Мәтінге қатысты сұрақтар құрастыру
«саятшы ораз» (үзінді)
ораздың қысқы соғымы - қоян ғана. оның үйі қоянды көбінесе сорпа қып емес, бәліш қылып жейді. ораз - әңгімеші . оның айтуынша, әкесі - қаша да аңшы екен. ес білгелі әкесінің қасына еріп, аңшылықты кәсіп еткен, оның аң аулау туралы небір тамаша әңгімелері болады. сол әңгімелерді аса шеберлікпен айтып береді. оның әңгімелері әсіресе үшін қызық. ғажап ертегі сияқты әңгімелері менің есімде күні бүгінге дейін сақтаулы.
ораз аңнан қайтса-ақ, жұрт оның кеңесін тыңдауға жиналады.
- бәйбіше, - дейді қонақтарын жылы шыраймен қарсы алған ораз амандық-саулықтан кейін, - даярла бәлішіңді! … асқа дейін біз әңгіме соға тұрайық! …
… әкем төсек тартып, жатып қалды. үйде ұстар мал да, қаражат та жоқ. енді қалай күн көру керек? мұндай жағдайда «ораз жәрдемдеспесе, сол жылы біздің үй аштан өлер еді» деп ойлаймын…
…бір күні таңертең ораз келді де әкемнің көңілін сұрап отырып:
- ау, мұқан! шариғатта айтады екен: «ең ауыр аңы - көрші ақысы», - деп. маған биыл көрші қондың ғой. бәрібір «иттің құлы - итақайға» үлестіріп жатқан дүние, сен оны намыс көрме, мен борыш көрмейін, биыл қыс мылтықтың қарауылына, бүркіттің тұяғына іліккен олжаға екеуіміз ортақ болайық.
осы кеңестен кейін біздің екі үйдің дастарқаны қосылып кетті.
Объяснение:
«Срібна доба» російської поезії, розмаїття літературних напрямів, течій та шкіл у поезі. Поети поза літературними угрупованнями. Трагічні долі митців «срібної доби»
Мета: систематизувати і поглибити знання учнів про «срібну добу» російської поезії, а також її найвідоміших представників; формувати навички виразного читання поетичних творів та їх аналізу, розвивати асоціативне мислення школярів, їхні творчі здібності та вміння презентувати власні роботи; прищеплювати любов учням до художнього слова, сприяти вихованню естетичних почуттів.
Первые найденные археологами образцы весов относятся к V тысячелетию до н. э., применялись они в Месопотамии.
Весы хорошо видны на папирусе XIX династии (около 1250 года до н. э.). Согласно древнеегипетской «Книге мертвых», Анубис, на входе в подземное царство взвешивает сердце всякого умершего на особых весах, где в качестве гири выступает перо правосудия богини Маат.
Каменная стела I тысячелетия до н. э. (Турция) изображает хетта, использующего вместо поперечной планки балансовых весов собственный палец.
Историки приписывают римлянам изобретение принципиально новой системы измерения веса — при которой передвигается гиря, а точка опоры и положение привеса остаются неизменными. В Помпеях найден один из самых ранних безменов. У римского при в отличие от современного, было две шкалы и две ручки в виде крюков.