дзе мой край? там, дзе вечную песню пяе белавежа, там, дзе нёман на захадзе помніць варожую кроў, дзе на ўзвышшах наваградскіх дрэмлюць суровыя вежы і вішнёвыя хаты глядзяцца ў шырокі дняпро.
ты ляжыш там, дзе сіняя прыпяць ласкава віецца, дзе сафія плыве над дзвіною, нібы там, дзе сэрца маё з першым крокам, як молат, заб'ецца, калі б нават сляпым і глухім я прыйшоў да цябе.
што сляпым? нават мёртвым успомню высокія зоры, над ракою чырвонай і цмянай палёт кажаноў, белы ветразь на сініх, на гордых, як мора, азёрах, і бары-акіяны, і неба – разьлівы ільноў.
дзе мой край? там, дзе людзі ніколі не будуць рабамі, што за поліўку носяць ярмо ў безнадзейнай турме, дзе асілкі-хлапцы маладымі ўзрастаюць дубамі, а мужчыны, як скалы, – ударыш, і зломіцца меч.
дзе мой край? там, дзе мудрыя продкі у хвоях паснулі, дзе жанчыны, як радасны сон у стагах на зары, а дзяўчаты, як дождж залаты. а сівыя матулі, як жніўё з павуціннем і добрае сонца ўгары.
там звіняць неўміручыя песні на поўныя грудзі, там спрадвеку гучыць мая мова, булатны клінок. тая гордая мова, якую й тады не забудзем, калі сонца з зямлёю ў апошні заглыбяцца змрок.
ты – наш край. ты – чырвоная груша над дзедаўскім домам, лістападаўскіх знічак густых фасфарычная раць, ты – наш сцяг, што нікому, нікому на свеце, нікому не абсмяяць, апаганіць, забыць ці мячом зваяваць.
мы клянёмся табе баразной сваёй першай на полі і апошняй раллёй, на якую ўпадзём у журбе. мы клянёмся табе, што ніколі, ніколі, ніколі, так, ніколі не кінем, не кінем, не кінем цябе.
я решила подсчитать массу хрустальных туфелек. определила объём туфельки использую сосуд с водой и мензурку.
дано: решение:
v=300см3 m=ρ×v m=2,7×300=810г
ρ=2,7г/см3 мы получили массу одной туфельки. бедная золушка.
m-? первая
народная сказка корочка ряба
какую массу имело бы обыкновенное куриное яйцо, будь оно полностью золотым? объем яйца определил экспериментально.
дано: решение:
v1=300см3 v=v2-v1
v2=350см3 m= ρ×v m=19,3×(350-300)=965 г.
ρ= 19,3г/см3 m= ρ×( v2-v1)
m-? ответ: m=965г. вторая
читая сказку о царе салтане а.с. пушкина мне было интересно как царица с ребёнком не утонули в бочке. при каком минимальном объёме зайцы могли бы на нём плыть
дано:
решение:
v=300л=0,3м3 будем считать, что бочка полностью погружена в воду.
ρ =1030кг/м3 тогда p=fa= ρvg
p-? p=1030 ×0,3×9,8 ≈ 3028,2 н
масса царицы и сына вместе с бочкой, даже если бочка дубовая, не больше 200 кг, а значит, их вес около 2000 н, то есть, бочка будет на 2/3 объема в воде. так что пушкин не ошибся, вполне они могли благополучно добраться до берега.
дзе мой край? там, дзе вечную песню пяе белавежа,
там, дзе нёман на захадзе помніць варожую кроў,
дзе на ўзвышшах наваградскіх дрэмлюць суровыя вежы
і вішнёвыя хаты глядзяцца ў шырокі дняпро.
ты ляжыш там, дзе сіняя прыпяць ласкава віецца,
дзе сафія плыве над дзвіною, нібы
там, дзе сэрца маё з першым крокам, як молат, заб'ецца,
калі б нават сляпым і глухім я прыйшоў да цябе.
што сляпым? нават мёртвым успомню высокія зоры,
над ракою чырвонай і цмянай палёт кажаноў,
белы ветразь на сініх, на гордых, як мора, азёрах,
і бары-акіяны, і неба – разьлівы ільноў.
дзе мой край? там, дзе людзі ніколі не будуць рабамі,
што за поліўку носяць ярмо ў безнадзейнай турме,
дзе асілкі-хлапцы маладымі ўзрастаюць дубамі,
а мужчыны, як скалы, – ударыш, і зломіцца меч.
дзе мой край? там, дзе мудрыя продкі у хвоях паснулі,
дзе жанчыны, як радасны сон у стагах на зары,
а дзяўчаты, як дождж залаты. а сівыя матулі,
як жніўё з павуціннем і добрае сонца ўгары.
там звіняць неўміручыя песні на поўныя грудзі,
там спрадвеку гучыць мая мова, булатны клінок.
тая гордая мова, якую й тады не забудзем,
калі сонца з зямлёю ў апошні заглыбяцца змрок.
ты – наш край. ты – чырвоная груша над дзедаўскім домам,
лістападаўскіх знічак густых фасфарычная раць,
ты – наш сцяг, што нікому, нікому на свеце, нікому
не абсмяяць, апаганіць, забыць ці мячом зваяваць.
мы клянёмся табе баразной сваёй першай на полі
і апошняй раллёй, на якую ўпадзём у журбе.
мы клянёмся табе, што ніколі,
ніколі,
ніколі,
так,
ніколі не кінем,
не кінем,
не кінем цябе.
сказка шарля перо золушка
я решила подсчитать массу хрустальных туфелек. определила объём туфельки использую сосуд с водой и мензурку.
дано: решение:
v=300см3 m=ρ×v m=2,7×300=810г
ρ=2,7г/см3 мы получили массу одной туфельки. бедная золушка.
m-? первая
народная сказка корочка ряба
какую массу имело бы обыкновенное куриное яйцо, будь оно полностью золотым? объем яйца определил экспериментально.
дано: решение:
v1=300см3 v=v2-v1
v2=350см3 m= ρ×v m=19,3×(350-300)=965 г.
ρ= 19,3г/см3 m= ρ×( v2-v1)
m-? ответ: m=965г. вторая
читая сказку о царе салтане а.с. пушкина мне было интересно как царица с ребёнком не утонули в бочке. при каком минимальном объёме зайцы могли бы на нём плыть
дано:
решение:
v=300л=0,3м3 будем считать, что бочка полностью погружена в воду.
ρ =1030кг/м3 тогда p=fa= ρvg
p-? p=1030 ×0,3×9,8 ≈ 3028,2 н
масса царицы и сына вместе с бочкой, даже если бочка дубовая, не больше 200 кг, а значит, их вес около 2000 н, то есть, бочка будет на 2/3 объема в воде. так что пушкин не ошибся, вполне они могли благополучно добраться до берега.