Юстиниан І (Justіnіanos І) (482/83, Таурисий, Жоғары Солтүстік Македония – 14.11.565, Константинополь) – Византия императоры (527 – 565). Шаруа отбасынан шыққан. Өзінің үлкен ағасы император Юстин І-нің (518 – 527) көмегімен император сарайына жақын болып, мемлекеттік істерге үлкен ықпал етті. Таққа отырған соң империяның бұрынғы шекараларын қайта қалпына келтіруге тырысты. Жер иеленушілер мен құлиеленушілерге сүйенді, православие дінінен қолдау іздеп, сенаторлардың қарсылығын шектеуге тырысты. Мемлекеттік саясатта императордың әйелі Феодора үлкен рөл атқарды. Юстиниан І кезінде рим құқықтары толықтай қалпына келтіріліп, заң шығарушылық қызмет императордың шексіз билігін орнатуға, құл иеленушілікті нығайтуға бағытталды. Оның 536 – 538 ж. жүргізген реформалары мемлекетті орталықтандыруға жағдай жасады. Әкімшілік округтер үлкейтіліп, мемлекеттік аппарат пен армия күшейтілді. Қолөнер мен саудаға мемлекет бақылауы қойылды. Юстиниан І-нің кезінде салықтар көбейіп, еретиктер қатаң қудаланды. Ол алып құрылыстар жүргізуге (варварлардың баса-көктеп кіруінен қорғану үшін әскери бекіністер, қалалар, сарайлар мен ғибадатханалар салуға) үнемі қолдау жасап отырды. Кең көлемді жаулап алу саясатын жүргізді: варварлар басып алған Батыс Рим империясының жерлері (533 – 534 ж. Солтүстік Африка, Сардиния, Карсика, 535 – 555 ж. – Апеннин түбегі мен Сицилия, 554 ж. – Пиреней түбегінің оңтүстік-шығыс бөлігі) қайтадан тартып алынып, бұл жерлердегі құлиеленушілік тәртіптер қалпына келтірілді. Шығыста Иранмен (527 – 532, 540 – 561), солтүстікте славяндармен соғыс жүргізілді. Византияға қосылған жерлерде император билігіне қарсы жиі-жиі халық көтерілістері болып тұрды. [1]
ответ:Восстание Сырыма Датова (1783-1797 гг.) как главы общества Младшего жуза было поднято против попыток властей Российской империи управлять внутренней жизнью подвластных казахов. Будучи сторонником Емельяна Пугачева во времена Крестьянского восстания (1773-1775 гг.) Сырым Датов впитал всю неприязнь к русским ввиду притеснения последних народностей, составляющих меньшинство. После предоставления казакам Поволжья и Урала прав на свободу в основании бытовой деятельности, казахам вход туда оказался запрещен. Это и стало отправной точкой движений.
Восстание носило национально-освободительный характер. Екатерина II, занимавшая в то время российский престол, шла на некоторые уступки, однако казахов это не устраивало. Они требовали полной независимости. Тогда императрицей было решено вернуть систему ханств. Но и на это Сырым Датов и его воины отреагировали неожиданно: они убивают ставленника. Этот акт был воспринят Екатериной II как объявление войны.
Силы были не равны, поэтому революционерам пришлось бежать. В 1802 году Сырым Датов умирает по неизвестной причине. Движения казахов прекращаются.
Несмотря на поражение, Сырым Датов смог отстоять некоторые льготы, позволяющие казахам свободно жить и быть относительно независимыми от Российской империи, а казахский народ запомнил его как национального героя, отдавшего жизнь за попытку освобождения своей нации.
Юстиниан І (Justіnіanos І) (482/83, Таурисий, Жоғары Солтүстік Македония – 14.11.565, Константинополь) – Византия императоры (527 – 565). Шаруа отбасынан шыққан. Өзінің үлкен ағасы император Юстин І-нің (518 – 527) көмегімен император сарайына жақын болып, мемлекеттік істерге үлкен ықпал етті. Таққа отырған соң империяның бұрынғы шекараларын қайта қалпына келтіруге тырысты. Жер иеленушілер мен құлиеленушілерге сүйенді, православие дінінен қолдау іздеп, сенаторлардың қарсылығын шектеуге тырысты. Мемлекеттік саясатта императордың әйелі Феодора үлкен рөл атқарды. Юстиниан І кезінде рим құқықтары толықтай қалпына келтіріліп, заң шығарушылық қызмет императордың шексіз билігін орнатуға, құл иеленушілікті нығайтуға бағытталды. Оның 536 – 538 ж. жүргізген реформалары мемлекетті орталықтандыруға жағдай жасады. Әкімшілік округтер үлкейтіліп, мемлекеттік аппарат пен армия күшейтілді. Қолөнер мен саудаға мемлекет бақылауы қойылды. Юстиниан І-нің кезінде салықтар көбейіп, еретиктер қатаң қудаланды. Ол алып құрылыстар жүргізуге (варварлардың баса-көктеп кіруінен қорғану үшін әскери бекіністер, қалалар, сарайлар мен ғибадатханалар салуға) үнемі қолдау жасап отырды. Кең көлемді жаулап алу саясатын жүргізді: варварлар басып алған Батыс Рим империясының жерлері (533 – 534 ж. Солтүстік Африка, Сардиния, Карсика, 535 – 555 ж. – Апеннин түбегі мен Сицилия, 554 ж. – Пиреней түбегінің оңтүстік-шығыс бөлігі) қайтадан тартып алынып, бұл жерлердегі құлиеленушілік тәртіптер қалпына келтірілді. Шығыста Иранмен (527 – 532, 540 – 561), солтүстікте славяндармен соғыс жүргізілді. Византияға қосылған жерлерде император билігіне қарсы жиі-жиі халық көтерілістері болып тұрды. [1]
ответ:Восстание Сырыма Датова (1783-1797 гг.) как главы общества Младшего жуза было поднято против попыток властей Российской империи управлять внутренней жизнью подвластных казахов. Будучи сторонником Емельяна Пугачева во времена Крестьянского восстания (1773-1775 гг.) Сырым Датов впитал всю неприязнь к русским ввиду притеснения последних народностей, составляющих меньшинство. После предоставления казакам Поволжья и Урала прав на свободу в основании бытовой деятельности, казахам вход туда оказался запрещен. Это и стало отправной точкой движений.
Восстание носило национально-освободительный характер. Екатерина II, занимавшая в то время российский престол, шла на некоторые уступки, однако казахов это не устраивало. Они требовали полной независимости. Тогда императрицей было решено вернуть систему ханств. Но и на это Сырым Датов и его воины отреагировали неожиданно: они убивают ставленника. Этот акт был воспринят Екатериной II как объявление войны.
Силы были не равны, поэтому революционерам пришлось бежать. В 1802 году Сырым Датов умирает по неизвестной причине. Движения казахов прекращаются.
Несмотря на поражение, Сырым Датов смог отстоять некоторые льготы, позволяющие казахам свободно жить и быть относительно независимыми от Российской империи, а казахский народ запомнил его как национального героя, отдавшего жизнь за попытку освобождения своей нации.
Объяснение:Держи)