Аўтар-апавядальнік, адзін з хлопчыкаў, быў дзяцінстве хваравітым, вельмі баяўся холаду. Ён старанна вучыўся, вельмі любіў чытаць. Кнігі для яго былі лепшымі сябрамі. Хлопчык любоў прыроду, цягнуўя да нязведанага. Адзіным захапленнем хлопчыка былі кнігі. Кнігі давалі яму магчымасць убачыць новыя краіны, адкрыць нязведаны свет.
«За адну ноч можна пражыць некалькі жыццяў. I яны западуць у сэрца водгуллем сваіх радасцей і гора, сваіх узлётаў і падзенняў».
Хлопчыку вельмі падабаліся кнігі пра падарожжы, у якіх герояў «вядзе ў нябачаны свет нейкая нястрымная прага да новага, нязведанага, неапісанага». Такімі былі кнігі французскага пісьменніка Жуля Верна.
Хлопчыку падабалася геаграфія, яна была працягам падарожжаў, пачатых з кніг Жуля Верна.
Кірыла:
Суседскі Кірыла адрозніваўся моцным здароўем. Для яго вуліца была месцам, дзе ён бавіў увесь вольны час. Аўтар расказвае нам, што Кірыла «праганяў смагу кавалкам лёду», «грыз лёд як цукар», мог нават босым гадзіну гуляць па лёдзе і з ім нічо-га не здаралася. Вучоба хлопца асабліва не цікавіла. «На навуку Кірыла налягаў не вельмі і ўрокі вучыў зболынага. Таму ў яго заўсёды было многа вольнага часу, якім ён распараджаўся як хацеў». Кірыла лічыў слабейшых за сябе непаўнацэннымі і насміхаўся з іх.
Андрэй Камінскі:
у школе яго клікалі скарочана Рэй, або Комін, як звалі яго дзеці. На першы по-гляд гэты хлопчык нічым не адрозніваўся ад іншых.
«Нічога асаблівага не знаходзіў я ні ў яго знешнасці, ні ў адказах, ні нават у ведах. Рэй, на першы погляд, выглядаў бесклапотным рагатуном, якому проста шанцавала».
Вылучала хлопца ад іншых «нястрымная і ненасытная цікаўнасць». Кожны дзень хлопец рабіў якія-небудзь уласныя адкрыцці і знаёміў з імі аднакласнікаў. Яго не вельмі любілі аднакласнікі, хутчэй за ўсё гэта была звычайная дзіцячая зайздрасць, бо Рэй быў самастойны і незалежны.
Андрэй «цудоўны хлопец з адкрытай і шчырай душой. Сваімі захапленнямі і радасцямі ён дзяліўся з кожным, хто ішоў да яго без камення за пазухай».
Настаўнік геаграфіі Антон Антонавіч Струк:
Ён добра ведаў свой прадмет і ўмеў захапіць вучняў звесткамі пра розныя краіны. У дзяцей лічыў лепшай якасцю нестандартны падыход да навучання, захопленасць вучобай.
«За адну ноч можна пражыць некалькі жыццяў. I яны западуць у сэрца водгуллем сваіх радасцей і гора, сваіх узлётаў і падзенняў».
Хлопчыку вельмі падабаліся кнігі пра падарожжы, у якіх герояў «вядзе ў нябачаны свет нейкая нястрымная прага да новага, нязведанага, неапісанага». Такімі былі кнігі французскага пісьменніка Жуля Верна.
Хлопчыку падабалася геаграфія, яна была працягам падарожжаў, пачатых з кніг Жуля Верна.
Кірыла:
Суседскі Кірыла адрозніваўся моцным здароўем. Для яго вуліца была месцам, дзе ён бавіў увесь вольны час. Аўтар расказвае нам, што Кірыла «праганяў смагу кавалкам лёду», «грыз лёд як цукар», мог нават босым гадзіну гуляць па лёдзе і з ім нічо-га не здаралася. Вучоба хлопца асабліва не цікавіла. «На навуку Кірыла налягаў не вельмі і ўрокі вучыў зболынага. Таму ў яго заўсёды было многа вольнага часу, якім ён распараджаўся як хацеў». Кірыла лічыў слабейшых за сябе непаўнацэннымі і насміхаўся з іх.
Андрэй Камінскі:
у школе яго клікалі скарочана Рэй, або Комін, як звалі яго дзеці. На першы по-гляд гэты хлопчык нічым не адрозніваўся ад іншых.
«Нічога асаблівага не знаходзіў я ні ў яго знешнасці, ні ў адказах, ні нават у ведах. Рэй, на першы погляд, выглядаў бесклапотным рагатуном, якому проста шанцавала».
Вылучала хлопца ад іншых «нястрымная і ненасытная цікаўнасць». Кожны дзень хлопец рабіў якія-небудзь уласныя адкрыцці і знаёміў з імі аднакласнікаў. Яго не вельмі любілі аднакласнікі, хутчэй за ўсё гэта была звычайная дзіцячая зайздрасць, бо Рэй быў самастойны і незалежны.
Андрэй «цудоўны хлопец з адкрытай і шчырай душой. Сваімі захапленнямі і радасцямі ён дзяліўся з кожным, хто ішоў да яго без камення за пазухай».
Настаўнік геаграфіі Антон Антонавіч Струк:
Ён добра ведаў свой прадмет і ўмеў захапіць вучняў звесткамі пра розныя краіны. У дзяцей лічыў лепшай якасцю нестандартны падыход да навучання, захопленасць вучобай.