Еуропалық нәсіл , еуразиялық нәсіл — жер бетінде кеңінен тараған көне нәсілдердің бірі. Еуропаға, Солтүстік Африкаға, Алдыңғы Азияға, Солтүстік Үндістанға, еуропалықтар отарға айналдырған аймақтар — Америка, Австралия, Оңтүстік Африкаға тараған. Олардың ең алғаш шыққан жері — Еуропа, қалыптасқан дәуірі — палеолиттің соңғы кезеңі. Еуропалық нәсілге жататын адамдардың шығу тегі ұқсас, әрі сыртқы түр-тұлғасы, яғни морфологиялық, физиологиялық, биохимиялық, т.б. тұқым қуалаушылық белгілері де бір-біріне жақын үлкен топты құрайды. Еуропалық нәсілдің бойы ұзын, терісі мен шаштары біркелкі, түсі ақшал-сарғыш, сақал-мұрты қалың, бас сүйегі ұзынша, бет пішіні сопақтау келген, мұрыны қырлы, әрі түзу және танау тесіктері бір-біріне жақын, қатарласа орналасқан енсіздеу, көзінің үстіңгі қабағындағы қатпарлары айқын байқалмайды, жақ сүйектері алға шығыңқы емес, еріндері жұқа, көздерінің түсі көбіне көкшіл келеді. Терісінің ақшыл түсті болуы күннің ультра күлгін сәулелерін терісіне сіңіру арқылы Д витаминінің түзілуіне мүмкіндік жасайды да, мешел ауруына шалдықпауына әсер етеді. Еуропалық нәсілге антропологиялық сипаттама шашының, көзінің, терісінің түс ерекшеліктеріне қарап беріледі. Осыған байланысты оны үш топқа бөледі: 1) оңтүстік тобы — бұған Еуразияның оңтүстік аймақтарында тұратын адамдар жатады. Олардың терісінің түсі қоңырқай, көздері мен шаштарының түсі қарақоңыр болып келеді; 2) Еуразияның солтүстік аймағында тұратындардың терісі мен шашының түстері ақшыл-ашық, көздері көкшіл түсті болады; 3) Еуразияның ортүстік аймағында тұратындары шашы, терісі ақшыл, кейбірінің терісінің, көзінің де түсі көкшіл түсті болады.
Родилась 24 октября 1907 года в Аткарске Саратовской губернии.
В 1934 актриса Саратовского драмтеатра.
В 1944-1945 годах актриса Московского гастрольного театра.
В 1955-1975 актриса Ставропольского театра.
Жила-была девочка Варя. Она очень любила свою маму и всегда хотела быть рядом с ней. Девочка выросла, получила профессию преподавателя английского языка, стала красивой, изысканной женщиной. Ну а ее мать Зинаида Котельникова, необыкновенно женственная, умная, талантливая, всегда казалась человеком загадочным. И в 40, и в 80 лет одна из ведущих актрис Ставропольского драматического театра удивляла зрителей не только обаянием и красотой, но и тем, что называется тайной личности. И мало кто знал, что, королева на сцене, в жизни она перевоплощалась в саму себя – в простого скромного человека, добившегося всего самостоятельно. В Ставрополе она появилась после 20 лет успешной работы в театрах Саратова, Смоленска, Сухуми. На нашу сцену Зинаиду Котельникову привез заслуженный артист РСФСР Борис Дымченко, безоглядно влюбившийся в красавицу. Да ведь и сам он был хорош: синие глаза, русые кудри – такие же, как у ее отца… Вторая дочь Зинаиды Викторовны, тоже актриса, работала в знаменитом московском «Современнике». Ни Зины, светлого таланта, ни дочери Наташи, ни ее мужа, известного московского художника Петра Кириллова, ни Бориса Дымченко на свете уже нет. Но сохранилась память о человеке с безупречной репутацией, нашей любимой ставропольской актрисе, которой ныне исполнилось бы 100 лет. И берегла эту память та самая «девочка Варя», которая так не хотела расставаться со своей матерью.
