Порядок работы. 1. Измерить размеры тела, длину нити линейкой (длина нити указана), вычислить
длину маятника по формуле L=Lн+d/2/( Lн - длина нити,d – диаметр).
2. Отклонить тело на небольшой угол и отпустить. По секундомеру определить время
t, за которое маятник совершит n полных колебаний.
3. С секундомера определить время t, за которое маятник совершит n
полных колебаний (не менее 30 колебаний)
4. Вычислить период полного колебания маятника: Т=
.
5. Используя формулу периода колебаний математического маятника, вычислить
ускорение свободного падения.
6. Опыт повторить 2-3 раза, меняя длину маятника, и число полных колебаний.
7. Определить среднее значение gср. и найти относительную погрешность.
8. Результат измерений и вычислений записать в таблицу.
9. Сравнить результат опыта с табличным значением ускорения свободного падения. Номер опыта Длина
нити
Lн,м.
Длина
шарика
d,м.
Длина
маятника
L,м.
Число полных
колебаний
n
Время полных колебаний
t,с.
Период полных
колебаний Т,с.
Ускорение свободного
падения
g,м/с
2
.
Среднее значение
ускорения свободного
падения
gср.,м/
c
2
.
Относительная
погрешность
100%
1. В работе можно использовать свинцовый или стальной шарик диаметром 1-4,5 см.
Преимущества:
Спутник постоянно находится в одной точке относительно Земли – соответственно, не требуется перенаправление антенн
Недостатки:
Сигнал проделывает большее расстояние, а стало быть, наблюдаются большие, в сравнении с LEO или MEO, потери.
Стоимость доставки и размещения спутника на GEO-орбиту выше – в силу большей высоты над Землёй.
Длинное расстояние от Земли до спутника приводит к задержкам сигнала.
Геостационарная спутниковая орбита может пролегать исключительно над экватором, в связи с чем отсутствует покрытие полярных широт.
Объяснение:
да.
Үшінші және төртінші ғарыштық жылдамдықтары өте сирек пайдаланылады. Екінші ғарыштық жылдамдық, әдетте, қандай да бір болмасын басқа аспан денелерінің жоқ болу шарттарында пайымдалады (мысалы, Айдың "жүгіру" жылдамдығы 2,4 км/с тең,оған қарамастан, дененің Айдың бетінен шексіздікке алыстауына алғашында Жер, Күн мен Құс Жолы галактикасының тартылыс күшін жеңуі қажет). Кейбір ақпарат көздерінде "бесінші ғарыштық жылдамдық" деген ұғым кездеседі. Бұл - жұлдыздар жүйесіндегі эклиптика жазықтықтарының әртүрлілігіне тәуелсіз басқа планетаға планеталардың жетуге мүмкіндік беретін жылдамдық. Мысалы, Күн жүйесі, нақтырақ айтсақ, Жер үшін,планетааралық ұшу орбитасы Жер орбитасына перпендикуляр болуы үшін секундына 43,6 километр ұшыру жылдамдығы қажет.
Бірінші және екінші ғарыштық жылдамдықтар арасында қарапайым қатынас сақталады:
Айналма жылдамдығының квадраты (алғашқы ғарыштық жылдамдықтың) аспан денесінің бетінде жоғары дәлдікпен Φ- Ньютон потенциалына тең (шексіздікте нөлдік потенциалды таңдау кезінде):
мұндағы MM — ғаламшардың массасы, RR — аспан денесінің радиусы, GG — гравитациялық тұрақты.
"Жүгірме" жылдамдық квадраты (екінші ғарыштық жылдамдықтың) кері таңбасымен алынған Ньютон потенциалының екіге көбейтіндісіне тең:
Бірінші және екінші ғарыштық жылдамдық әртүрлі объектілер үшін
Аспан денесі Салмағы (Жер салмағына қатынасы бойынша) v1, км/с v2, км/с
Ай 0,0123 1,680 2,375
Меркурий 0,055 3,05 4,3
Марс 0,108 3,546 5,0
Венера 0,82 7,356 10,22
Жер 1 7,91 11,2
Уран 14,5 15,6 22,0
Нептун 17,5 16,7 24,0
Сатурн 95,3 25 36,0
Юпитер 318,3 43 61,0
Күн 333 000 436,7 617,7
Сүмбіле 325 675 4 711,8 6 663,5
Нейтрондық жұлдыз 666 000 200 000
Қара тесік 832 500 — 5,6×1015 > 299 792