Джеймс Кук (ағылш. Жамес Цоок, 7 қараша 1728 ж., Мартон, Йоркшир — 14 ақпан 1779 ж., Гавайи аралы) — ХВЫЫЫ ғасырдағы атақты ағылшын әскери теңізшісі, зерттеуші, картограф. Әлемдік мұхитты зерттеу бойынша үш экспедиция басқарған. Ол оңтүстік материк (Австралия) жағалауын, Үнді мұхитын зерттеп, көптеген аралдарДЫ ашты.

Кук, Джеймс
Өмір баяны
Джеймс Кук 1728 жылы Йоркшир ауданында туған. 17 жасында Кук балық аулайтын кемеде шәкірт болып қызмет істейді, онда қожайынымен келісе алмай, тас көмір таситын ағылшындардың кемесіне қызметке орналасады. Екі жылда ол белгілі көмірші болды. Кукке Голландиядан, Норвегиядан шәкірттер келіп, одан білім алатын болған. Бұдан кейін Кук Балтық теңізіне жүзіп, Санкт-Петербургке барады. Оны бұрынғы кеме иесі шақырып алып, кеме командирінің орынбасары етіп тағайындайды.
Жеті жылға созылған ағылшын - француз соғысы кезінде Кук өзі сұранып, бір әскери кемеге матрос болып орналасады, бұл кеме командирі Хью Паллиесер еді. Ол білгір матросқа назар аударып, кейіннен оған офицер шенін береді де, Канаданың Лаврентий өзені бойында француздарға қарсы жүріп жатқан соғыстарға жібереді. Ол өзеннің тереңдігін өлшеп, кеме жүзуге болатындығын дәлелдейді. Бұл соғыста ағылшындар жеңіп шығады да, Кук кемесі 1759-1760 жылдары жағада тұрады.
Донецк — один из самых впечатляющих городов. В нем я родилась, росла, ходила в одну из школ, переживала ежедневно тысячи разных эмоций: от радости нового рассвета до небольшой грусти от очередного заката. Стоит ли говорить, что я люблю свой город?! Здесь живет моя мама, бабушка и самые близкие друзья – все любящие сердца. Известно, что наш дом – это место, где всегда ждут, помнят и верят в нас. Донецк – это мой фундамент, опора, стержень и корень.
Донецк — промышленный центр, шумный и суетливый, в нем много заводов, фабрик и шахт, в которых добывается каменный уголь. А вырос он из маленького заводского поселка Юзовка, основанного еще в 1869 году. Свое название он получил от красивой, широкой и величественной реки Северный Донец, на берегах которой раскинулся национальный природный парк «Святые Горы».
Как же хорош наш город весной! Нежная зелень листьев, мягкая молодая трава на газонах делают его молодым, ярким и каким-то блестящим. Солнце заливает чистые широкие улицы, отражается в разноцветных витринах, сверкает в окнах стройных многоэтажек и фонтанах. Особенно красив и наряден он в преддверии праздников, когда дома и улицы украшаются фонариками, флагами и вывесками, а на главной площади проводятся концерты. Скорее всего, кто-то скажет: «Обычный город, каких много». А я отвечу: «Нет, он самый лучший, мой родной город».
Джеймс Кук (ағылш. Жамес Цоок, 7 қараша 1728 ж., Мартон, Йоркшир — 14 ақпан 1779 ж., Гавайи аралы) — ХВЫЫЫ ғасырдағы атақты ағылшын әскери теңізшісі, зерттеуші, картограф. Әлемдік мұхитты зерттеу бойынша үш экспедиция басқарған. Ол оңтүстік материк (Австралия) жағалауын, Үнді мұхитын зерттеп, көптеген аралдарДЫ ашты.

Кук, Джеймс
Өмір баяны
Джеймс Кук 1728 жылы Йоркшир ауданында туған. 17 жасында Кук балық аулайтын кемеде шәкірт болып қызмет істейді, онда қожайынымен келісе алмай, тас көмір таситын ағылшындардың кемесіне қызметке орналасады. Екі жылда ол белгілі көмірші болды. Кукке Голландиядан, Норвегиядан шәкірттер келіп, одан білім алатын болған. Бұдан кейін Кук Балтық теңізіне жүзіп, Санкт-Петербургке барады. Оны бұрынғы кеме иесі шақырып алып, кеме командирінің орынбасары етіп тағайындайды.
Жеті жылға созылған ағылшын - француз соғысы кезінде Кук өзі сұранып, бір әскери кемеге матрос болып орналасады, бұл кеме командирі Хью Паллиесер еді. Ол білгір матросқа назар аударып, кейіннен оған офицер шенін береді де, Канаданың Лаврентий өзені бойында француздарға қарсы жүріп жатқан соғыстарға жібереді. Ол өзеннің тереңдігін өлшеп, кеме жүзуге болатындығын дәлелдейді. Бұл соғыста ағылшындар жеңіп шығады да, Кук кемесі 1759-1760 жылдары жағада тұрады.
Донецк — один из самых впечатляющих городов. В нем я родилась, росла, ходила в одну из школ, переживала ежедневно тысячи разных эмоций: от радости нового рассвета до небольшой грусти от очередного заката. Стоит ли говорить, что я люблю свой город?! Здесь живет моя мама, бабушка и самые близкие друзья – все любящие сердца. Известно, что наш дом – это место, где всегда ждут, помнят и верят в нас. Донецк – это мой фундамент, опора, стержень и корень.
Донецк — промышленный центр, шумный и суетливый, в нем много заводов, фабрик и шахт, в которых добывается каменный уголь. А вырос он из маленького заводского поселка Юзовка, основанного еще в 1869 году. Свое название он получил от красивой, широкой и величественной реки Северный Донец, на берегах которой раскинулся национальный природный парк «Святые Горы».
Как же хорош наш город весной! Нежная зелень листьев, мягкая молодая трава на газонах делают его молодым, ярким и каким-то блестящим. Солнце заливает чистые широкие улицы, отражается в разноцветных витринах, сверкает в окнах стройных многоэтажек и фонтанах. Особенно красив и наряден он в преддверии праздников, когда дома и улицы украшаются фонариками, флагами и вывесками, а на главной площади проводятся концерты. Скорее всего, кто-то скажет: «Обычный город, каких много». А я отвечу: «Нет, он самый лучший, мой родной город».