Адамның қалаған нәрсеге қол жеткізе алмауының себебі көбінесе жағдайлар емес, сонымен қатар мүмкіндіктерімізден толықтай пайда көруге кедергі жасайтын ішкі сеніміміз.Адамның мүмкіндіктері іс жүзінде шектеусіз.Ия,сіз өзіңіз қалаған нәрсеге ие бола аласыз:денсаулық, бақыт,мансап және т.б
Біздің қабілеттеріміз қайда жасырулы? Әрқайсымыздың ішімізде деп ойлаймын.Бұл - біздің миымыз. Ғалымдар дәлелдегендей,тіпті ең танымал ойшылдар оны 25% ғана пайдаланады екен.Қалған 75% қолданылмайды.Миымыздың көп қорын қолдану мүмкіндігі бізге не береді? Сіз таңқаларсыз, бірақ бұл адамды құдіретті етеді.
Миымыз біздің ойлау процестерімізді басқарғандықтан,мұнда әртүрлі деструктивті ойлар мен теріс көзқарастар болады.Және бұл дегеніміз,біз ішінен өзіміз қалаған нәрсеге жету мүмкіндігінен айырылып, өзіміз қалаған адам болуға кедергі жасаймыз.Біздің миымызда: "Мен ешқашан істей алмаймын ...","мен жеткілікті түрде жақсы емеспін...» және тағы басқалар сияқты ойлар бар. Бірақ тәжірибе көрсеткендей адам осындай күмәндардан айрылса,өзіның биікке қалай көтерілгенін де байқамай қалады.Бұған мысал ретінде, Гиннестің рекордтар кітабындағы көптеген атақты адамдардың іс-әрекеті.Өткен ғасырда өмір кешкен Трояны ашқан ғалым Шлиман 22 тілді білген екен. Моцарт 5 жасында симфония жазса,тас керең Бетховен өлмес классикалық музыкалық шығармалар қалдырды.Олардың құпиясы қарапайым:олар өздерінің қабілеттеріне күмәнданбаған.
Және бұл адамның физикалық қабілеттеріне де қатысты.Көпшілігіміз ауыр машина көтеру үшін жеткілікті физикалық күш сезінбейміз.Бірақ дөңгелектің астына түсіп қалған балаларды құтқаруға тырысатын аналар ауыр автомобильдерді өз күштерімен көтерген жағдайлар бар.Олар күнделікті өмірде бұны ешқашан істей алмаған еді,бірақ стресстік жағдайында баламды құтқарам деген оймен олардың барлық шектеулі көзқарастары жойылып кеткен.Осындай мысалдар өмірде өте көп.
Қорытындылай келе,біздің санамыздағы шектеулерді өзге емес,өзіміз орнатамыз.Біз өзімізді жеткіліксіз талантты, табысты,күшті, бақытты деп санамаймыз.Осындай кедергілермен күресуге,оларды керісінше ауыстыруға және осылайша қажетсіз кедергілерді жоюға болады. Біз өзімізді өзіміз ғана жаратамыз және біздің болашағымыз тек өзімізге байланысты.
Одна из известных картин Брюллова, которую он начал писать в 1830 и закончил в 1833 годах. На этой картине изображен вулкан Везувий, а точнее его извержение на города Помпеи. Брюллов описывает события 79 года нашей эры. Для создания своего шедевра, ему пришлось побывать на раскопках разрушившегося города. Предметы, которые изобразил художник на своем полотне, он смог увидеть, посетив Неаполитанский музей.
Картина художника нарисована яркими красками. Бросается в глаза яркая вспышка молнии, которая освещает народ. На заднем плане можно увидеть извергающий лаву вулкан. Именно ярко красные краски, которыми изображен вулкан и чернеющее облако дыма, придают картине устрашающий вид.
На мой взгляд, художник изобразил трагедию и гибель народа. Много страдания и страха можно увидеть в глазах людей. Взгляд некоторых устремлен в небо, будто они молят о пощаде. Мать обнимает своих детей, закрывая их от вспышки молнии, двое парней несут на своих плечах старика, молодой парень уговаривает женщину подняться и бежать в укрытие. Особо тронула погибшая женщина, изображенная в центре картины, где младенец пытается дотянуться до ее безжизненного тела. И никто кроме самих людей не в силах себе только они могут бежать в непонятном направлении от жгучих потоков лавы.
По моему мнению «Последний день Помпеи» показывает нам духовную красоту человека, который противостоит природе. Она показывает что, не смотря ни на что, человек все равно остается человеком с душой, пониманием и состраданием. Когда смотришь на картину, кажется, что сейчас люди оживут, и мы услышим их мольбы о крики раненых и стоны об умерших. Картина производит неизгладимое впечатление и заставляет задуматься о серьезных вещах, о близких которых возможно когда-то я мог обидеть словом или поступком.
