ответ: Оно конечно не маленькое но можно выбрать самое главное
Объяснение: Дарыгер болууну чечкен адам адаттан тыш оор окуу мезгилин татыктуу өтүшү керек, ал карьерасында уланат. Өзүн-өзү өркүндөтүү, билимдин жана көндүмдөрдүн туруктуу жана методикалык кеңейиши - бул сабактар врачты өмүр бою коштоп жүрөт, анткени аларсыз эң таланттуу адис дагы чыныгы бийиктиктерге жана эмгек ийгиликтерине жетише албайт. Андан да маанилүүсү, дарыгердин өзүн-өзү өнүктүрүүгө умтулуусу маанилүү, анткени бейтаптардын ден-соолугу жана өмүрү анын ар бир маалыматтуу чечиминен көз каранды. Дарыгер кесибин кыялданган ар бир адам өзүнүн жогорку эмгекке жөндөмдүүлүгүнө, жан аябастыкка даяр экендигине жана эбегейсиз моралдык жана физикалык стрессти көтөрө ала тургандыгына ишениши керек.
Бирок врачтын эң башкысы - адамдарга болгон сүйүү. Адамдарды сүйүүгө, алардын көйгөйлөрүнө терең үңүлүп, кулак төшөп, өтө кунт коюп болууга үйрөнүү оңой эмес. Бул үчүн, чындыгында, боорукер жана күчтүү адам болуш керек, ошондо жакшылык күн сайын кыйналган адамдарга жардам берүүгө арнаган адамга жүз эсе кайтып келет.
Салт-дәстүр — әр ұлттың, халықтың діні мен сеніміне, тұрмыс-тіршілігіне, ұлттық құрылым ерекшелігіне сәйкес ғасырлар бойы жинақталып, өмірдің өзі туғызған ғұрыптардың жиынтығы; қауым мен қоғамда қалыптасқан мінез-құлықтың үлгілері. Күнделікті қолданыста бір мәдени топты екіншісінен айыратын және бейресми жолмен реттейтін қабылданған мінез-кұлық ережесіне немесе әлеуметтік әрекеттерді жөнге келтіретін терминге жатады.[1]
Салт-дәстүр ұлт үшін өмір, қоғам заңы болып негізделіп, сана, тағылым, тәрбие, тіршілік ережесі ретінде ел зердесіне рухани байлық — өнеге тәжірибесін құраған. Бұл талаптар мен ережелерді халық бұлжытпай орындаумен бірге оны құрметтемеген, сақтамаған адамдарды сол заң негізінде жазалап та отырған. Өткен заманда қазақ қоғамы үшін салт-дәстүр бұлжымас заң рөлін атқарды. Мысалы, той, наурыз көже, қыз ұзату, қонағасы, шашу, ерулік ата салты болып саналады. Салт-дәстүрдің ел арасындағы тәлімдік, тәрбиелік, халықтық мәні зор. Халықтың атадан балаға көшіп, дамып отыратын тарихи әлеуметтік, мәдени-тұрмыстық, кәсіптік, салт-сана, мінез-құлық, тәлім-тәрбие және рухани іс-әрекетінің көрінісі дәстүр арқылы танылады. Салт-дәстүр байлығы — мәдениеттің байлығы. Мысалы, ата-ананы, үлкенді құрметтеу, байғазы, көрімдік, сүйінші, кәде сұрау, сәлем беру, ат тергеу, құрдастық қалжың, т.б. салт-дәстүрге жатады. Қазақ халқы салт-дәстүрге бай. Әдет, ғұрып, ишара, ырым, тыйым, дағды бәрі осы салт-дәстүр көрінісі.[2
ответ: Оно конечно не маленькое но можно выбрать самое главное
Объяснение: Дарыгер болууну чечкен адам адаттан тыш оор окуу мезгилин татыктуу өтүшү керек, ал карьерасында уланат. Өзүн-өзү өркүндөтүү, билимдин жана көндүмдөрдүн туруктуу жана методикалык кеңейиши - бул сабактар врачты өмүр бою коштоп жүрөт, анткени аларсыз эң таланттуу адис дагы чыныгы бийиктиктерге жана эмгек ийгиликтерине жетише албайт. Андан да маанилүүсү, дарыгердин өзүн-өзү өнүктүрүүгө умтулуусу маанилүү, анткени бейтаптардын ден-соолугу жана өмүрү анын ар бир маалыматтуу чечиминен көз каранды. Дарыгер кесибин кыялданган ар бир адам өзүнүн жогорку эмгекке жөндөмдүүлүгүнө, жан аябастыкка даяр экендигине жана эбегейсиз моралдык жана физикалык стрессти көтөрө ала тургандыгына ишениши керек.
Бирок врачтын эң башкысы - адамдарга болгон сүйүү. Адамдарды сүйүүгө, алардын көйгөйлөрүнө терең үңүлүп, кулак төшөп, өтө кунт коюп болууга үйрөнүү оңой эмес. Бул үчүн, чындыгында, боорукер жана күчтүү адам болуш керек, ошондо жакшылык күн сайын кыйналган адамдарга жардам берүүгө арнаган адамга жүз эсе кайтып келет.
Салт-дәстүр — әр ұлттың, халықтың діні мен сеніміне, тұрмыс-тіршілігіне, ұлттық құрылым ерекшелігіне сәйкес ғасырлар бойы жинақталып, өмірдің өзі туғызған ғұрыптардың жиынтығы; қауым мен қоғамда қалыптасқан мінез-құлықтың үлгілері. Күнделікті қолданыста бір мәдени топты екіншісінен айыратын және бейресми жолмен реттейтін қабылданған мінез-кұлық ережесіне немесе әлеуметтік әрекеттерді жөнге келтіретін терминге жатады.[1]
Салт-дәстүр ұлт үшін өмір, қоғам заңы болып негізделіп, сана, тағылым, тәрбие, тіршілік ережесі ретінде ел зердесіне рухани байлық — өнеге тәжірибесін құраған. Бұл талаптар мен ережелерді халық бұлжытпай орындаумен бірге оны құрметтемеген, сақтамаған адамдарды сол заң негізінде жазалап та отырған. Өткен заманда қазақ қоғамы үшін салт-дәстүр бұлжымас заң рөлін атқарды. Мысалы, той, наурыз көже, қыз ұзату, қонағасы, шашу, ерулік ата салты болып саналады. Салт-дәстүрдің ел арасындағы тәлімдік, тәрбиелік, халықтық мәні зор. Халықтың атадан балаға көшіп, дамып отыратын тарихи әлеуметтік, мәдени-тұрмыстық, кәсіптік, салт-сана, мінез-құлық, тәлім-тәрбие және рухани іс-әрекетінің көрінісі дәстүр арқылы танылады. Салт-дәстүр байлығы — мәдениеттің байлығы. Мысалы, ата-ананы, үлкенді құрметтеу, байғазы, көрімдік, сүйінші, кәде сұрау, сәлем беру, ат тергеу, құрдастық қалжың, т.б. салт-дәстүрге жатады. Қазақ халқы салт-дәстүрге бай. Әдет, ғұрып, ишара, ырым, тыйым, дағды бәрі осы салт-дәстүр көрінісі.[2