой половине XX века в храме находилась белокаменная гробница князя Давида. Некоторое время при храме существовал монастырь. В 1611 году православный приход был преобразован в католический. Для православного богослужения восстановлен в первом десятилетии XVIII века при митрополите Сильвестре (Крайском).
В конце XIX века внутри имелось четыре престола: главный — в честь Архангела Михаила.
В 1990 году храм передан Смоленской и Вяземской епархии. Начата реставрация интерьера, который, согласно проекту, обретёт облик интерьера XII века.
Богослужение возобновлено в 1991 году. Ведутся реставрационные работы. Белокаменный резной иконостас и престол храма митрополит Кирилл освятил 21 ноября 1999 года.
Объяснение:
Көлемі ЗО жол. Бұл шығармада тұтас халыққа арнап айтылған терең де күрделі ойлар шерлі жүректен шамырқанып, толқып шыққан. Үлкен адамгершілік, қайраткерлік, оқымыстылық биікке көтерілген ақын үні бірде айбарлы, бірде кекті, бірде мұңлы. Қазақ халқын бөлмей-жармай, түгел қамтып, тұтас шолып, баршасына бағыштап айтылған өлеңнің әлеуметтік салмағы орасан зор. Ақын алдымен көз алдыңызға мұрты аузына түскен, бір ұрты май, бір ұрты қан, алғашқыда шырайы сартша жылтырап тұрған қазақтың кескінін алып келеді. Осыдан кейін барып оның ішкі әлемін, мінез ерекшеліктерін айқындап аша бастайды.