Распределите города: а)астана; б) риддер; в)темиртау; г)актау; д); е)павлодар; ж) тараз – на группы в зависимости от их специализации: 1)алюминиевая промышленность; 2) промышленность ( производство фосфорной муки); 3) промышленность; 4)цветная металлургия (свинцово-цинковая); 5)сельскохозяйственное машиностроение; 6)черная металлургия; 7)медная промышленность.
1) Черное море
2) Внутреннее море бассейна Атлантического океана
3)Находится на востоке (относительно Атлантического океана). Связанное через пролив Босфор, Мраморное море, пролив Дарданеллы, Эгейское и Средиземное море
4) Между параллелями 4638′ и 4054′ с. ш.
5) Между меридианами 2721′ и 4147′ в. д.
6)Протяженность моря
С запада на восток в градусах и километрах по параллели 26 ю. ш.:
153-113=40 (длина 1 на параллели 26 приблизительно равна 100 км) ;
100 км * 40=4000 км
С севера на юг в градусах и километрах по меридиану 142 в. д.:
39-10=29;
111 км * 29 = 3219 км.
7) Омывает участки суш России, Украины, Грузии, Турции, Румынии и Болгарии
8) Связанное с отдаленными водами Атлантического океана через Босфор, Мраморное море, Дарданеллы, Эгейское и Средиземное море. Крымский полуостров врезается в Черное море с севера, а чуть восточнее узкий Керченский пролив связывает море с меньшим Азовским морем.
9) Черное море примерно овальной формы занимает большой бассейн.
10) Средняя январская температура 8 C и понижается до 2–3 C к западу. Температура весеннего воздуха приближается к 16 C и повышается до 24C летом. Минимальная температура на северо-западе -30 C во время зимних периодов холода, в то время как максимальная температура 37 C летом.
11)Максимальная глубина моря - 2210 метра.
12) Максимальная глубина более 2210 метров достигается в южно-центральном секторе моря. Средняя — 1240 м, а минимальная всего 10 м.
13) Соленость поверхностных вод в открытом море в среднем составляет от 17 до 18 ‰ на тысячу, что примерно вдвое меньше, чем в океанах. Заметное увеличение солености, до 21 ‰ на тысячу, происходит на глубинах от 50 до 150 метров, ниже которых повышение солености \ более постепенное. Самые глубокие части моря (ниже 400 метров) отличаются соленостью от 28 до 30 ‰ на тысячу. Соленость увеличивается до 38 ‰ на тысячу на Босфоре, где вторгаются воды Мраморного моря.
14) Климат Чёрного моря в основном континентальный и субтропический.
15) Морское дно разделено на шельф, континентальный склон и глубоководную впадину. Шельф занимает большую площадь в северо-западной части Черного моря, где он имеет ширину более 200 км и глубину от 0 до 160 метров. В других частях моря он имеет глубину менее 100 м и ширину от 2,2 до 15 км.
16) Флора и фауна в Черном море происходят в основном из Средиземного моря; Прикаспийские элементы преобладают в пресноводных устьях.
В море обнаружены все основные группы микроорганизмов, общая биомасса которых в полтора раза больше, чем у групп фитопланктона и зоопланктона. Крошечный фитопланктон насчитывает около 750 видов; однако по сравнению с численностью в Средиземном море зоопланктон беднее: всего 80 видов, включая медуз. Существует около 180 видов рыб, каждая пятая из которых имеет коммерческое значение. Наиболее важными из них являются хамса, килька, скумбрия и другие.
Географиялық қабық ландшафттық қабық, эпигеосфера — атмосфера, литосфера, гидросфера және биосфера қабаттарының бір-бірімен тығыз байланыста болатын ортасы, яғни адамзаттың іс-әрекеті өтетін жердің беткі (жоғарғы) қабығы.
Географиялық қабықтың негізгі ерекшелігі — мұнда заттар үш агрегаттық күйде (қатты, сұйық және газ) болады. Екінші ерекшелігі — географиялық қабықтың бір-бірімен тығыз байланыста болатын орталығында (ядросында) органикалық өмір пайда болуы. Бүкіл органикалық өмір өзінің әр алуан көрінісі арқылы литосфераның бірнеше жүздеген метрінен бастап, 4 — 5 км тереңдікке дейін (гипергенез қабатына дейін) және ауа ағындары арқылы стратосфераның төменгі қабатына (озоносфера қабатына дейін) дейін таралады. Құрлықтағы географиялық қабықтың төменгі шекарасы жер бетінен 30 — 40 км тереңдікте, ал тау сілемдерінде 70 — 80 км тереңдікке жетеді. Дүниежүзілік мұхиттардағы географиялық қабықтың төменгі шекарасы 5—8 км тереңдікте, яғни жер бетіне жақын орналасқан.Географиялық қабықты түзуші компоненттерге (құрамдарына) тау жыныстары, ауа массасы, топырақ жамылғысы, су көзі және биоценоздар, полюстік ендіктердегі мұздықтар жатады; негізгі энергетикалық құраушыларына гравитациялық энергия, планетаның ішкі (эндогенді) жылуы, күннің сәулелі (радиациялық) энергиясы және ғарыштық энергия жатады. Географиялық қабықтың негізгі ерекшелігі — оның біртұтастығы. Қабықтың құрамдас бөліктері арасында үнемі зат пен энергия айналымы болатындықтан, біреуінің өзгеруі міндетті түрде басқаларын да өзгеріске ұшыратады. Екінші ерекшелігі — зат және сонымен байланысты энергия айналымы, табиғи процестер мен құбылыстардың қайталанып отыруы. Мұнда айналымдардың күрделілігі әрқалай: бірі механикалық қозғалыстар (атмосфера циркуляциясы, теңіз ағындары), екіншісі, заттың агрегаттық күйінің өзгеруі (жердегі ылғал айналымы), үшіншісі химиялық трансформация (биологиялық айналым).Айналымдар нәтижесінде жер бетінде жыл мезгілдері қайталанып отырады. Айналымдарды негізінен астрономиялық және геологиялық факторлар тудырады. Біріне-бірі қарама-қайшы эндогендік және экзогендік күштердің нәтижесінде географиялық қабық үнемі дамуда болады. Дамудың нәтижесінде жер беті мен теңіз, мұхит түбі аумақтық жіктеуге ұшырайды. Құрлықтағы жіктелудің салдарынан географиялық белдемдер пайда болады. Кеңістікте географиялық құрылымның өзгеруінен ландшафттар мен геокешендер түзіледі. Географиялық қабық ұғымын алғаш рет 1910 ж. орыс метеорологы П.И. Броунов, ал географиялық қабық терминін 1932 ж. орыс географы, акад. А.А. Григорьев енгізді.[1][2][3]
Географиялық қабық екі маңызды қасиеттердің диалектикалық бірлігімен сипатталады: үздіксіздік (континуальдық) және іркілістік (дискреттік). Үздіксіздік географиялық қабықтың кеңістіктегі таралуының тұтастығымен, ал іркілістік - оның жеке геожүйелерге бекінуімен сипатталады.
Объяснение:
думаю правильный ответ