После войны европейские товары стали постепенно возвращаться на рынки Азии. Мало того, в ряде европейских стран после окончания военных действий была проведена коренная техническая реконструкция производства, что обеспечивало большее промышленное превосходство Европы над Японией. Ясно, что конкурировать в таких условиях японские товары не могли.
Но это произошло не сразу: лишь в 1920 г. Япония почувствовала на себе последствия конкуренции — ее экспорт упал на 20%. В отдельных отраслях спад был особенно большим: машиностроение сократилось на 60%, горнодобывающая промышленность — на 50, а судостроение — даже на 90%.
За годы войны резко подскочила инфляция. Возросшие цены на рис вызвали прокатившиеся в 1918 г. по всей Японии «рисовые бунты». В 1919 г. начался самовольный захват земель крестьянами. В городах проводились забастовки, в целом, они были успешными: в 1919 г. трудящимся удалось добиться 8-часового рабочего дня, улучшения условий труда, повышения заработной платы; рабочие получили право на создание профсоюзов.
Еще одна причина трудностей состояла в том, что Китай стал предъявлять на дипломатической арене требования освободить оккупированный Японией Шаньдун. После событий 4 мая 1919 г. в Китае развернулся массовый бойкот японских товаров в знак протеста против навязанного стране «21 требования». Это нанесло ощутимый удар по японскому экспорту.
На международной конференции в Вашингтоне (1921 — 1922) Япония оказалась в дипломатической изоляции, ее не поддержала даже старая союзница — Англия. В результате Япония вынуждена была освободить Шаньдун и отказаться официально от приоритета своих интересов в Китае.
Все вместе взятое (вытеснение японских товаров с внешних рынков, дипломатическая изоляция, вынужденный уход из Китая) вело к развитию у населения Японии чувства ксенофобии. Складывалось впечатление (и оно усиленно подогревалось правительственной пропагандой), что японцев сознательно вытесняют, что Запад их попросту «не любит», а потому и «притесняет».
На начало 1920-х гг. приходится время оживления левых: возникает множество различных групп и организаций. В июле 1922 г. они объединяются в Коммунистическую партию Японии, во главе с известным социалистом С. Катаямой.
1 сентября 1923 г. Японию поразило исключительное по масштабам стихийное бедствие — катастрофическое землетрясение в столице. Город Токио был практически полностью уничтожен — только погибших было 150 тыс. человек, 4 млн. человек лишились жилья. В стране было введено чрезвычайное положение, деятельность всех политических сил приостановлена.
Адамның қалаған нәрсеге қол жеткізе алмауының себебі көбінесе жағдайлар емес, сонымен қатар мүмкіндіктерімізден толықтай пайда көруге кедергі жасайтын ішкі сеніміміз.Адамның мүмкіндіктері іс жүзінде шектеусіз.Ия,сіз өзіңіз қалаған нәрсеге ие бола аласыз:денсаулық, бақыт,мансап және т.б
Біздің қабілеттеріміз қайда жасырулы? Әрқайсымыздың ішімізде деп ойлаймын.Бұл - біздің миымыз. Ғалымдар дәлелдегендей,тіпті ең танымал ойшылдар оны 25% ғана пайдаланады екен.Қалған 75% қолданылмайды.Миымыздың көп қорын қолдану мүмкіндігі бізге не береді? Сіз таңқаларсыз, бірақ бұл адамды құдіретті етеді.
Миымыз біздің ойлау процестерімізді басқарғандықтан,мұнда әртүрлі деструктивті ойлар мен теріс көзқарастар болады.Және бұл дегеніміз,біз ішінен өзіміз қалаған нәрсеге жету мүмкіндігінен айырылып, өзіміз қалаған адам болуға кедергі жасаймыз.Біздің миымызда: "Мен ешқашан істей алмаймын ...","мен жеткілікті түрде жақсы емеспін...» және тағы басқалар сияқты ойлар бар. Бірақ тәжірибе көрсеткендей адам осындай күмәндардан айрылса,өзіның биікке қалай көтерілгенін де байқамай қалады.Бұған мысал ретінде, Гиннестің рекордтар кітабындағы көптеген атақты адамдардың іс-әрекеті.Өткен ғасырда өмір кешкен Трояны ашқан ғалым Шлиман 22 тілді білген екен. Моцарт 5 жасында симфония жазса,тас керең Бетховен өлмес классикалық музыкалық шығармалар қалдырды.Олардың құпиясы қарапайым:олар өздерінің қабілеттеріне күмәнданбаған.
Және бұл адамның физикалық қабілеттеріне де қатысты.Көпшілігіміз ауыр машина көтеру үшін жеткілікті физикалық күш сезінбейміз.Бірақ дөңгелектің астына түсіп қалған балаларды құтқаруға тырысатын аналар ауыр автомобильдерді өз күштерімен көтерген жағдайлар бар.Олар күнделікті өмірде бұны ешқашан істей алмаған еді,бірақ стресстік жағдайында баламды құтқарам деген оймен олардың барлық шектеулі көзқарастары жойылып кеткен.Осындай мысалдар өмірде өте көп.
Қорытындылай келе,біздің санамыздағы шектеулерді өзге емес,өзіміз орнатамыз.Біз өзімізді жеткіліксіз талантты, табысты,күшті, бақытты деп санамаймыз.Осындай кедергілермен күресуге,оларды керісінше ауыстыруға және осылайша қажетсіз кедергілерді жоюға болады. Біз өзімізді өзіміз ғана жаратамыз және біздің болашағымыз тек өзімізге байланысты.
