Я всегда любил всевозможные игры с мячом. В школе нас обучали многим играм, рассказывали правила и стратегии. Я долго не раздумывал и сразу понял, что волейбол - это одна из самых интересных игр.
Мне нравится, что в игре участвует две команды, как и во многих спортивных играх с мячом. Но особое отличие, например, от футбола заключается в том, что команда играет как одно целое. Здесь нет такого большого поля, поэтому игроки команды в любой момент могут тебя поддержать.
Еще один плюс этой игры - это правила. Все достаточно просто и понятно, не нужно долго вникать. Две команды, игра на счет, основная задача - забить гол противникам. В переходах по полю также нет никакой сложности. В волейболе нет постоянных ролей и обязанностей. Каждый игрок команды сможет постоять в разных зонах поля: под сеткой, в центре и на месте подающего.
Я люблю эту игру за то, что она достаточно спокойная. Во время игры нет времени отвлечься, ты всегда сфокусирован на мяче и на действиях своего соперника. Ты отслеживаешь каждый удар, смотришь на угол подачи и следишь за тактикой соперника. В это игре важно понять стратегию противника, его сильные и слабые места
Мезолитте мамонт, мүйізтұмсық сияқты ірі және табын болып жүретін аңдар жойылып кетті. Жеке жүретін бұғы, қабан секілді аңдарды қуып жүріп аулау қажеттігінен аңшылар садақ пен жебені ойлап тапты. Садақ аңды алыстан атуға мүмкіндік берді. Сондықтан мезолит дәуірінің басты жаңалығы садақ пен жебе болып есептеледі.
Бұл дәуірдің үлкен жаңалығының бірі — ұзындығы 1-2 см ұсақ жаңқа тастан жасалған құрал (микролит).
Археологтардың қазба жұмыстары кезінде мезолиттік ескерткіштер аз табылды. Қазақстан аумағында 20-дан астам мезолиттік тұрақ белгілі. Бұл дәуірде аңшылар бір жерде ұзақ мекендемегендіктен, олардың баспаналары да тұрақты болмады. Мезолит дәуіріндегі адамдар үнемі жайылымдарын ауыстырып, өрістеп отырған аңдардың соңынан ілесіп көшіп жүрді. Аңшылар Ертіс, Есіл, Тобыл, Торғай, Жайық өзендерінің бойын мекендеген.
Мезолиттік баспаналар тұрақты болмады. Баспаналар жеңіл қос секілді, ағаштан айқастырыла құрылып, үстінен аң терісі жабылатын. Есіл өзені аңғарынан қабырғалары терең көмілген, көлемі 40-60 шаршы метр болатын осындай баспана табылды.
Я всегда любил всевозможные игры с мячом. В школе нас обучали многим играм, рассказывали правила и стратегии. Я долго не раздумывал и сразу понял, что волейбол - это одна из самых интересных игр.
Мне нравится, что в игре участвует две команды, как и во многих спортивных играх с мячом. Но особое отличие, например, от футбола заключается в том, что команда играет как одно целое. Здесь нет такого большого поля, поэтому игроки команды в любой момент могут тебя поддержать.
Еще один плюс этой игры - это правила. Все достаточно просто и понятно, не нужно долго вникать. Две команды, игра на счет, основная задача - забить гол противникам. В переходах по полю также нет никакой сложности. В волейболе нет постоянных ролей и обязанностей. Каждый игрок команды сможет постоять в разных зонах поля: под сеткой, в центре и на месте подающего.
Я люблю эту игру за то, что она достаточно спокойная. Во время игры нет времени отвлечься, ты всегда сфокусирован на мяче и на действиях своего соперника. Ты отслеживаешь каждый удар, смотришь на угол подачи и следишь за тактикой соперника. В это игре важно понять стратегию противника, его сильные и слабые места
Мезолитте мамонт, мүйізтұмсық сияқты ірі және табын болып жүретін аңдар жойылып кетті. Жеке жүретін бұғы, қабан секілді аңдарды қуып жүріп аулау қажеттігінен аңшылар садақ пен жебені ойлап тапты. Садақ аңды алыстан атуға мүмкіндік берді. Сондықтан мезолит дәуірінің басты жаңалығы садақ пен жебе болып есептеледі.
Бұл дәуірдің үлкен жаңалығының бірі — ұзындығы 1-2 см ұсақ жаңқа тастан жасалған құрал (микролит).
Археологтардың қазба жұмыстары кезінде мезолиттік ескерткіштер аз табылды. Қазақстан аумағында 20-дан астам мезолиттік тұрақ белгілі. Бұл дәуірде аңшылар бір жерде ұзақ мекендемегендіктен, олардың баспаналары да тұрақты болмады. Мезолит дәуіріндегі адамдар үнемі жайылымдарын ауыстырып, өрістеп отырған аңдардың соңынан ілесіп көшіп жүрді. Аңшылар Ертіс, Есіл, Тобыл, Торғай, Жайық өзендерінің бойын мекендеген.
Мезолиттік баспаналар тұрақты болмады. Баспаналар жеңіл қос секілді, ағаштан айқастырыла құрылып, үстінен аң терісі жабылатын. Есіл өзені аңғарынан қабырғалары терең көмілген, көлемі 40-60 шаршы метр болатын осындай баспана табылды.