объяснение: фигаро у нас действует в опере «женитьба фигаро» моцарта. фигаро действует в опере «севильский цирюльник» паизиелло. фигаро действует в опере «севильский цирюльник» россини. и еще в ряде опер. упоминание о фигаро мы видим в американском мультфильме «севильский кролик» (12 место в списке 50 величайших мультфильмов – это американская классификация, конечно). «безумный день, или женитьба фигаро» – это спектакль московского театра сатиры, затем телеспектакль (в роли фигаро – андрей миронов). а недавно еще и мюзикл российско-украинский показали с тем же названием.
еще дальше: крупнейшая французская ежедневная газета называется фигаро (здесь уже ударение на последнем слоге) – le figaro. и названа она в честь того же фигаро, и даже слова-девиз газеты из той же пьесы. да что же это за вездесущий фигаро такой? воистину фигаро здесь, фигаро там! и это я еще не всех фигаро назвала.
великий французский драматург бомарше написал пьесу, которая известна не только сама по себе, не только как название газеты, но еще и по «разным музыкам». главное, что нужно запомнить: есть «женитьба фигаро» моцарта, есть «севильский цирюльник» россини. фигаро там один – из бомарше. известная французская газета – тоже из бомарше.
У апавяданні В. Карамазава «Дзяльба кабанчыка» расказваецца пра звычайны для вясковага жыцця эпізод — дзеці прыехалі ў вёску да маці «на свежыну» . Але пісьменнік звяртае нашу ўвагу на паводзіны дзяцей, іх адносіны да маці.
Маці вырасціла, выпеставала трох дзяцей: Веру, Ніну і Сцяпана. Мы даведаліся, што ўсе яны добра ўладкаваліся, жывуць у горадзе, не адчуваюць сябе беднымі, а дапамагае маці толькі адзін Сцяпан. Вера і Ніна нават не адчуваюць сваёй віны за тое, што даўно не былі на магіле бацькі, забыліся туды дарогу. Не заўважаюць, што іх маці стала зусім старэнькай, а даглядае такую вялікую гаспадарку. I даглядае не для сябе, а для таго, каб дзеці, прыехаўшы, маглі чаго ўзяць. Пісьменнік не апісвае знешнасці сясцёр, а ўсю ўвагу надае адзенню малодшай сястры Ніны — белы плашчык, чырвоны берэцік, лакавыя чаравічкі. Яна прыехала не дамоў, а ў госці. Ці можна ў белым плашчыку і лакавых чаравічках дапамагчы маці па гаспадарцы? Канешне, не. Ды яна і не збіралася дапамагаць. Яе не ўразілі словы маці аб тым, што цяжка стала «цягнуць» гаспадарку — рукі ломіць і не хапае сіл. Але найбольш яскравы эпізод, які характарызуе ўсіх дзяцей — сцэна дзяльбы кабанчыка. «Смешна было глядзець, як маці бярэ з агульнай кучы кавалак, варочае яго з боку на бок, перакладае з рукі ў руку, гадаючы, каму пакласці, а сёстры і Коля ўважліва сочаць за матчынымі рукамі, маўчаць, ані слова — не да размоў...» Сясцёр і зяця турбуе толькі адно, каб толькі іх не абдзялілі. Адзін толькі Сцяпан заўважае, што маці недзе парэзала палец і ён, заматаны ў белую анучку, «падобны на белую каціную лапку» . Аднаму Сцяпану няёмка, што маці ўсё мяса аддае ім, а сабе нічога не пакінула. Менш за ўсё маці думае пра сябе, а дарослыя дзеці нават не заўважаюць гэтага ў прагным жаданні атрымаць найлепшы кавалак.
ответ:
объяснение: фигаро у нас действует в опере «женитьба фигаро» моцарта. фигаро действует в опере «севильский цирюльник» паизиелло. фигаро действует в опере «севильский цирюльник» россини. и еще в ряде опер. упоминание о фигаро мы видим в американском мультфильме «севильский кролик» (12 место в списке 50 величайших мультфильмов – это американская классификация, конечно). «безумный день, или женитьба фигаро» – это спектакль московского театра сатиры, затем телеспектакль (в роли фигаро – андрей миронов). а недавно еще и мюзикл российско-украинский показали с тем же названием.
еще дальше: крупнейшая французская ежедневная газета называется фигаро (здесь уже ударение на последнем слоге) – le figaro. и названа она в честь того же фигаро, и даже слова-девиз газеты из той же пьесы. да что же это за вездесущий фигаро такой? воистину фигаро здесь, фигаро там! и это я еще не всех фигаро назвала.
великий французский драматург бомарше написал пьесу, которая известна не только сама по себе, не только как название газеты, но еще и по «разным музыкам». главное, что нужно запомнить: есть «женитьба фигаро» моцарта, есть «севильский цирюльник» россини. фигаро там один – из бомарше. известная французская газета – тоже из бомарше.
может тебе
У апавяданні В. Карамазава «Дзяльба кабанчыка» расказваецца пра звычайны для вясковага жыцця эпізод — дзеці прыехалі ў вёску да маці «на свежыну» . Але пісьменнік звяртае нашу ўвагу на паводзіны дзяцей, іх адносіны да маці.
Маці вырасціла, выпеставала трох дзяцей: Веру, Ніну і Сцяпана. Мы даведаліся, што ўсе яны добра ўладкаваліся, жывуць у горадзе, не адчуваюць сябе беднымі, а дапамагае маці толькі адзін Сцяпан. Вера і Ніна нават не адчуваюць сваёй віны за тое, што даўно не былі на магіле бацькі, забыліся туды дарогу. Не заўважаюць, што іх маці стала зусім старэнькай, а даглядае такую вялікую гаспадарку. I даглядае не для сябе, а для таго, каб дзеці, прыехаўшы, маглі чаго ўзяць. Пісьменнік не апісвае знешнасці сясцёр, а ўсю ўвагу надае адзенню малодшай сястры Ніны — белы плашчык, чырвоны берэцік, лакавыя чаравічкі. Яна прыехала не дамоў, а ў госці. Ці можна ў белым плашчыку і лакавых чаравічках дапамагчы маці па гаспадарцы? Канешне, не. Ды яна і не збіралася дапамагаць. Яе не ўразілі словы маці аб тым, што цяжка стала «цягнуць» гаспадарку — рукі ломіць і не хапае сіл. Але найбольш яскравы эпізод, які характарызуе ўсіх дзяцей — сцэна дзяльбы кабанчыка. «Смешна было глядзець, як маці бярэ з агульнай кучы кавалак, варочае яго з боку на бок, перакладае з рукі ў руку, гадаючы, каму пакласці, а сёстры і Коля ўважліва сочаць за матчынымі рукамі, маўчаць, ані слова — не да размоў...» Сясцёр і зяця турбуе толькі адно, каб толькі іх не абдзялілі. Адзін толькі Сцяпан заўважае, што маці недзе парэзала палец і ён, заматаны ў белую анучку, «падобны на белую каціную лапку» . Аднаму Сцяпану няёмка, што маці ўсё мяса аддае ім, а сабе нічога не пакінула. Менш за ўсё маці думае пра сябе, а дарослыя дзеці нават не заўважаюць гэтага ў прагным жаданні атрымаць найлепшы кавалак.