Экологический след (англ. ecological footprint) — мера воздействия человека на среду обитания, которая позволяет рассчитать размеры прилегающей территории, необходимой для производства потребляемых нами экологических ресурсов и поглощения отходов.
В глобальном масштабе экологический след указывает на то, насколько быстро человечество потребляет природный (естественный) капитал. По данным доклада некоммерческой организации Global Footprint Network и WWF за 2014 год[1][2][3], на протяжении более чем 40 лет потребление человечеством природных ресурсов превосходило Земли к воспроизводству, что привело к дефициту биоёмкости. По оценкам экологов, для воспроизводства всех ресурсов, которые потребляет человечество ежегодно, нужно примерно полторы планеты Земля[4].
1. Бүгінгі таңда 4 мыңнан астам бағалы тастың түрі белгілі.
2. Бағалы тастардың барлығы қолмен табылады.
3. Алмаз – бір ғана химиялық элементтен (көміртек) тұратын әлемдегі ең бағала тас
Объяснение:
4. Адамдардың басым көпшілігі алмазды түссіз болады деп қате пікір айтады.
5. Минералдардың саны азайып бара жатқандықтан, олардың бағасы да қымбаттай түседі.
6. Минералдардың қаттылық дәрежесін анықтайтын Моос межелігі пайда болмай тұрғанда оларды түстеріне қарап таныған.
7. Нағыз зүбаржат (көк-жасыл түсті асыл зат) гауһар тастардан да қымбат.
8. Лағыл (рубин) мен жақұттың (сапфир) айырмашылығы жоқ. Тек түстерінде аздап өзгеріс көрінеді.
9. Александрит (жарық түсуіне қарай әртүрлі түспен құлпырып тұратын асыл тас) Александр ханзаданың құрметіне қойылған.
10. Әлемде қызыл зүбаржат (изумруд) өте сирек кездеседі. Оны тек Американың Юта штатынан табуға болады.
Міне ұнады деп ойлаймын ұзақ жаздым өтінем менің жалғастырды бағалашы
Экологический след (англ. ecological footprint) — мера воздействия человека на среду обитания, которая позволяет рассчитать размеры прилегающей территории, необходимой для производства потребляемых нами экологических ресурсов и поглощения отходов.
В глобальном масштабе экологический след указывает на то, насколько быстро человечество потребляет природный (естественный) капитал. По данным доклада некоммерческой организации Global Footprint Network и WWF за 2014 год[1][2][3], на протяжении более чем 40 лет потребление человечеством природных ресурсов превосходило Земли к воспроизводству, что привело к дефициту биоёмкости. По оценкам экологов, для воспроизводства всех ресурсов, которые потребляет человечество ежегодно, нужно примерно полторы планеты Земля[4].