После войны европейские товары стали постепенно возвращаться на рынки Азии. Мало того, в ряде европейских стран после окончания военных действий была проведена коренная техническая реконструкция производства, что обеспечивало большее промышленное превосходство Европы над Японией. Ясно, что конкурировать в таких условиях японские товары не могли.
Но это произошло не сразу: лишь в 1920 г. Япония почувствовала на себе последствия конкуренции — ее экспорт упал на 20%. В отдельных отраслях спад был особенно большим: машиностроение сократилось на 60%, горнодобывающая промышленность — на 50, а судостроение — даже на 90%.
За годы войны резко подскочила инфляция. Возросшие цены на рис вызвали прокатившиеся в 1918 г. по всей Японии «рисовые бунты». В 1919 г. начался самовольный захват земель крестьянами. В городах проводились забастовки, в целом, они были успешными: в 1919 г. трудящимся удалось добиться 8-часового рабочего дня, улучшения условий труда, повышения заработной платы; рабочие получили право на создание профсоюзов.
Еще одна причина трудностей состояла в том, что Китай стал предъявлять на дипломатической арене требования освободить оккупированный Японией Шаньдун. После событий 4 мая 1919 г. в Китае развернулся массовый бойкот японских товаров в знак протеста против навязанного стране «21 требования». Это нанесло ощутимый удар по японскому экспорту.
На международной конференции в Вашингтоне (1921 — 1922) Япония оказалась в дипломатической изоляции, ее не поддержала даже старая союзница — Англия. В результате Япония вынуждена была освободить Шаньдун и отказаться официально от приоритета своих интересов в Китае.
Все вместе взятое (вытеснение японских товаров с внешних рынков, дипломатическая изоляция, вынужденный уход из Китая) вело к развитию у населения Японии чувства ксенофобии. Складывалось впечатление (и оно усиленно подогревалось правительственной пропагандой), что японцев сознательно вытесняют, что Запад их попросту «не любит», а потому и «притесняет».
На начало 1920-х гг. приходится время оживления левых: возникает множество различных групп и организаций. В июле 1922 г. они объединяются в Коммунистическую партию Японии, во главе с известным социалистом С. Катаямой.
1 сентября 1923 г. Японию поразило исключительное по масштабам стихийное бедствие — катастрофическое землетрясение в столице. Город Токио был практически полностью уничтожен — только погибших было 150 тыс. человек, 4 млн. человек лишились жилья. В стране было введено чрезвычайное положение, деятельность всех политических сил приостановлена.
Адамның немесе сенікі
Адамның қалаған нәрсеге қол жеткізе алмауының себебі көбінесе жағдайлар емес, сонымен қатар мүмкіндіктерімізден толықтай пайда көруге кедергі жасайтын ішкі сеніміміз.Адамның мүмкіндіктері іс жүзінде шектеусіз.Ия,сіз өзіңіз қалаған нәрсеге ие бола аласыз:денсаулық, бақыт,мансап және т.б
Біздің қабілеттеріміз қайда жасырулы? Әрқайсымыздың ішімізде деп ойлаймын.Бұл - біздің миымыз. Ғалымдар дәлелдегендей,тіпті ең танымал ойшылдар оны 25% ғана пайдаланады екен.Қалған 75% қолданылмайды.Миымыздың көп қорын қолдану мүмкіндігі бізге не береді? Сіз таңқаларсыз, бірақ бұл адамды құдіретті етеді.
Миымыз біздің ойлау процестерімізді басқарғандықтан,мұнда әртүрлі деструктивті ойлар мен теріс көзқарастар болады.Және бұл дегеніміз,біз ішінен өзіміз қалаған нәрсеге жету мүмкіндігінен айырылып, өзіміз қалаған адам болуға кедергі жасаймыз.Біздің миымызда: "Мен ешқашан істей алмаймын ...","мен жеткілікті түрде жақсы емеспін...» және тағы басқалар сияқты ойлар бар. Бірақ тәжірибе көрсеткендей адам осындай күмәндардан айрылса,өзіның биікке қалай көтерілгенін де байқамай қалады.Бұған мысал ретінде, Гиннестің рекордтар кітабындағы көптеген атақты адамдардың іс-әрекеті.Өткен ғасырда өмір кешкен Трояны ашқан ғалым Шлиман 22 тілді білген екен. Моцарт 5 жасында симфония жазса,тас керең Бетховен өлмес классикалық музыкалық шығармалар қалдырды.Олардың құпиясы қарапайым:олар өздерінің қабілеттеріне күмәнданбаған.
Және бұл адамның физикалық қабілеттеріне де қатысты.Көпшілігіміз ауыр машина көтеру үшін жеткілікті физикалық күш сезінбейміз.Бірақ дөңгелектің астына түсіп қалған балаларды құтқаруға тырысатын аналар ауыр автомобильдерді өз күштерімен көтерген жағдайлар бар.Олар күнделікті өмірде бұны ешқашан істей алмаған еді,бірақ стресстік жағдайында баламды құтқарам деген оймен олардың барлық шектеулі көзқарастары жойылып кеткен.Осындай мысалдар өмірде өте көп.
Қорытындылай келе,біздің санамыздағы шектеулерді өзге емес,өзіміз орнатамыз.Біз өзімізді жеткіліксіз талантты, табысты,күшті, бақытты деп санамаймыз.Осындай кедергілермен күресуге,оларды керісінше ауыстыруға және осылайша қажетсіз кедергілерді жоюға болады. Біз өзімізді өзіміз ғана жаратамыз және біздің болашағымыз тек өзімізге байланысты.