Адамның немесе сенікі
Адамның қалаған нәрсеге қол жеткізе алмауының себебі көбінесе жағдайлар емес, сонымен қатар мүмкіндіктерімізден толықтай пайда көруге кедергі жасайтын ішкі сеніміміз.Адамның мүмкіндіктері іс жүзінде шектеусіз.Ия,сіз өзіңіз қалаған нәрсеге ие бола аласыз:денсаулық, бақыт,мансап және т.б
Біздің қабілеттеріміз қайда жасырулы? Әрқайсымыздың ішімізде деп ойлаймын.Бұл - біздің миымыз. Ғалымдар дәлелдегендей,тіпті ең танымал ойшылдар оны 25% ғана пайдаланады екен.Қалған 75% қолданылмайды.Миымыздың көп қорын қолдану мүмкіндігі бізге не береді? Сіз таңқаларсыз, бірақ бұл адамды құдіретті етеді.
Миымыз біздің ойлау процестерімізді басқарғандықтан,мұнда әртүрлі деструктивті ойлар мен теріс көзқарастар болады.Және бұл дегеніміз,біз ішінен өзіміз қалаған нәрсеге жету мүмкіндігінен айырылып, өзіміз қалаған адам болуға кедергі жасаймыз.Біздің миымызда: "Мен ешқашан істей алмаймын ...","мен жеткілікті түрде жақсы емеспін...» және тағы басқалар сияқты ойлар бар. Бірақ тәжірибе көрсеткендей адам осындай күмәндардан айрылса,өзіның биікке қалай көтерілгенін де байқамай қалады.Бұған мысал ретінде, Гиннестің рекордтар кітабындағы көптеген атақты адамдардың іс-әрекеті.Өткен ғасырда өмір кешкен Трояны ашқан ғалым Шлиман 22 тілді білген екен. Моцарт 5 жасында симфония жазса,тас керең Бетховен өлмес классикалық музыкалық шығармалар қалдырды.Олардың құпиясы қарапайым:олар өздерінің қабілеттеріне күмәнданбаған.
Және бұл адамның физикалық қабілеттеріне де қатысты.Көпшілігіміз ауыр машина көтеру үшін жеткілікті физикалық күш сезінбейміз.Бірақ дөңгелектің астына түсіп қалған балаларды құтқаруға тырысатын аналар ауыр автомобильдерді өз күштерімен көтерген жағдайлар бар.Олар күнделікті өмірде бұны ешқашан істей алмаған еді,бірақ стресстік жағдайында баламды құтқарам деген оймен олардың барлық шектеулі көзқарастары жойылып кеткен.Осындай мысалдар өмірде өте көп.
Қорытындылай келе,біздің санамыздағы шектеулерді өзге емес,өзіміз орнатамыз.Біз өзімізді жеткіліксіз талантты, табысты,күшті, бақытты деп санамаймыз.Осындай кедергілермен күресуге,оларды керісінше ауыстыруға және осылайша қажетсіз кедергілерді жоюға болады. Біз өзімізді өзіміз ғана жаратамыз және біздің болашағымыз тек өзімізге байланысты.
Одна из известных картин Брюллова, которую он начал писать в 1830 и закончил в 1833 годах. На этой картине изображен вулкан Везувий, а точнее его извержение на города Помпеи. Брюллов описывает события 79 года нашей эры. Для создания своего шедевра, ему пришлось побывать на раскопках разрушившегося города. Предметы, которые изобразил художник на своем полотне, он смог увидеть, посетив Неаполитанский музей.
Картина художника нарисована яркими красками. Бросается в глаза яркая вспышка молнии, которая освещает народ. На заднем плане можно увидеть извергающий лаву вулкан. Именно ярко красные краски, которыми изображен вулкан и чернеющее облако дыма, придают картине устрашающий вид.
На мой взгляд, художник изобразил трагедию и гибель народа. Много страдания и страха можно увидеть в глазах людей. Взгляд некоторых устремлен в небо, будто они молят о пощаде. Мать обнимает своих детей, закрывая их от вспышки молнии, двое парней несут на своих плечах старика, молодой парень уговаривает женщину подняться и бежать в укрытие. Особо тронула погибшая женщина, изображенная в центре картины, где младенец пытается дотянуться до ее безжизненного тела. И никто кроме самих людей не в силах себе только они могут бежать в непонятном направлении от жгучих потоков лавы.
По моему мнению «Последний день Помпеи» показывает нам духовную красоту человека, который противостоит природе. Она показывает что, не смотря ни на что, человек все равно остается человеком с душой, пониманием и состраданием. Когда смотришь на картину, кажется, что сейчас люди оживут, и мы услышим их мольбы о крики раненых и стоны об умерших. Картина производит неизгладимое впечатление и заставляет задуматься о серьезных вещах, о близких которых возможно когда-то я мог обидеть словом или поступком.
Объяснение:
Удачи Всего хорошего