Подробнее на Кино-Театр.РУ https://www.kino-teatr.ru/teatr/acter/w/sov/339843/bio/
Еуропалық нәсіл , еуразиялық нәсіл — жер бетінде кеңінен тараған көне нәсілдердің бірі. Еуропаға, Солтүстік Африкаға, Алдыңғы Азияға, Солтүстік Үндістанға, еуропалықтар отарға айналдырған аймақтар — Америка, Австралия, Оңтүстік Африкаға тараған. Олардың ең алғаш шыққан жері — Еуропа, қалыптасқан дәуірі — палеолиттің соңғы кезеңі. Еуропалық нәсілге жататын адамдардың шығу тегі ұқсас, әрі сыртқы түр-тұлғасы, яғни морфологиялық, физиологиялық, биохимиялық, т.б. тұқым қуалаушылық белгілері де бір-біріне жақын үлкен топты құрайды. Еуропалық нәсілдің бойы ұзын, терісі мен шаштары біркелкі, түсі ақшал-сарғыш, сақал-мұрты қалың, бас сүйегі ұзынша, бет пішіні сопақтау келген, мұрыны қырлы, әрі түзу және танау тесіктері бір-біріне жақын, қатарласа орналасқан енсіздеу, көзінің үстіңгі қабағындағы қатпарлары айқын байқалмайды, жақ сүйектері алға шығыңқы емес, еріндері жұқа, көздерінің түсі көбіне көкшіл келеді. Терісінің ақшыл түсті болуы күннің ультра күлгін сәулелерін терісіне сіңіру арқылы Д витаминінің түзілуіне мүмкіндік жасайды да, мешел ауруына шалдықпауына әсер етеді. Еуропалық нәсілге антропологиялық сипаттама шашының, көзінің, терісінің түс ерекшеліктеріне қарап беріледі. Осыған байланысты оны үш топқа бөледі: 1) оңтүстік тобы — бұған Еуразияның оңтүстік аймақтарында тұратын адамдар жатады. Олардың терісінің түсі қоңырқай, көздері мен шаштарының түсі қарақоңыр болып келеді; 2) Еуразияның солтүстік аймағында тұратындардың терісі мен шашының түстері ақшыл-ашық, көздері көкшіл түсті болады; 3) Еуразияның ортүстік аймағында тұратындары шашы, терісі ақшыл, кейбірінің терісінің, көзінің де түсі көкшіл түсті болады.
Объяснение:
КОТЕЛЬНИКОВА ЗИНАИДА ВИКТОРОВНА
Родилась 24 октября 1907 года в Аткарске Саратовской губернии.
В 1934 актриса Саратовского драмтеатра.
В 1944-1945 годах актриса Московского гастрольного театра.
В 1955-1975 актриса Ставропольского театра.
Жила-была девочка Варя. Она очень любила свою маму и всегда хотела быть рядом с ней. Девочка выросла, получила профессию преподавателя английского языка, стала красивой, изысканной женщиной. Ну а ее мать Зинаида Котельникова, необыкновенно женственная, умная, талантливая, всегда казалась человеком загадочным. И в 40, и в 80 лет одна из ведущих актрис Ставропольского драматического театра удивляла зрителей не только обаянием и красотой, но и тем, что называется тайной личности. И мало кто знал, что, королева на сцене, в жизни она перевоплощалась в саму себя – в простого скромного человека, добившегося всего самостоятельно. В Ставрополе она появилась после 20 лет успешной работы в театрах Саратова, Смоленска, Сухуми. На нашу сцену Зинаиду Котельникову привез заслуженный артист РСФСР Борис Дымченко, безоглядно влюбившийся в красавицу. Да ведь и сам он был хорош: синие глаза, русые кудри – такие же, как у ее отца… Вторая дочь Зинаиды Викторовны, тоже актриса, работала в знаменитом московском «Современнике». Ни Зины, светлого таланта, ни дочери Наташи, ни ее мужа, известного московского художника Петра Кириллова, ни Бориса Дымченко на свете уже нет. Но сохранилась память о человеке с безупречной репутацией, нашей любимой ставропольской актрисе, которой ныне исполнилось бы 100 лет. И берегла эту память та самая «девочка Варя», которая так не хотела расставаться со своей матерью.
Подробнее на Кино-Театр.РУ https://www.kino-teatr.ru/teatr/acter/w/sov/339843/bio/
Объяснение: