главный герой рассказа Константина Паустовского "Резиновая лодка "
деревенский пёс по кличке Мурзик. Летом Мурзик жил у морских рыбаков. У Мурзика было 2 вредные привычки первая это -
он лаял на всё то что ему не понятно .Мурзик лаял на чясы-ходики , на самовар впрочем всё то что было ему не понятно но он ищё лаял на кота по кличке Степан, который не обращял на него никакого внимания .Мурзик грыз вещи рыбаков .Вещи которые он изгрыз уже до конца он тащил в чулан . Но Мурзика никогда не наказывали до тех пор пока он не добрался до большой резиновой лодки . Лодку грызть не получилось пока он не залез внутрь и не нашел пробку которую начал грызть. Рыбаки пили в доме чай и не догадывались об опасности, угрожавшей лодке. Где-то через час пробка была разгрызена и тогда из лодки вырвалась тугая струя воздуха, которая подбросила Мурзика в воздух и швырнула его в кусты крапивы. Шум выходящего из лодки воздуха напугал куриц, гуляющих по двору, и кота Степана. Рыбаки наказали Мурзика за порчу лодки и, отправляясь на рыбалку, оставили его дома, привязанным веревкой к дереву. Пес долго извинялся за свой проступок. Он подметал хвостом землю и заглядывал людям в глаза, но на рыбалку его брать не стали. Рыбаки отправились на дальнее озеро, за двадцать километров от деревни. А на третий день к ним прибежал Мурзик, волоча за собой обгрызенную веревку. Пораженные тем, что собака сумела найти их по следам и преодолела при этом огромное расстояние, рыбаки простили пса и накормили его тушенкой. Со временем Мурзик привык к лодке и при в ней спать. А когда кот Степан тоже вознамерился забраться в лодку, Мурзик бесстрашно на него бросился, и кот больше к лодке не подходил.Когда рыбаки в конце лета собрались возвращаться в город, они подарили Мурзика внуку лесника. Они так поступили, потому что Мурзик был деревенской собакой и не смог бы жить в городе.
Қызыл кітап — халықаралық табиғат қорғау одағының “Қызыл кітабы” — халықаралық дәрежедегі құжат. Қызыл кітапқа сирек кездесетін, жылдан жылға азайып не жойылып бара жатқан, сондықтан да айрықша қорғауды қажет ететін жануарлар мен өсімдіктердің түрлері тіркеледі. Жануарларды халықаралық дәрежеде қорғау мәселесі 20 ғасырдың бас кезінде қолға алынды. 1902 ж. Париж қаласында алғаш рет Құстарды қорғаудың халықаралық конвенциясына қол қойылды. 1948 ж. ЮНЕСКО-ның жанынан Халықаралық табиғат қорғау одағы ұйымдастырылды. Халықаралық табиғат қорғау одағының Қызыл кітапбы 1966 ж. тұңғыш рет 2 том болып шықты. Оның 1-томында сүтқоректілердің 211 түрі, 2-томына құстардың 312 түрі туралы деректер берілді. Бұл кітап күнтізбе парақтары тәрізді арнайы жасалды, түрлер 4 категорияға топтастырылды. 1966 — 71 ж. Қызыл кітапқа тіркелетін түрлер туралы мәліметтер қайта толықтырылып, 2-басылымы, 1972 ж. 3-басылымы жарияланды. 1978 — 80 ж. 4-басылымы 5 том болып жарық көрді. Оның 1-томы сүтқоректілерге арналып, оған сүтқоректілердің 226 түрі мен 79 түр тармағы, 2-томында құстардың 181 түрі мен 77 түр тармағы, 3-томында қосмекенділердің 41 және бауырымен жорғалаушылардың 105 түрі, 4-том балықтарға арналып, балықтардың 194 түрі, ал 5-томы жоғары сатыдағы өсімдіктердің түрлеріне арналып, 25000 түрі тіркелді. 1980 жылдары бұрынғы томдар негізінде “Қызыл кітап” қайта шыға бастады. 1983 ж. шыққан Қызыл кітапта омыртқасыз жануарлар туралы мол мәлімет берілген. Жойылу қаупі төнген түрлерді сақтап қалу үшін оларды зоологиялық парктерде қолдан өсіріп, көбейту шаралары қолға алынған. Соның нәтижесінде соңғы Қызыл кітапқа тіркелген сүтқоректілердің 97, құстардың 39, қосмекенділер мен бауырымен жорғалаушылардың 37 түрі дүниежүзілік зоологиялық парктерде қолдан көбейтілген. Халықаралық табиғат қорғау одағының Қызыл кітабын шығаруға Құстарды қорғау жөніндегі халықаралық кеңес, Су құстарын зерттейтін халықаралық бюро, Жануарларды қорғау жөніндегі бүкіләлемдік федерация, т.б. ұйымдар қатысады. Қызыл кітап табиғат қорғаудың негізгі іргетасы, экологиялық білім мен тәрбие берудің қайнар көзі болып саналады.
