Северо-Западная Русь, Русь Северо-Западная[1] — у некоторых в исторической литературе название Новгородской и Псковской земель Руси, между XII и XVI веками.
Древнерусское государство в первые века своей истории, ознаменовалось своим дроблением на уделы (части, края, страны), и начало данного периода принято относить к XI веку, к разделам Руси по смерти Святого Владимира (1015 год) и особенно Ярослава (1054 год). Некоторыми исследователи стали рассматривать Русскую землю по частям света: Север, Восток (Северо-Восточная Русь), Юг и Запад (Юго-Западная Русь).
Наряду с Поднепровьем является древнейшим очагом русской государственности. Хотя население Северо-Западной Руси стало составной частью великороссов, оно долгое время сохраняло региональные языковые особенности и особенности в обычаях. Характерной чертой было также вечевое политическое устройство. Особую роль сыграло отсутствие на Северо-Западной Руси татаро-монгольских разрушений и власти Золотой Орды, а также участие в торговле и контакты с Западной Европой. На Северо-Западной Руси сформировались северные великороссы — одна из трёх крупных этнографических групп русского народа.[2].
К Северо-Западной Руси в некоторых источниках относили и Литву[1] (Литовскую Русь).
Сақ мәдениеті — ерте темір дәуірінде Қазақстан мен оған жапсарлас өлкелерді мекендеген тайпалар қалдырған археологиялық ескерткіштер жиынтығы. Бұл тайпалардың тарихы бізге сақ атауы негізінде көне парсы және грек жазба деректерінен жеткен. Археологиялық зерттеулер Қазақстандағы Сақ мәдениеті жөнінде (б.з.б. 7 — 3 ғ-лар) неғұрлым толығырақ деректер береді. 1930 жылдардың соңында басталған зерттеу жұмыстары іс жүзінде 1946 жылдан кейін ғана кеңінен өрістеді. Жетісу, Төменгі Сырдария, Орталық, Солтүстік, Шығыс Қазақстанда Сақ мәдениеті ескерткіштері ашылды, көптеген қорымдар, ғұрыптық орындар, т.б. жәдігерлер қазылып, зерттелді. Жетісудағы Есік (Алтын адам) Бесшатыр обалары мен көптеген көмбелер, Сырдың төменгі ағысындағы Үйғарақ қорымы, Орталық және Солтүстік Қазақстандағы Тасмола мәдениетінің обалары, Шығыс Қазақстандағы Берел, Шілікті қорымдары, т.б. көптеген нысандар көне сақтардың тамаша ескерткіштері ретінде танымал. Кең байтақ аумақтарға тарағандықтан, әр өлкенің мәдениетін зерттеудің өзіндік жүйелері қалыптасқан.
Олардың жерлеу ғұрпы, мүліктік мәдениеттегі жергілікті ерекшеліктері мен өзара жақындығы да анықтала бастады. Беріге дейін сақтар тек қана бақташы, көшпелі тайпалар болған деген ескі көзқарастың әсерімен көп уақыт бойы бұлардың отырықшы орындары, яғни қоныстық мекендері зерттеулер аясынан тыс қалған. Ондаған жылдар бойы зерттелген жерлеу ескерткіштерімен (обалар) қатар, қазір жер-жерлерде сақ дәуірінің көптеген қоныстары да ашылды.
Талғар өңірінде ашылған 50-ге жуық қоныстың деректері мұнда сақ тайпалары егіншілікті де кеңінен өрістеткенін көрсетті. Қарқаралы өңіріндегі Қарақуыс, Едірей тауларымаңынан табылған 20-дан астам сақ қоныстары осы пікірді дәлелдей түседі. Мұндағы беткейлерде тау ықтасындарында орналасқан қоныстар кейінгі қазақ қыстауларына топографиялық тұрғыдан өте жақын орналасқан
Северо-Западная Русь, Русь Северо-Западная[1] — у некоторых в исторической литературе название Новгородской и Псковской земель Руси, между XII и XVI веками.
Древнерусское государство в первые века своей истории, ознаменовалось своим дроблением на уделы (части, края, страны), и начало данного периода принято относить к XI веку, к разделам Руси по смерти Святого Владимира (1015 год) и особенно Ярослава (1054 год). Некоторыми исследователи стали рассматривать Русскую землю по частям света: Север, Восток (Северо-Восточная Русь), Юг и Запад (Юго-Западная Русь).
Наряду с Поднепровьем является древнейшим очагом русской государственности. Хотя население Северо-Западной Руси стало составной частью великороссов, оно долгое время сохраняло региональные языковые особенности и особенности в обычаях. Характерной чертой было также вечевое политическое устройство. Особую роль сыграло отсутствие на Северо-Западной Руси татаро-монгольских разрушений и власти Золотой Орды, а также участие в торговле и контакты с Западной Европой. На Северо-Западной Руси сформировались северные великороссы — одна из трёх крупных этнографических групп русского народа.[2].
К Северо-Западной Руси в некоторых источниках относили и Литву[1] (Литовскую Русь).
Объяснение:
Сақ мәдениеті — ерте темір дәуірінде Қазақстан мен оған жапсарлас өлкелерді мекендеген тайпалар қалдырған археологиялық ескерткіштер жиынтығы. Бұл тайпалардың тарихы бізге сақ атауы негізінде көне парсы және грек жазба деректерінен жеткен. Археологиялық зерттеулер Қазақстандағы Сақ мәдениеті жөнінде (б.з.б. 7 — 3 ғ-лар) неғұрлым толығырақ деректер береді. 1930 жылдардың соңында басталған зерттеу жұмыстары іс жүзінде 1946 жылдан кейін ғана кеңінен өрістеді. Жетісу, Төменгі Сырдария, Орталық, Солтүстік, Шығыс Қазақстанда Сақ мәдениеті ескерткіштері ашылды, көптеген қорымдар, ғұрыптық орындар, т.б. жәдігерлер қазылып, зерттелді. Жетісудағы Есік (Алтын адам) Бесшатыр обалары мен көптеген көмбелер, Сырдың төменгі ағысындағы Үйғарақ қорымы, Орталық және Солтүстік Қазақстандағы Тасмола мәдениетінің обалары, Шығыс Қазақстандағы Берел, Шілікті қорымдары, т.б. көптеген нысандар көне сақтардың тамаша ескерткіштері ретінде танымал. Кең байтақ аумақтарға тарағандықтан, әр өлкенің мәдениетін зерттеудің өзіндік жүйелері қалыптасқан.
Олардың жерлеу ғұрпы, мүліктік мәдениеттегі жергілікті ерекшеліктері мен өзара жақындығы да анықтала бастады. Беріге дейін сақтар тек қана бақташы, көшпелі тайпалар болған деген ескі көзқарастың әсерімен көп уақыт бойы бұлардың отырықшы орындары, яғни қоныстық мекендері зерттеулер аясынан тыс қалған. Ондаған жылдар бойы зерттелген жерлеу ескерткіштерімен (обалар) қатар, қазір жер-жерлерде сақ дәуірінің көптеген қоныстары да ашылды.
Талғар өңірінде ашылған 50-ге жуық қоныстың деректері мұнда сақ тайпалары егіншілікті де кеңінен өрістеткенін көрсетті. Қарқаралы өңіріндегі Қарақуыс, Едірей тауларымаңынан табылған 20-дан астам сақ қоныстары осы пікірді дәлелдей түседі. Мұндағы беткейлерде тау ықтасындарында орналасқан қоныстар кейінгі қазақ қыстауларына топографиялық тұрғыдан өте жақын орналасқан