В поэме Янки Купалы «Могила льва» рассказывается трагическая история жизни богатыря Машеки. Он был очень сильным и молодым, много работал. Машека влюбляется в Натальку, девушку из своей деревни, и чтобы заработать денег на свадьбу, он уезжает на заработки. Наталька предает его и, вернувшись, Машека от горя дичает, уходит в лес и начинает убивать людей.
Автор показывает нам, насколько личная обида одного человека может быть сильной и превратить в кошмар жизнь остальных. Вместо того, чтобы работать на благо своих земляков, Машека становится чудовищем, которого все боятся. В конце справедливость восторжествует и Машека будет убит рукой своей же возлюбленной. Наталька придет к нему и отомстит за все покалеченные Машекой жизни. Тем не менее, эта трагедия навсегда останется в памяти народа и превратится в легенду.
Эта поэма написана Янкой Купалой на основании фольклорного предания. Могилой льва назвали люди могилу убитого Машеки. Сейчас на этом месте в Беларуси стоит город Могилёв. Необычность поэмы состоит в том, что обычно в народном творчестве богатыри играют роль положительных героев. Здесь же, наоборот, богатырь Машека воплотил в себе устрашающий, ужасный образ. У меня осталось сильное впечатление от произведения, оно очень эмоциональное и философское.
Түріктердің наным-сенімдері және діні — жалпы алғанда, отырықшы және көшпелі халықтың діни нанымдарында алдындағы дәуірлерден алынғаны көп. Адамдардың құдайлық күштермен «қарым-қатынасындағы» аралық міндеттер қоғамдағы ерекше топтың — ша- мандардың қолында болды, ал шамандар ертедегі түрік мәтіндерінде қам деп аталған. Шамандар, сәуегейлер, емшілер, «құдайдың қалауын» жариялаушылар болған. Ертедегі түріктер дінінің негізі Көкке (Тәңір) және Жер-Суға (Йер- Суб) сиыну болды". Құдірет деп есептелген бұл қос күштің негізгісі Көк болды. Қағандар нақ осы Көктің еркімен билік құрып, олар «Көк тектестер және Көкте туғандар» деп аталды. «Кек өз биігінен (көк жүзінен) менің әкем Илтериш-қағанға және менің анам Илбілге-қатынға жөн сілтей отырып, оларды (халықтан) жоғары қойды, менің өзімді түрік халқының аты мен даңқы жойылып кетпеу үшін қаған етіп отырғызған (қағандарға) мемлекетті сыйлаушы Кек деп ойлау керек». Көктің еркімен «түріктер жеңіске жетіп немесе жеңіліске ұшырап отырды». Жұт жайлаған жылдары түрік халқын Көк пен Жер-Су сақтап қалған. Түрік хандары өздерінің жазбаларында Көкті өздерін әрқашанда желеп-жебеуге шақырады.
В поэме Янки Купалы «Могила льва» рассказывается трагическая история жизни богатыря Машеки. Он был очень сильным и молодым, много работал. Машека влюбляется в Натальку, девушку из своей деревни, и чтобы заработать денег на свадьбу, он уезжает на заработки. Наталька предает его и, вернувшись, Машека от горя дичает, уходит в лес и начинает убивать людей.
Автор показывает нам, насколько личная обида одного человека может быть сильной и превратить в кошмар жизнь остальных. Вместо того, чтобы работать на благо своих земляков, Машека становится чудовищем, которого все боятся. В конце справедливость восторжествует и Машека будет убит рукой своей же возлюбленной. Наталька придет к нему и отомстит за все покалеченные Машекой жизни. Тем не менее, эта трагедия навсегда останется в памяти народа и превратится в легенду.
Эта поэма написана Янкой Купалой на основании фольклорного предания. Могилой льва назвали люди могилу убитого Машеки. Сейчас на этом месте в Беларуси стоит город Могилёв. Необычность поэмы состоит в том, что обычно в народном творчестве богатыри играют роль положительных героев. Здесь же, наоборот, богатырь Машека воплотил в себе устрашающий, ужасный образ. У меня осталось сильное впечатление от произведения, оно очень эмоциональное и философское.
извини что так много
Түріктердің наным-сенімдері және діні — жалпы алғанда, отырықшы және көшпелі халықтың діни нанымдарында алдындағы дәуірлерден алынғаны көп. Адамдардың құдайлық күштермен «қарым-қатынасындағы» аралық міндеттер қоғамдағы ерекше топтың — ша- мандардың қолында болды, ал шамандар ертедегі түрік мәтіндерінде қам деп аталған. Шамандар, сәуегейлер, емшілер, «құдайдың қалауын» жариялаушылар болған. Ертедегі түріктер дінінің негізі Көкке (Тәңір) және Жер-Суға (Йер- Суб) сиыну болды". Құдірет деп есептелген бұл қос күштің негізгісі Көк болды. Қағандар нақ осы Көктің еркімен билік құрып, олар «Көк тектестер және Көкте туғандар» деп аталды. «Кек өз биігінен (көк жүзінен) менің әкем Илтериш-қағанға және менің анам Илбілге-қатынға жөн сілтей отырып, оларды (халықтан) жоғары қойды, менің өзімді түрік халқының аты мен даңқы жойылып кетпеу үшін қаған етіп отырғызған (қағандарға) мемлекетті сыйлаушы Кек деп ойлау керек». Көктің еркімен «түріктер жеңіске жетіп немесе жеңіліске ұшырап отырды». Жұт жайлаған жылдары түрік халқын Көк пен Жер-Су сақтап қалған. Түрік хандары өздерінің жазбаларында Көкті өздерін әрқашанда желеп-жебеуге шақырады.