главный герой рассказа Константина Паустовского "Резиновая лодка "
деревенский пёс по кличке Мурзик. Летом Мурзик жил у морских рыбаков. У Мурзика было 2 вредные привычки первая это -
он лаял на всё то что ему не понятно .Мурзик лаял на чясы-ходики , на самовар впрочем всё то что было ему не понятно но он ищё лаял на кота по кличке Степан, который не обращял на него никакого внимания .Мурзик грыз вещи рыбаков .Вещи которые он изгрыз уже до конца он тащил в чулан . Но Мурзика никогда не наказывали до тех пор пока он не добрался до большой резиновой лодки . Лодку грызть не получилось пока он не залез внутрь и не нашел пробку которую начал грызть. Рыбаки пили в доме чай и не догадывались об опасности, угрожавшей лодке. Где-то через час пробка была разгрызена и тогда из лодки вырвалась тугая струя воздуха, которая подбросила Мурзика в воздух и швырнула его в кусты крапивы. Шум выходящего из лодки воздуха напугал куриц, гуляющих по двору, и кота Степана. Рыбаки наказали Мурзика за порчу лодки и, отправляясь на рыбалку, оставили его дома, привязанным веревкой к дереву. Пес долго извинялся за свой проступок. Он подметал хвостом землю и заглядывал людям в глаза, но на рыбалку его брать не стали. Рыбаки отправились на дальнее озеро, за двадцать километров от деревни. А на третий день к ним прибежал Мурзик, волоча за собой обгрызенную веревку. Пораженные тем, что собака сумела найти их по следам и преодолела при этом огромное расстояние, рыбаки простили пса и накормили его тушенкой. Со временем Мурзик привык к лодке и при в ней спать. А когда кот Степан тоже вознамерился забраться в лодку, Мурзик бесстрашно на него бросился, и кот больше к лодке не подходил.Когда рыбаки в конце лета собрались возвращаться в город, они подарили Мурзика внуку лесника. Они так поступили, потому что Мурзик был деревенской собакой и не смог бы жить в городе.
Қызыл кітап — халықаралық табиғат қорғау одағының “Қызыл кітабы” — халықаралық дәрежедегі құжат. Қызыл кітапқа сирек кездесетін, жылдан жылға азайып не жойылып бара жатқан, сондықтан да айрықша қорғауды қажет ететін жануарлар мен өсімдіктердің түрлері тіркеледі. Жануарларды халықаралық дәрежеде қорғау мәселесі 20 ғасырдың бас кезінде қолға алынды. 1902 ж. Париж қаласында алғаш рет Құстарды қорғаудың халықаралық конвенциясына қол қойылды. 1948 ж. ЮНЕСКО-ның жанынан Халықаралық табиғат қорғау одағы ұйымдастырылды. Халықаралық табиғат қорғау одағының Қызыл кітапбы 1966 ж. тұңғыш рет 2 том болып шықты. Оның 1-томында сүтқоректілердің 211 түрі, 2-томына құстардың 312 түрі туралы деректер берілді. Бұл кітап күнтізбе парақтары тәрізді арнайы жасалды, түрлер 4 категорияға топтастырылды. 1966 — 71 ж. Қызыл кітапқа тіркелетін түрлер туралы мәліметтер қайта толықтырылып, 2-басылымы, 1972 ж. 3-басылымы жарияланды. 1978 — 80 ж. 4-басылымы 5 том болып жарық көрді. Оның 1-томы сүтқоректілерге арналып, оған сүтқоректілердің 226 түрі мен 79 түр тармағы, 2-томында құстардың 181 түрі мен 77 түр тармағы, 3-томында қосмекенділердің 41 және бауырымен жорғалаушылардың 105 түрі, 4-том балықтарға арналып, балықтардың 194 түрі, ал 5-томы жоғары сатыдағы өсімдіктердің түрлеріне арналып, 25000 түрі тіркелді. 1980 жылдары бұрынғы томдар негізінде “Қызыл кітап” қайта шыға бастады. 1983 ж. шыққан Қызыл кітапта омыртқасыз жануарлар туралы мол мәлімет берілген. Жойылу қаупі төнген түрлерді сақтап қалу үшін оларды зоологиялық парктерде қолдан өсіріп, көбейту шаралары қолға алынған. Соның нәтижесінде соңғы Қызыл кітапқа тіркелген сүтқоректілердің 97, құстардың 39, қосмекенділер мен бауырымен жорғалаушылардың 37 түрі дүниежүзілік зоологиялық парктерде қолдан көбейтілген. Халықаралық табиғат қорғау одағының Қызыл кітабын шығаруға Құстарды қорғау жөніндегі халықаралық кеңес, Су құстарын зерттейтін халықаралық бюро, Жануарларды қорғау жөніндегі бүкіләлемдік федерация, т.б. ұйымдар қатысады. Қызыл кітап табиғат қорғаудың негізгі іргетасы, экологиялық білім мен тәрбие берудің қайнар көзі болып саналады.
Объяснение: