Сыр өңірі – белгілі бір дәстүрдің ғана жеке дамыған жері емес, тоғыз жолдың торабы, сан түрлі тарихи оқиғалар мен көзқарастар бір мүддеге тоғысқан өлке. Сол себепті өңірде өмір сүрген жырау, жыршы, ақын, күйші, әнші, сал – серілер шығармашылығы әлем әдебиетінде сирек кездесетін құбылыс ретінде өзіндік сипаты басым өнер түрі есебінде айрықша назар аударады. Сыр елінде өмір сүріп, аты үш жүзге мәлім болған ақын – жырауларымыз ұрпақ тәрбиесіне, инабаттылық пен ой – өрісінің дамуына, эстетикалық талғам биігінен көрінуін басты назарда ұстаған.Мысалыға, атақты Ешнияз сал, Жиенбай Дүзбенбетов, Сәрсенбай Бөртебаев, Тұрымбет Салқынбаев, Тасберген Құлманов, Шегебай Бектасұлы, Рүстембек Жиенбаев, Дайырдың Оңғары, Молдахмет Дабылов, Жүсіп, Ібаш, Дүйсен, Мұзарап, Үбісұлтан, Әкімгерей, Көшеней тағы басқа да есімі елге кеңінен танылған жыршы-жыраулардың туған, өмір сүрген жері Сыр бойы, Қасиетті Қармақшы жері.
Табличка из Киша — табличка из песчаника, обнаруженная при раскопках Телль аль-Ухаймира в провинции Бабиль, Ирак, где ранее находился шумерский город Киш. Табличка датируется около 3500 г. до н. э. (средний Урукский период). В настоящее время хранится в коллекции Эшмолеанского музея в Оксфорде.
Надпись на табличке выполнена примитивными клинописными знаками; Питер Стирнс называет её древнейшим письменным документом. Состав знаков данной таблички по характеру скорее более пиктографический, отражая переходную стадию от протописьменности к частично слоговому клинописному письму. Несколько сот глиняных табличек, обнаруженных в Уруке (большая часть датируется 3200–3100 гг. до н. э.), столь же трудны для прочтения, как и табличка из Киша, но, по мнению Стирнса, представляют собой хозяйственные записи. Первые документы, написанные несомненно на шумерском языке, происходят из Джемдет-Насра (культура раннего бронзового века) и датируются 3200–3100 гг. до н. э. Практически все они, по Стирнсу, представляют собой хозяйственные записи
Сыр өңірі – белгілі бір дәстүрдің ғана жеке дамыған жері емес, тоғыз жолдың торабы, сан түрлі тарихи оқиғалар мен көзқарастар бір мүддеге тоғысқан өлке. Сол себепті өңірде өмір сүрген жырау, жыршы, ақын, күйші, әнші, сал – серілер шығармашылығы әлем әдебиетінде сирек кездесетін құбылыс ретінде өзіндік сипаты басым өнер түрі есебінде айрықша назар аударады. Сыр елінде өмір сүріп, аты үш жүзге мәлім болған ақын – жырауларымыз ұрпақ тәрбиесіне, инабаттылық пен ой – өрісінің дамуына, эстетикалық талғам биігінен көрінуін басты назарда ұстаған.Мысалыға, атақты Ешнияз сал, Жиенбай Дүзбенбетов, Сәрсенбай Бөртебаев, Тұрымбет Салқынбаев, Тасберген Құлманов, Шегебай Бектасұлы, Рүстембек Жиенбаев, Дайырдың Оңғары, Молдахмет Дабылов, Жүсіп, Ібаш, Дүйсен, Мұзарап, Үбісұлтан, Әкімгерей, Көшеней тағы басқа да есімі елге кеңінен танылған жыршы-жыраулардың туған, өмір сүрген жері Сыр бойы, Қасиетті Қармақшы жері.
Табличка из Киша — табличка из песчаника, обнаруженная при раскопках Телль аль-Ухаймира в провинции Бабиль, Ирак, где ранее находился шумерский город Киш. Табличка датируется около 3500 г. до н. э. (средний Урукский период). В настоящее время хранится в коллекции Эшмолеанского музея в Оксфорде.
Надпись на табличке выполнена примитивными клинописными знаками; Питер Стирнс называет её древнейшим письменным документом. Состав знаков данной таблички по характеру скорее более пиктографический, отражая переходную стадию от протописьменности к частично слоговому клинописному письму. Несколько сот глиняных табличек, обнаруженных в Уруке (большая часть датируется 3200–3100 гг. до н. э.), столь же трудны для прочтения, как и табличка из Киша, но, по мнению Стирнса, представляют собой хозяйственные записи. Первые документы, написанные несомненно на шумерском языке, происходят из Джемдет-Насра (культура раннего бронзового века) и датируются 3200–3100 гг. до н. э. Практически все они, по Стирнсу, представляют собой хозяйственные записи