1) Географиялық қабық ландшафттық қабық, эпигеосфера — атмосфера, литосфера, гидросфера және биосфера қабаттарының бір-бірімен тығыз байланыста болатын ортасы, яғни адамзаттың іс-әрекеті өтетін жердің беткі (жоғарғы) қабығы.
3) Қабықтың құрамдас бөліктері арасында үнемі зат пен энергия айналымы болатындықтан, біреуінің өзгеруі міндетті түрде басқаларын да өзгеріске ұшыратады. Екінші ерекшелігі — зат және сонымен байланысты энергия айналымы, табиғи процестер мен құбылыстардың қайталанып отыруы. Мұнда айналымдардың күрделілігі әрқалай: бірі механикалық қозғалыстар (атмосфера циркуляциясы, теңіз ағындары), екіншісі, заттың агрегаттық күйінің өзгеруі (жердегі ылғал айналымы), үшіншісі химиялық трансформация (биологиялық айналым).
4)Географиялық қабық ұғымын алғаш рет 1910 ж. орыс метеорологы П.И. Броунов, ал географиялық қабық терминін 1932 ж. орыс географы, акад. А.А. Григорьев енгізді.
Дамудың нәтижесінде жер беті мен теңіз, мұхит түбі аумақтық жіктеуге ұшырайды. Құрлықтағы жіктелудің салдарынан географиялық белдемдер пайда болады. Кеңістікте географиялық құрылымның өзгеруінен ландшафттар мен геокешендер түзіледі.
На склонах берут начало многочисленные реки, в том числе самые крупные на континенте — Муррей и Дарлинг. В долинах рек возведено немало дамб с целью выработки электроэнергии и обеспечения городов водой.
Растительность — листопадно-вечнозелёные и эвкалиптовые леса (восточные склоны), саванны, редколесье, кустарники (западные склоны).
Значительная часть Голубых гор (англ. Mountains|Blue Mountains) объявлена объектом Всемирного наследия. Создана Система национальных парков в Голубых Горах (англ. Greater Blue Mountains Area), состоящая из нескольких национальных парков. Ввиду удобного и живописного расположения в центре одного из них, город Катумба является важным центром туризма в регионе.
Большо́й Водоразде́льный хребе́т (англ. Great Dividing Range) — горная система, простирающаяся вдоль восточного и юго-восточного побережья Австралии приблизительно на 4000 км. Образовалась в неоген-антропогене на месте денудированной палеозойской складчатой страны. Горы сложены в основном известняками, гранитами, гнейсами, вулканическими породами. Известны месторождения нефти и газа, каменного и бурого угля, олова, полиметаллических руд, золота, меди, титано-магнетита и монацитовых песков. Восточные склоны круты, сильно и глубоко расчленённые, западные склоны полого переходят в холмистые предгорья (даунсы). Севернее от 28° ю. ш. горы сравнительно невысокие, достигают ширины 650 км. Береговые хребты высотой около 1000 м и вулканические плато отделены широкими продольными котловинами от западной, более низкой водораздельной цепи с пологими вершинами. Южнее расположены более высокие и монолитные горы. Выделяют хребты Мак-Ферсон, Нью-Ингленд, Гейстингс, Ливерпул, Голубые горы и Австралийские Альпы. Высшая точка — гора Косцюшко (2228 м).
1) Географиялық қабық ландшафттық қабық, эпигеосфера — атмосфера, литосфера, гидросфера және биосфера қабаттарының бір-бірімен тығыз байланыста болатын ортасы, яғни адамзаттың іс-әрекеті өтетін жердің беткі (жоғарғы) қабығы.
3) Қабықтың құрамдас бөліктері арасында үнемі зат пен энергия айналымы болатындықтан, біреуінің өзгеруі міндетті түрде басқаларын да өзгеріске ұшыратады. Екінші ерекшелігі — зат және сонымен байланысты энергия айналымы, табиғи процестер мен құбылыстардың қайталанып отыруы. Мұнда айналымдардың күрделілігі әрқалай: бірі механикалық қозғалыстар (атмосфера циркуляциясы, теңіз ағындары), екіншісі, заттың агрегаттық күйінің өзгеруі (жердегі ылғал айналымы), үшіншісі химиялық трансформация (биологиялық айналым).
4)Географиялық қабық ұғымын алғаш рет 1910 ж. орыс метеорологы П.И. Броунов, ал географиялық қабық терминін 1932 ж. орыс географы, акад. А.А. Григорьев енгізді.
Дамудың нәтижесінде жер беті мен теңіз, мұхит түбі аумақтық жіктеуге ұшырайды. Құрлықтағы жіктелудің салдарынан географиялық белдемдер пайда болады. Кеңістікте географиялық құрылымның өзгеруінен ландшафттар мен геокешендер түзіледі.
2) білмеймін
На склонах берут начало многочисленные реки, в том числе самые крупные на континенте — Муррей и Дарлинг. В долинах рек возведено немало дамб с целью выработки электроэнергии и обеспечения городов водой.
Растительность — листопадно-вечнозелёные и эвкалиптовые леса (восточные склоны), саванны, редколесье, кустарники (западные склоны).
Значительная часть Голубых гор (англ. Mountains|Blue Mountains) объявлена объектом Всемирного наследия. Создана Система национальных парков в Голубых Горах (англ. Greater Blue Mountains Area), состоящая из нескольких национальных парков. Ввиду удобного и живописного расположения в центре одного из них, город Катумба является важным центром туризма в регионе.
Большо́й Водоразде́льный хребе́т (англ. Great Dividing Range) — горная система, простирающаяся вдоль восточного и юго-восточного побережья Австралии приблизительно на 4000 км. Образовалась в неоген-антропогене на месте денудированной палеозойской складчатой страны. Горы сложены в основном известняками, гранитами, гнейсами, вулканическими породами. Известны месторождения нефти и газа, каменного и бурого угля, олова, полиметаллических руд, золота, меди, титано-магнетита и монацитовых песков. Восточные склоны круты, сильно и глубоко расчленённые, западные склоны полого переходят в холмистые предгорья (даунсы). Севернее от 28° ю. ш. горы сравнительно невысокие, достигают ширины 650 км. Береговые хребты высотой около 1000 м и вулканические плато отделены широкими продольными котловинами от западной, более низкой водораздельной цепи с пологими вершинами. Южнее расположены более высокие и монолитные горы. Выделяют хребты Мак-Ферсон, Нью-Ингленд, Гейстингс, Ливерпул, Голубые горы и Австралийские Альпы. Высшая точка — гора Косцюшко (2228 м).
Объяснение:
Поиши тут:>